Uważne Rozpoznawanie Dobra

Czas czytania: 9 minut

Komentarz do parszy „WaJechi” (części „I_Żył”):
Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 47,28-50,26;
1Krl 2,1-12; 1P 1,3-9.
Szukanie i rozpoznawanie dobra.

Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.

1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia

Sporo innych tematów niż omówiony w tym tekście,
było komentowanych w poprzednim cyklu czytania Tory:
Słowa Pewnej Przyszłości.

2. Wzajemne Nastawienie Josefa i Baraci

2a. Niepotrzebne Wymyślanie Nieistniejącego Zła

ויראו אחי יוסף כי מת אביהם”
ויאמרו לו ישטמנו יוסף
והשב ישיב לנו את כל הרעה
„אשר גמלנו אתו
„I_widzieli bracia_Josefa, że umarł ojciec_ich
i_powiedzieli: '(Oby)_nie prześladował_nas Josef
i_odpłacając odpłacił nam to całe zło,
które [my] wyrządziliśmy jemu.'”

(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 50,15)

Bracia Josefa pomyśleli, że bez ich ojca
on sam teraz będzie chciał ich skrzywdzić,
zachowa się niemiłosiernie i po prostu źle;
czym zmyślili sobie fikcyjny problem,
którego w rzeczywistości nie było…

Właściwe podejście do życia, działania i ludzi
powinno być realistyczne, oparte na faktach,
wnioskowane z doświadczeń i obserwacji,
zgodne z tym, co można na prawdę wiedzieć;
nie powinno się ani idealizować, ani pogarszać,
uważając coś za inne niż po prostu jest;
co jednak właściwie wymaga najpierw tego,
żeby uważnie poznać, rozważyć i zrozumieć
to, o czym tworzy się opinię…

Bracia Josefa mieli podstawy by uważać,
że ten mógłby chcieć ich prześladować;
bo wiele lat wcześniej poddawał ich próbom,
a oni sami uczynili mu wielką krzywdę,
za którą mógłby chcieć się zemścić;
lecz branie pod uwagę tylko tych faktów
było małą częścią prawdy i bardzo pochopne,
co niestety przekłamało ich ocenę…

2b. Pradziwe Nastawienie Josefa

ויאמר יוסף אל אחיו”
גשו נא אלי
ויגשו ויאמר
אני יוסף אחיכם
אשר מכרתם אתי מצרימה
ועתה אל תעצבו
ואל יחר בעיניכם
כי מכרתם אתי הנה כי למחיה
שלחני אלהים לפניכם
כי זה שנתים הרעב בקרב הארץ
ועוד חמש שנים אשר אין חריש וקציר
וישלחני אלהים לפניכם
לשום לכם שארית בארץ
ולהחיות לכם
לפליטה גדלה
ועתה לא אתם שלחתם אתי הנה כי האלהים
וישימני לאב לפרעה
לאדון לכל ביתו
„משל בכל ארץ מצרים
„I_powiedział Josef do braci_swoich:
’zbliżcie_(się) proszę do_mnie’.
I_zbliżyli się i_powiedział:
’Ja_(jestem) Josef, brat_wasz,
którego sprzedaliście mnie do_Micraim,
a_teraz nie smućcie_(się)
i_(niech)_nie płonie w_oczach_waszych,
bo_sprzedaliście mnie tutaj, żeby zachować_życie,
posłał_mnie Bóg przed_obliczami_waszymi;
bo to (już)_dwa_lata głodu pośród tej_ziemi,
a_jeszcze pięć lat (w)_których ani orki i_żniwa
i_posłał_mnie Bóg przed_obliczami_waszymi,
aby_przygotować wam resztę w_ziemi
i_zachowania_przy_życiu dla_was,
dla_ocalenia wielkiego
i_teraz nie wy wysłaliście mnie tutaj, bo ten_Bóg
i_ustanowił_mnie na_ojca dla_farao(ha),
i_na_władcę dla_całego domu_jego
i_rządzę w_całym kraju Micraim.'”

(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 45,4-8)

ויושב יוסף את אביו ואת אחיו”
ויתן להם אחזה בארץ מצרים
במיטב הארץ
בארץ רעמסס כאשר צוה פרעה
ויכלכל יוסף את אביו ואת אחיו
„את כל בית אביו לחם לפי הטף
„I_osiedlił Josef tego ojca_swego i_tych braci swych
i_dał dla_nich posiadłość w_ziemi Micraim,
w_najlepszej_(części) tej_ziemi,
w_ziemi Ramses, jak rozkazał farao(h).
I_zaopatrywał Josef tego ojca_swego i_tych braci_swych
i_ten cały dom ojca_swego w_chleb odpowiednio do_dzieci.”

(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 47,11-12)

Synowie Jakuba powinni też uwzględnić to,
co Josef im już wcześniej powiedział,
np. gdy wyznał im kim na prawdę jest,
a także jak traktował ich przez 17 lat
na spokojnie rozważając całą historię;
bo dopiero to pozwala na słuszny osąd
wynikający z pełni faktów w sprawie,
a nie tylko z pierwszego wrażenia
i silnych doznań emocjonalnych…

2c. Właściwe Rozpoznawanie Dobra

Chcąc widzieć tylko lub głównie zło i problemy
można bardzo zasmucić i utrudnić życie sobie i innym;
a zamiast dostrzec drogę do poprawy i uświęcenia,
która może prowadzić poprzez te doświadczenia
uznać je za prześladowania i coś szkodliwego.

Czasami dobre i potrzebne sprawy
mogą robić złe lub przykre wrażenie;
tak jak podstępy Josefa wobec braci,
które miały ich doprowadzić do tego,
żeby zrozumieli i naprawili dawne błędy;
i ważne jest by wyciągnąć z tego właściwe wnioski:
nie narzędzia i sposób, jaki do nich prowadził
ale owoce, jakie to ostatecznie wydało.

Jako ludzie wierzący w Boga i ufający Bogu,
który prowadzi dzieje Swego Ludu w świecie
zgodnie ze Swym najlepszym planem dla wieczności
powinno się rozpoznawać sytuację według faktów,
zdawać sobie sprawę z problemów, zła i cierpienia;
ale wciąż mieć do tego zawsze pozytywne nastawienie
wynikające z przekonania, że wszystko jest potrzebne,
a Bóg pomoże przejść przez wszelkie trudności,
których doświadczanie poucza i uświęca,
szlifuje charakter i ćwiczy wytrwałość
doprowadzając do większego dobra później;
tak jak Josef reagował na gorsze trudy
niż wszystko, czemu poddawał braci.

Mówi o tym też fragment Odnowionego Przymierza,
który jest czytany w tym tygodniu, na ten Szabat:

„ἐν ᾧ ἀγαλλιᾶσθε, ὀλίγον ἄρτι
εἰ δέον [εστιν] λυπηθέντες
ἐν ποικίλοις πειρασμοῖς
ἵνα τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως
πολυτιμότερον χρυσίου τοῦ ἀπολλυμένου
διὰ πυρὸς δὲ δοκιμαζομένου
εὑρεθῇ εἰς ἔπαινον καὶ δόξαν
καὶ τιμὴν ἐν ἀποκαλύψει Ἰησοῦ Χριστοῦ.”
„W tym weselcie_(się), (że)_mało teraz,
jeśli potrzebne [jest] zasmuceniu
w różnych doświadczeniach
aby to wypróbowanie waszej tej wiary
cenniejsze_(od) złota tego ginącego
poprzez ogień zaś próbowanego,
(zostało)_znalezione na pochwałę i chwałę
i szacunek podczas objawienia Jeszui Mesjasza.”

(1P 1,6-7)

3. Droga Orszaku Żałobnego

ויבאו עד גרן האטד”
אשר בעבר הירדן
ויספדו שם מספד גדול וכבד מאד
ויעש לאביו אבל שבעת ימים
וירא יושב הארץ הכנעני
את האבל בגרן האטד ויאמרו
אבל כבד זה למצרים
על כן קרא שמה
אבל מצרים אשר בעבר הירדן
ויעשו בניו לו
כן כאשר צום וישאו אתו בניו
ארצה כנען ויקברו אתו במערת
שדה המכפלה אשר קנה אברהם
את השדה לאחזת קבר
„מאת עפרן החתי על פני ממרא
„I_przybyli do Goren HaEtad,
które w_tamtej_stronie tego_Jardenu
i_lamentowali tam lamentem wielkim i_znacznym bardzo
i_czynił dla_ojca_swego żałobę siedem dni.
I_ujrzał mieszkaniec tej_ziemi, ten_Kanaanejczyk
tę żałobę w_Goren HeEtad i_powiedzieli:
'żałoba ciężka to dla_Micrejczyków’,
dlatego więc nazwano_(miejsce) imieniem_jej
Ebel Micraim, które w_tamtej_stronie tego_Jardenu.
I_uczynili synowie_jego dla_niego
tak, jak rozkazał_im i_ponieśli go synowie_jego
do_ziemi Kanaan i_pogrzebali go w_pieczarze
pola Makpela [blisko Chebronu], którą kupił Abraham
(z)_tym oto_polem na_posiadłość grobu
od Afrona tego_Chetyty przed obliczem Mamre.”

(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 50,10-13)

Biblijna historia podaje, że żałoba po śmierci Jakuba
odbyła się „po drugiej stronie Jardenu”
zanim został pochowany w Jaskini Makpela w Chebronie,
który jest po tej samej stronie rzeki co Micriam;
z czego wynika, że podążano tam okrężną drogą.

Powody wybrania takiej trasy mogą być różne;
mogło chodzić o to, żeby nie uznano tego za inwazję,
żeby ówcześni mieszkańcy Kanaanu nie zagrodzili drogi
broniąc się przed Micrejczykami idącymi do ich ziemi
widząc najpierw jak przechodzą obok idąc wzdłuż granicy
i jak odbywają żałobę w miejscu po drugiej stronie rzeki;
ale może to być też ukryte w tej historii proroctwo,
że Iszrael wejdzie do Ziemi Kanaan drogą przez Jarden,
właśnie w miejscu, gdzie wniesiono tam ciało Jakuba;
co w późniejszych wydarzeniach mogło być przestrogą
gdy niektórzy wyruszali na podbój bez błogosławieństwa
i polegli w walce z Kanaanejczykami i Amalekitami
(Bemidbar/4Moj/Arthmoi/Lb 14,39-45)
po tym, jak wywiadowcy zniechęcili lud do tej ziemi
(Bemidbar/4Moj/Arthmoi/Lb 13,31-14,4);
bo świadomość tego dawnego faktu wskazałaby im,
że to nie miejsce i nie czas na takie działanie,
że do Ziemi Kanaan owszem trzeba wejść i ją zdobyć,
ale tylko w taki sposób, jaki dawno ustanowił Bóg…

Dziś nie wiadomo jaką drogą wieziono ciało Jakuba,
poprzez jakie miejsca ten orszak poprowadził Josef;
bo Biblia nie opisuje tego choćby tak szczegółowo
jak późniejszą trasę wędrówki Narodu Iszraela;
ale podróż musiała przebiegać po konkretnej drodze,
która niewątpliwie była znana w tamtym czasie
i być może jeszcze przez wiele kolejnych lat,
kiedy żyli jeszcze jej uczestnicy i świadkowie,
kiedy mogły wspominać o tym jakieś dokumenty,
które nie zachowały się do późniejszych czasów.

Nigdy nie należało powątpiewać
w Bożą obietnicę objęcia Ziemi Iszraela;
ale właściwe oczekiwanie jej spełnienia
podobnie jak wielu innych postanowień Boga
powinno uwzględniać wszystkie warunki
i dopuszczać długi czas, liczne trudy,
oraz podążanie do celu okrężnymi drogami;
które przygotowują na dostąpienie darów.

Zarówno w rozważaniu Słowa Bożego,
w tym interpretacji i spełnianiu proroctw;
jak i w swoich własnych doczesnych sprawach
zawsze potrzeba umiaru, spokoju i rozwagi;
żeby najpierw poznać i zrozumieć wszystkie fakty,
a potem w oparciu o nie podjąć właściwe decyzje
i móc działać w sposób racjonalny i owocny;
a nie na podstawie marzeń i części faktów
dokonywać pochopnych i błędnych osądów,
które prowadzą do działań na własną szkodę.

Niektóre ze znaków i pouczeń Boga
są podane w sposób jawny i wyrazisty,
jako proste i pewne nakazy lub zakazy;
ale inne zapisane są w historiach,
a ich dostrzeżenie wymaga wnikliwości
oraz kojarzenia i łączenia wielu faktów;
do czego trzeba być przysposobionym
doświadczeniami i prowadzeniem Ojca.

Chwała Bogu.

Ostatnia modyfikacja: 2020-12-28.

Wyraź opinię o artykule:

Click to listen highlighted text!