Wolność przez Morze i Śmierć
Choć Siódmy Dzień Przaśników jest świętem szabatowym,
o tej samej ważności co Pierwszy Dzień Chag HaMacot;
to jednak wielu „chrześcijan” nawet nie wie o jego istnieniu,
inni świadomie je odrzucają, lekceważą i nie przestrzegają;
a jeśli nawet już się je świętuje według nakazów Boga,
to często jest to tylko wykonywanie obrzędów święta,
zgromadzenie z czytaniem tradycyjnych fragmentów Biblii
bez świadomości, zrozumienia i zgody czemu ono jest,
jaki związek mają akurat te wybrane teksty z tym dniem;
do czego ta praktyka powinna przecież skutecznie prowadzić
spełniając cel, dla którego Bóg to ustanowił – naszą wolność.
W 1. Dniu Przaśników podczas Wieczerzy Pesach
wspominaliśmy przejście anioła Boga, który ominął domy Iszraela
gdy wykonywał plagę śmierci pierworodnych w Micraim (Egiptach),
co umożliwiło im wyruszenie w drogę ku wolności – początek tej drogi.
Tej samej nocy wiele setek lat później Mesjasz Jeszua (Jezus)
dał się pojmać swoim przeciwnikom i fałszywym oskarżycielom
wyruszając w drogę do uwolnienia nas z niewoli grzechów i śmierci
poprzez swoje poświęcenie i oddanie (ofiarę) śmierci krzyżowej…
1. Dzień Przaśników jest wspomnieniem początku cudu zbawienia…
7. Dzień Przaśników to święto dopełnienia i wykonania dzieła zbawienia.
Tego dnia anioł Boga ominął obóz Iszraela by walczyć z armią faraona,
oddzielić Lud Boga i umożliwić im bezpieczne przejście przez morze,
po którym ich prześladowcy wejdą w śmiertelną pułapkę i zatoną,
w nocy po tym dniu Lud Boga stał się wolny na drugim brzegu.
Tego dnia dopełnił się zapowiedziany czas śmierci Mesjasza w grobie
i już na początku następnej nocy zmartwychwstał i potem został przemieniony
będąc początkiem żniwa nowego życia jak ścinany właśnie wtedy jęczmień,
którym rano dokonywano obrzędu kołysania snopa, tu zaczyna się wolność.
Szczegółowe omówienie i uzasadnienie przebiegu wydarzeń
jest już opisane w artykule „Pesach to Ostatnia Wieczerza?„,
gdzie część 6. podaje chronologicznie opisane wydarzenia
według dób, nocy i dni – podział i kolejność czytania historii
tak w Księdze Szemot jak i we wszystkich Ewangeliach.
Naród Iszraela przez 7 dni szedł przez Micraim,
ich wrogowie uważali nawet, że zgubili się w kraju,
w tym czasie musieli walczyć z wątpliwościami;
Bóg skierował ich nawet po drodze przed oblicze bożka,
jakiego kiedyś sami sobie uczynili – pokazał ich grzech
(„Baal Cefon” to nazwa hebrajska, a nie egipski bożek),
żeby przed uwolnieniem mogli się z tego oczyścić;
w końcu drogi stanęli w pułapce bez wyjścia,
otoczeni przez Morze Sitowia i armię wrogów
i mogli polegać już tylko na Bogu…
Mesjasz Jeszua (Jezus) przeszedł 7 dni wyświęcania,
po których mógł wejść ze swą krwią do Przybytku Boga
i spełnić wyższy porządek służby kohena (kapłana),
na który wskazuje wszystko, co czynią ci ziemscy;
ale przez cały ten czas jego uczniowie przechodzili
przez bardzo potężne wątpliwości i próbę wiary…
Mistrz był pojmany, znieważany, skazany na śmierć,
umarł w dniu będącym wspomnieniem próby Iszraela
i przez kilka następnych dni pozostawał martwy w grobie
jak w czasie gdy jego przodkowie stali w pułapce morza;
ale w końcu musiał i wydarzył się cud…
W 7. Dniu Przaśników kończy się droga do uwolnienia,
a po tym święcie zaczyna czas wolności i uświęcenia,
w którym należy wzrastać w kolejne dni, resztę życia…
Zaczynając w to Chag HaMacot anioł w słupie obłoku i ognia
prowadzi Lud Boga z daleka i omija by walczyć z wrogami,
a po kolejnym odcinku drogi Bóg zamieszka pośród nas…
Do 7. Dnia Przaśników droga jeszcze wiedzie przez Egipt,
co może nawet robić pozory krążenia w zagubieniu,
ale po tym święcie idziemy już dalej drogą wolności:
to wolność od grzechu i do uświęconej wierności Bogu,
przemieniania na wzór zmartwychwstałego Mesjasza.
Chwała Bogu.
Ostatnia modyfikacja: 2021-03-25.