Odcięcie od Pozorów
Komentarz do parszy „Lekh Le-Kha”
(części „Pójdź dla_siebie”):
Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 12,1-17,27;
Iz 40,27-41,20; Rz 4,1-25.
Przymierze – odcięcie nawet pozorów zła.
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia
Wiele tematów z tego czytania takich jak np.:
– znaczenie i cel wyjścia Abrama z Ur Kaszdim i Charanu;
– wiara, uczynki i błogosławieństwo na jego przykładzie;
zostało już omówionych we wcześniejszych komentarzach:
– Dla Własnego Dobra;
– Słowa Zwykłe i Niezwykłe;
dlatego warto rozważyć także je.
2. Etyka Narodów
„I_było tak_gdy zbliżył_(się) aby_wejść do_Micraim,
i_powiedział do Saraj, żony_swojej:
Oto proszę, wiem, że kobietą pięknego wyglądu ty
i_będzie, że ujrzą ciebie ci_Micrejczycy i_powiedzą:
żona_jego ta_tutaj i_zabiją mnie, a_ciebie żywą_zostawią.„
(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 12,11-12)
Historia pobytu Abrama w Micraim (Egiptach),
a także inne opisane, podobne późniejsze wydarzenia:
– pobyt Abrahama w Gerar (Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 20,1-18);
– pobyt Icchaka w Gerar (Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 26,6-16);
wskazują, że ludzie z innych narodów, zamieszkujący różne ziemie
znali i stosowali jakąś część Przykazań Boga, choć już porzucili inne:
nie chcieli popełniać cudzołóstwa łącząc się z żoną innego mężczyzny,
ale byliby gotowi go zamordować, żeby móc potem wziąć sobie wdowę;
czego obawiali się patriarchowie, dlatego nie ujawniali prawdy o żonach,
ale sprawiali, że czynił to sam Bóg wzbudzając bojaźń przed tym grzechem.
Historie te dowodzą, że pierwotnie Tora(h) była znana ludziom,
a raczej wypisana w sercach i umysłach, spełniana naturalnie (Rz 2,14-15),
ale niestety ludzie stopniowo ulegali kolejnym pokusom i odstępstwom
odrzucając i zapominając Przykazania, żeby móc spełniać swe żądze,
w tym właśnie np. możliwość wzięcia pięknej cudzej żony bez cudzołóstwa
przy pomocy pokrętnego sposobu doprowadzenia do śmierci męża,
niekoniecznie czyniąc to wprost, bo mogli znajdować różne metody,
mogli posługiwać się w tym celu obłudą, podstępami i pozorami, np.
Dawid wysłał Aurijaha (Uriasza), męża Batszeby na śmierć w bitwie
nie mordując osobiście ani nawet nie zlecając jawnego morderstwa,
ale robiąc pozory przypadkowej śmierci z rąk obcych (2Sm 11,14-27)…
Warto pamiętać, że grzech zwykle wchodzi drogą takich pozorów
i w ten sposób zwiedli siebie nawet wielcy słudzy Boga i prorocy;
żeby nie oszukiwać samego siebie dopuszczając złudne wytłumaczenia,
którymi niestety da się pozwolić sobie na bardzo niewłaściwe czyny,
których z takim rozumowaniem mylnie wcale nie uzna się za złe;
a jak pokazuje ta historia razem są znacznie gorsze niż pierwszy zamiar.
Trzeba w ocenie swoich myśli i czynów uwzględniać wszystko:
nie tylko formalny stan sprawy i wiedzę, jaką mogą mieć inni ludzie,
ale także własne intencje, które Bóg doskonale zna i za nie też osądzi
wiedząc, że to właśnie złe i zakazane pożądanie wywołało takie czyny,
a przecież mamy opanować kuszące nas grzechy i ich nie popełnić,
o czym Bóg ostrzegł nawet Kaina (Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 4,7).
„Od każdej formy złego wstrzymujcie_(się).”
(1Tes 5,22; Przekład Interlinearny)
„Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła.”
(1Tes 5,22; Biblia Tysiąclecia, wydanie 2)
3. Wybór i Spełnianie Dobra
„I_powiedział Abram do Lota:
Niech nie będzie sporu między_mną i_między_tobą
i_między pasterzami_moimi i_między pasterzami_twoimi,
bo_mężami braćmi my_[jesteśmy].
Czy_nie cała ta_ziemia przed_obliczem_twym?
Oddziel_(się) zatem ode_mnie,
jeśli na_lewo, ja_na_prawo,
i_jeśli na_prawo, ja_na_lewo.
I_podniósł Lot te oczy_swe i_widział tę całą okolicę tego_Jardenu,
że cała_ona nawodniona zanim zniszczył יהוה [Bóg] tę Sodomę i_tę (G)amorę,
jak_ogród יהוה [Boga], jak_Ziemia Micraim biegnąca do Coar
i_wybrał dla_siebie Lot tę całą okolice tego_Jardenu
i_wyruszył Lot na_wschód i_rozłączyli_(się) mąż od brata_swego.
Abram osiadł w_Ziemi Kanaan, a_Lot osiadł w_miastach tej_okolicy
i_rozbił_namioty aż_do Sodomy.”
(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 13,8-12)
Choć Abraham był od Lota możniejszy i silniejszy,
to proponując bratankowi rozdzielenie się na różne obszary
nie narzucił mu wyboru kierunku, który był gorszy,
ale pozwolił jemu wybrać to, co sam uzna za lepsze.
Mając lepszą wiedzę i tym samym władzę nad sytuacją
nie można budować swego dobra cudzym kosztem,
bo wtedy to wcale nie będzie dobro, ale łudzenie siebie;
dlatego Abram nie skierował Lota w gorsze miejsce,
ale pozwolił mu samemu wybrać co uznaje za dobre,
a sam podjął trud w miejscu, które mu pozostało…
Lot brał pod uwagę tylko żyzność i obfitość miejsca w bogactwa,
a nie uwzględnił zagrożeń związanych z mieszkańcami i sąsiadami,
dlatego też później padł ofiarą wojny, która tam nastąpiła,
a Abram poszedł go uratować z tej niewoli u wrogich królów…
Choć nie był bezpośrednio odpowiedzialny za jego stan,
bo Lot sam wybrał miejsce patrząc tylko na część faktów,
to jednak Abram z miłości i troski naraził się by mu pomóc,
choć sam nie wybrał zagrożonego miejsca, ruszył tam dla innych,
bo bycie dobrym to bycie nie tylko dla samego siebie…
4. Sprzymierzanie – Odcięcie
„I_wziął dla_Niego to wszystko oto
i_przeciął je poprzez_środek
i_położył jedną przeciętą_[część] naprzeciw drugiej_jej,
a_tych ptaków nie przeciął.”
(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 15,10)
„W_dniu tym_oto sprzymierzył יהוה [Bóg]
(z)_tym Abramem Przymierze mówiąc:
Dla_potomstwa_twego dam oto tę_ziemię, tę_tutaj
od_potoku Micraim aż_do tej_rzeki tej_wielkiej, rzeki Prat.”
(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 15,18)
„A_nieobrzezany rodzaj_męski,
który nie obrzezał tego ciała napletka_swego
i_będzie_odcięta ta_dusza, ta_oto z_ludu_swego,
to Przymierze_Moje zostało_zerwane.”
(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 17,14)
Występujące w tych fragmentach hebrajskie słowo „כרת” („karat„)
oznaczające tu „sprzymierzać” lub „zawierać [Przymierze]„
ma jednocześnie także inny sens „odcinać” lub „wycinać„
(jak w przypadku usuwania z Przymierza nieobrzezanych,
gdzie w oryginale jest napisane „ונכרתה” („we_nikarata(h)”));
co wynika z obrzędów towarzyszących zawieraniu przymierzy,
do których zaliczały się oddania z przeciętych zwierząt
(np. Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 15,9-10; 21,27-32),
o czym Abraham sam dobrze wiedział i dlatego tak czynił
nawet gdy Pismo Święte nie mówi, że otrzymał taki nakaz,
a po prostu znał i spełniał istniejący obyczaj – tradycję,
która była znana i praktykowana przez ludzi, a nie opisana.
Przymierze z Bogiem jest czymś, co jednocześnie łączy i dzieli,
bo zależnie od wyboru trzeba być od czegoś odciętym:
– można być odciętym od zła – żeby trwać w wierności Bogu;
– można być odciętym od Boga – jeśli nie spełnia się Przykazań;
dlatego ważne jest, żeby dobrze wybierać i w tym trwać,
żeby uwzględniać wszystkie czynniki w podejmowaniu decyzji
i nie oszukiwać samych siebie pozorami ukrywającymi grzech;
dlatego dla własnego i innych dobra, dla dobra wszystkich
odcinajmy to, co prosto lub pokrętnie komuś szkodzi,
a wybierajmy tylko to, co prawdziwe i w pełni właściwe,
bo właśnie tego oczekuje i do tego prowadzi nas Bóg,
o tym pouczają historie zawarte w Biblii.
Chwała Bogu.