Święto Szałasów i Nie Tylko…
Święto Szałasów to jedna z 7 corocznych uroczystości, które ustanowił Bóg.
Przestrzeganie tego czasu jest nakazane w Biblii jako obowiązujące Prawo,
historia Iszraela wspomina wydarzenia przypadające na czas tego święta,
a proroctwa zapowiadają, że będą je świętować wszystkie narody.
W jakim celu mamy się zgromadzać na ten wyjątkowy czas?
1. Święto Szałasów – Ustanowienie Boga
„Lecz w_pięć [i]_dziesiątym dniu od_nowiu tego_siódmego,
gdy_zbierzecie te plony tej_ziemi,
to święto יהוה [Boga] siedem dni.
W_dniu tym_pierwszym szabaton i_w_dniu ósmym szabaton
i_weźmiecie w_dniu tym_poprzedzajacym owoce drzewa wspaniałego,
liście palm i_gałązki drzew gęstych i_wierzb (z_nad)_potoku
i_(będziecie)_weselić_(się) przed_obliczem יהוה, Boga_waszego siedem dni
i_świętujecie je, święto dla_יהוה [Boga] siedem dni w_roku,
Ustawa wieczności dla_pokoleń_waszych
w_miesiącu tym_siódmym świętujcie je.
W_szałasach mieszkajcie siedem dni:
wszyscy ci_rodowici w_Iszraelu (będą)_mieszkać w_szałasach
aby wiedziały pokolenia_wasze, że w_szałasach kazałem_mieszkać
tym synom Iszraela gdy_wyprowadziłem ich z_ziemi Micraim,
Ja_(jestem) יהוה, Bóg_wasz.”
(Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,39-43)
Pierwszym z biblijnych powodów świętowania Sukot (Szałasów)
jest ustanowienie Boga, które ma wspominać drogę z Micraim (Egiptów),
podczas której Naród Iszraela miał mieszkać w opisanych szałasach;
dlatego właśnie należy je zbudować i mieszkać w nich w tym czasie
(tam wykonywać czynności domowe takie jak jedzenie oraz spanie).
Historycznie udział w tym miały pokolenia narodzone w Micraim i na pustyni,
a wszyscy urodzeni już w Ziemi Iszraela przez wiele pokoleń później
jak również konwertyci, którzy przez wieki przyłączali się do Ludu Boga
nie mieli takich przeżyć lub nawet swego dziedzictwa po przodkach;
ale znali świadectwa i nauki o tym jedynie z Tory i ustnych opowieści,
a same słowa bez praktyki oddziałują na świadomość znacznie słabiej;
zaś doświadczenie to oprócz dosłownego sensu ma też symboliczne,
które pouczają o duchowych sprawach, jakie warto mieć na uwadze;
dlatego świąteczna praktyka jest ważna i owocna dla wiary…
1a. Ochrona i Opieka Boga
Kiedy Iszrael wędrował przez pustynię,
znajdowali się oni pod ochroną i opieką Boga,
który prowadził ich poprzez słup ognia i obłoku,
jak o tym mówi Szemot/2Moj/Exodos/Wj 40,36-38;
Bemidbar/4Moj/Arithmoi/Lb 10,11.34 oraz 1Kor 10,1-2.
Wyjście z trwałych domów, które to docześnie zapewniają
oddzielając od deszczu i wiatru dachem i mocnym ścianami
i pełne zdanie się na Boga podczas tych kilku dni w szałasie
pozwala w praktyce doznać i uświadomić sobie władzę Boga,
który może dać nam swój namiot ponad naszym szałasem,
jak o tym mówią np. słowa zapisane w Objawieniu:
„Z_powodu tego są przed tym tronem tego Boga
i służą Mu dniem i nocą w tej Świątyni Jego
i ten siedzący na tym tronie rozciągnie_namiot nad nimi.”
(Obj 7,15)
Symbolika „rozciągnięcia namiotu”
oznacza zamieszkanie Boga pośród ludzi
i zapewnienie nam wszystkiego, czego potrzebujemy,
tak samo jak Stwórca czynił dla wędrującego Iszraela,
gdy na pustyni nie uprawiali pól i nie hodowali bydła,
a jednak mieli gdzie mieszkać, co ubierać i co jeść,
ich szaty nie niszczały i nic nie czyniło im krzywdy
(Debarim/5Moj/Deuteronomion/Pwt 29,4/5)
podobnie jak nie mogą być zaatakowani
przy godnym świętowaniu czasów Boga
(Szemot/2Moj/Exodos/Wj 34,24)…
Oby tak samo było także i teraz dla nas wszystkich,
którzy przyłączamy się do Ludu Boga i Przymierza
chcąc służyć Bogu i mieć udział w tych obietnicach;
obyśmy mogli tego doświadczać tak jak wtedy…
1b. Symbolika Tymczasowego Doczesnego Życia
Z perspektywy tego, że mieszkamy już w trwałych budynkach
tymczasowe szałasy budowane na święto są liche i szybko niszczeją;
co jest obrazem obecnego ludzkiego życia, o czym mówią słowa Biblii,
w których apostołowie określają tak naszą sytuację i wysiłki:
„Wiemy bowiem, że jeśli ten ziemski nasz dom, ten namiot obalony_zostałby,
budowlę od Boga mamy, dom nie_uczyniony_ręką, wieczny w tych Niebiosach.
A bowiem w tym wzdychamy_(aby)
(w)_to mieszkanie nasze, to z Niebios przyoblec_(się) tęskniąc
Jeśli prawdziwie i przyobleczeni, [a]_nie nadzy znalezieni_będziemy
a bowiem ci będąc w tym namiocie wzdychamy obciążonymi_będąc
z_powodu tego nie chcemy zdjąć, ale przyoblec_(się),
aby pochłonięte_zostało to śmiertelne przez to życie.”
(2Kor 5,1-4)
„Wiarą będąc_wzywany Abraham okazał_posłuszeństwo
(by)_wyjść do miejsca, które miał wziąć do dziedziczenia
i wyszedł nie wiedząc gdzie przychodzi;
wiarą zamieszkał względem ziemi tej obietnicy
jak (w)_obcej w namiotach zamieszkawszy z Icchakiem i Jakubem,
tymi współdziedzicami tej obietnicy, oto tej_samej,
czekał bowiem (na)_oto te fundamenty mające miasto,
którego architektem i budowniczym ten Bóg.”
(Hbr 11,8-10)
„Dlatego zamierzam zawsze wam przypominać o tych
chociaż wiedząc i którymi_utwierdzonymi_jesteście w tej obecnej prawdzie
(za)_sprawiedliwe zaś uznaję przez jaki jestem w oto tym namiocie
pobudzać was przez przypominanie wiedząc,
że szybkie jest to zwinięcie tego namiotu mego
tak_jak i ten władca nasz Jeszua Mesjasz ujawnił mi,
dołożę_starań zaś i każdej_chwili (abyście)_mieli wy
po tym moim odejściu oto tych_[spraw] wspomnienie czynić.”
(2P 1,12-15)
Wyrażają to także Psalmy jak np. Ps 52,5/7 i Ps 91,10;
gdzie kolejno życie człowieka i jego namiot pojawiają się
w powtórzeniach myśli zapisanej dwa razy na różne sposoby,
co jest hebrajskim sposobem na potwierdzenie wypowiedzi;
zatem utożsamienie życia z namiotem istniało w judaizmie wcześniej.
Jednak wbrew niebezpodstawnym, ale pochopnym wnioskom z tego faktu
Święto Szałasów nie jest „świętem przemijania” ani marności ludzkiego życia,
lecz porównanie to przedstawia tylko, żeby przypomnieć o drodze do wieczności
i trwałych domów, jakie czekają na wiernych Bogu u celu naszej podróży…
Wychodząc do szałasów na święta mamy świadomość istnienia domów,
więc rozważamy ich tymczasowość w perspektywie trwałości i wieczności,
do której zmierzamy i która powinna być dla nas najważniejszym celem.
Nie powinniśmy uważać, że w życiu chodzi tylko o to, co tu i teraz,
ale mieć na uwadze i troszczyć się o przyszłość znacznie większą od tego
traktując obecną rzeczywistość jako etap na drodze do prawdziwej wartości;
zatem uczyć się, sprawdzać i poprawiać, żeby ostatecznie być jej godnymi;
żeby tak w nas jak i w świecie zachodziły przemiany….
2. Święto Szałasów – Udoskonalające Przemiany
2a. Tymczasowe w Trwałe
„I_było w_osiemdziesiąt lat i_cztery setki lat
od_wyjścia synów Iszraela z_Ziemi Micraim
w_roku tym_czwartym w_miesiącu Ziw,
to ten_miesiąc ten_drugi
od_królowania Szlomo(ha) nad Iszraelem
i_(zaczął)_budować ten_Dom dla_יהוה [Boga].”
(1Krl 6,1)
„I_w_roku tym_jednym (i)_dziesiątym
w_miesiącu Bul, to ten_miesiąc ten_ósmy,
skończył ten_Dom dla_wszystkich_spraw_jego.”
(1Krl 6,38)
„I_zebrali_(się) przy tym_królu Szlomo(hu) wszyscy mężowie Iszraela
w_miesiącu Etanim, w_święto to w_miesiącu tym_siódmym.”
(1Krl 8,2)
„I_uczynił Szlomo(h) w_czasie tym_oto oto to_święto
i_cały Iszrael z_nim zgromadzenie wielkie
od_wejścia Chamat do potoku Micraim
przed_obliczem יהוה, Boga_naszego siedem dni
i_siedem dni [dodatkowo], cztery [i]_dziesięć dni.
W_dniu ósmym odesłał oto ten_lud
i_błogosławili oto tego_króla
i_poszli do_namiotów_swoich ciesząc_(się)
i_z_dobrze_usposobionym sercem
za całe to_dobro, które uczynił יהוה [Bóg]
dla_Dawida, sługi_swego i_dla_Iszraela, ludu_swego.”
(1Krl 8,65-66 oraz 2Krn 7,8-10)
Biblijna historia pokazuje, że budowa Świątyni Szlomo(ha) (Salomona)
została ukończona w 8. miesiącu, a mimo tego poświęcono ją w miesiącu 7.;
co oznacza, że czekano na to prawie cały rok, co musiało mieć swój cel…
Gdyby Świątynię zbudowano tuż przed świętem, krótko przed poświęceniem,
to można by pomyśleć, że po prostu tak wyszło i nie byłoby to jasne pouczenie,
można by to uznać za przypadek lub zbieg okoliczności – nic specjalnego…
Biblia pewnie świadczy, że Świątynia musiała zacząć działać w Szałasy
i nie stało się to przypadkowo ani bez powodu, ale uczyniono to specjalnie;
bo choć gotową dało się uruchomić ją przez wiele miesięcy wcześniej,
kiedy od dawna stała wyposażona do sprawowania w niej służby Bogu,
choć w międzyczasie były inne święta Boga o takiej samej ważności
to nie wykorzystano do tego Pesach i Szabuot świętowanych bez niej;
bo poświęcenie Świątyni wpisuje się w sens objawiany w Chag Sukot
i właśnie wtedy musiało być to dokonane, żeby ukazać tę prawdę…
Trwała Kamienna Świątynia Szlomo(ha) zastąpiła składany Przybytek Moszego,
budynek mający stać na wyznaczonym miejscu zastąpił ruchomy namiot;
co symbolicznie pokazuje, że wędrówka się zakończyła i osiągnięto cel,
Iszrael zajął Ziemię Obiecaną i zapanowała tam dynastia Dawida,
którą Bóg wyznaczył do tego, żeby z niej wywodził się Mesjasz….
2b. Kamienne w Żyjące
„I powiedział im ten anioł: nie bójcie_(się),
oto bowiem głoszę_dobrą_nowinę wam, radość wielką,
która będzie całemu temu ludowi,
że został_urodzony wam dzisiaj zbawiciel,
którym jest Mesjasz władca w mieście Dawida
i to wam tym znakiem: znajdziecie niemowlę
owinięte_w_pieluszki i leżące w żłobie.”
(Łk 2,10-12)
Narodziny Jeszui Mesjasza podczas Chag Sukot (Święta Szałasów)
zostały wykazane w artykule „Prawdziwe Narodziny Mesjasza Jeszui„,
gdzie podane są powody i wyliczenia prowadzące do tego dnia.
Fakt oprócz znaczenia samego w sobie jest też istotny
jako kolejna udoskonalająca przemiana dotycząca Świątyni (1P 2,4-5):
Przyjście Mesjasza jest początkiem Żywej Świątyni zbudowanej z ludzi,
których wierne życie zgodne z Torą jest uświęceniem zawsze i wszędzie,
co nie neguje szczególnego znaczenia Świątyni jako wybranego miejsca,
ale ukazuje dodatkowy, głębszy sens, o którym to wszystko ma pouczać…
„Po tych zobaczyłem i oto tłum wielki,
którego policzyć go nikt (nie)_mógł
z każdego narodu i plemion i ludów i języków
stojący przed tym tronem i przed tym Barankiem.
którzy_okryci długimi_szatami białymi
i palmy w tych rękach ich.”
(Obj 7,9)
Objawienie w jednej z wizji przyszłości ukazuje tłum zbawionych z palmami w ręku.
Palma (po hebrajsku „לולב” („lulab/lulaw”) to nie tylko rodzaj drzewa ani sam jego liść,
ale też tradycyjny bukiet przygotowywany na Święto Szałasów i składający się
z 1 liścia palmy daktylowej, 3 gałązek mirtu, 2 gałązek wierzby i 1 etrogu (cytrusa),
którym potrząsa się podczas modlitw, np. „Hoszanot” i Halelu – Psalmów 113-118;
a wtedy szumem liści dosłowne „drzewa klaszczą w dłonie”, jak mówi Ps 96,12;
zatem proroctwo to ukazując świętych czczących Boga właśnie w taki sposób
także odwołuje się do symboliki tego święta i jest obrazem spełnienia jego sensu:
zgromadzenia razem wszystkich, którzy są Żyjącą Świątynią Boga.
3. Święto Szałasów – Początek Lepszego Świata
„I_będzie_(że) wszyscy ci_pozostali ze_wszystkich tych_narodów,
tych_przychodzących naprzeciw Jeruszalaim
i_będą_wchodzili z_wystąpieniem roku w_rok
dla_pokłonienia_(się) dla_Króla, יהוה [Boga] Zastępów
i_dla_świętowania tego Święta Szałasów.”
(Za 14,16)
Święto Szałasów wraz z Ósmym Zatrzymaniem to zwieńczenie cyklu świąt
i po przypomnieniu i rozważaniu Sądu Ostatecznego podczas Jom HaKipurim
w tym czasie możemy radować się z początku nowego okresu i nowej rzeczywistości,
jaka ma nastąpić po osądzeniu, oczyszczeniu i udoskonaleniu świata;
po bitwie o Jeruszalaim i przyjściu Mesjasza z odsieczą dla pobożnych.
Wydarzenia opisane w proroctwie Zekarijahu przed zapowiedzią święta
odpowiadają temu, co ma się dziać przed powtórnym przyjściem Mesjasza,
które jest spełnieniem zapowiedzi ratunku od Boga i armii świętych;
zatem Chag Sukot jest świętem inauguracji Królestwa Boga na Ziemi,
początku okresu świętości, sprawiedliwości i błogosławieństwa,
którego Bóg będzie udzielał tym, którzy będą brać w tym udział,
którzy będą pielgrzymować do Jeruszalaim na Szałasy…
W tym czasie składa się dziękczynienie za zebranie wszystkich plonów,
według doczesnego porządku owoców dojrzałych do końca lata,
a według duchowego porządku sprawiedliwości i uświęcenia,
które doprowadziły do możliwości uczestnictwa w święcie…
4. Publiczne Czytanie Całej Tory
„I_rozkazał Mosze(h) im do_powiedzenia:
„PO_UPŁYWIE siedmiu lat, w_czasie roku tego_odpuszczenia,
w_Święto Szałasów [Sukot], gdy_przyjdzie cały Iszrael dla_pokazania_(się)
(przed)_tym obliczem יהוה. Boga_twego na_miejscu, które wybierze,
odczytasz oto tę_Torę oto przed całym Iszraelem w_uszy_ich.„
(Debarim/5Moj/Deuteronomion/Pwt 31,10-11)
„I_znaleźli zapisane w_Torze, którą nadał יהוה [Bóg] poprzez Moszego,
że mają_mieszkać synowie Iszraela w_szałasach w_święto w_miesiącu tym_siódmym
i_że mają_ogłosić i_przekazać wiadomość we_wszystkich miastach i_w_Jeruszalaim
mówiąc: Wyjdźcie na_górę i_przynieście gałęzie oliwki i_gałęzie oleastru i_gałęzie mirtu
i_gałęzie palm i_gałęzie drzew liściastych aby_wykonać szałasy jak_napisane.
I_wyszedł ten_lud i_przynieśli i_zrobili dla_siebie szałasy,
mąż_[każdy] na_dachu_swoim i_na_dziedzińcach_ich
i_na_dziedzińcach Domu tego_Boga i_na_placu Bramy Wody i_na_placu Bramy Efraima
i_zrobiło całe to_zgromadzenie tych_powracających z niewoli szałasy i_mieszkali w_szałasach,
bo nie czynili od_dni Jahuszui, syna Nuna tak synowie Iszraela aż_do tego_dnia oto.
I_zapanowała radość wielka bardzo i_czytano w_zwoju Tory tego_Boga
dzień w_dzień od teg_dnia, tego_pierwszego aż_do tego_dnia, tego_ostatniego
i_czynili święto siedem dni i_w_dniu tym_ósmym uroczystość według_Wyroku.”
(Ne 8,14-18)
Ponieważ ten rozpoczynający się rok jest rokiem szabatowym (35, rok cyklu)
(wyliczenia i wyjaśnienia w 4. części tekstu „Błogosławieństwo w Ograniczeniu„);
w którym tuż po święcie wyjątkowo nie powinny zaczynać się prace rolnicze,
bo ma to być rok bez siewu i bez żniwa, ale korzystania z zebranych owoców;
to zgodnie z nakazem należy w nim odczytać Torę podczas Chag Sukot,
co według Biblii praktykowano po powrocie z niewoli w Babilonii.
Tradycyjnie co rok w tym czasie rozważa się Księgę Koheleta (Kaznodziei),
jednak nakaz Prawa Boga jest ważniejszy od późniejszego zwyczaju,
wobec czego odpowiednie części Pięcioksięgu trzeba czytać wcześniej.
Choć dla poznawania i zrozumienia Słowa Boga
znacznie efektywniej jest czytać lub słuchać krótkie fragmenty,
które wraz z wyjaśnieniami rozważa się stopniowo przez cały rok
i cykl czytania parsz kończy i rozpoczyna podczas Simchat Tora(h),
co jest tradycyjną nazwą Szemini Aceret – święta tuż po Szałasach;
to jednak może zdarzyć się tak, że nie każdy wtedy wysłucha wszystkiego,
bo z jakichś powodów nie mógł być na wszystkich zgromadzeniach…
Czytanie całej Tory podczas 1 zgromadzenia na całe Święto Szałasów
zapewnia wszystkim podstawową znajomość całej treści Przymierza,
a także pozwala w praktyce sprawdzić czy treść czytań i wykładów
jest we wszystkich zborach zgodna, czy też pojawiły się różnice
i ktoś będzie znał lub nawet komentował Przykazania inaczej.
Spełnienie nakazu wspólnego czytania całej Tory w Święto Szałasów
jest bardzo ważne dla zachowania jedności i czystości wiary i posłuszeństwa,
bo w ten sposób przynajmniej raz na siedem lat porządkuje wszystko;
dlatego warto uznać rację Boga i mimo trudu wykonać ten nakaz,
a mniej niż 1 księga dziennie nie przekracza naszych możliwości
i warto to uczynić, żeby móc korzystać z przyszłych błogosławieństw…
Chwała Bogu!
Ostatnia modyfikacja: 2020-10-04.