Wybrany Da Się Poznać…

Komentarz do parszy „WaJigasz” (części „I_Przystąpił”):
Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 44,18-47,27; Ez 37,15-28; Łk 6,9-19.
Wybrany sam daje poznać kim jest.

Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.

1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia

Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– Dlaczego Josef nie był tym oczekiwanym Mesjaszem?
– Jedność Mesjasza i innych wiernych ludzi z Bogiem.
– Podobieństwa i proroctwa o Mesjaszu w historii Josefa.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Wszystko Na Swoim Miejscu;
– Historie Też Są Proroctwami.

2. Wybrany Josef Daje Się Poznać Braciom

„I_przystąpił do_niego Jahuda(h) i_powiedział:
’O władco_mój, niech_przemówi, proszę, sługa_twój słowo w_uszy władcy_mego
i_niech_nie zapala_(się) gniew_twój przeciw_słudze_twemu, bo tak_ty jak_farao(h).’
(…)
Bo sługa_twój poręczył (za)_oto tego_młodzieńca przed ojcem_moim mówiąc:
’Jeśli nie przyprowadzę_go do_ciebie, to_grzech_mój wobec_ojca_mego (na)_wszystkie te_dni,
a_teraz niech_zostanie, proszę, sługa_twój zamiast tego_młodzieńca niewolnikiem dla_władcy_mego,
ten_młodzieniec niech_pójdzie z_braćmi_swoimi, bo jak pójdę do ojca_mego
gdy_tego_młodzieńca nie_będzie ze_mną, niech_nie ujrzę nieszczęścia, które spotka tego ojca_mego.’
I_nie mógł Josef dalej_wstrzymywać_(się) wobec wszystkich tych_stojących przed_nim
i_zawołał: 'wyjdźcie wszyscy mężowie ode_mnie!’
I_nie został [żaden]_mąż z_nim gdy_dał_poznać_(się) Josef dla braci_swoich
i_dał temu głosowi_swemu (zmienić_się)_w_płacz
i_usłyszeli Micrejczycy i_usłyszał dom farao(ha)
i_powiedział Josef do braci_swoich: 'Ja_(jestem) Josef, czy_jeszcze ojciec_mój żyje?’
I_nie mogli bracia_jego odpowiedzieć mu bo przerazili_(się) od_oblicza_jego
i_powiedział Josef do_braci_swoich: 'Zbliżcie_(się), proszę, do_mnie’, i_zbliżyli_(się)
i_powiedział: 'Ja_(jestem) Josef, brat_wasz, którego sprzedaliście mnie do_Micraim,
a_teraz nie smućcie_(się) i_niech_nie płonie w_oczach_waszych,
bo sprzedaliście mnie tutaj, żeby zachować_życie, posłał_mnie Bóg przed_obliczami_waszymi'”
(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 44,18.32-45,5)

Tę parszę rozpoczyna jedno z najpiękniejszych i najbardziej wzruszających wydarzeń,
jakie są opisane w Biblii, jedno z niewielu, gdzie bohaterowie płaczą ze wzruszenia
oraz jedyne, gdzie historia i powody tego są wcześniej tak dokładnie opisane,
więc rozważając ten fragment można zrozumieć i poczuć to samo co Josef,
kiedy on mówił „Ja jestem Josef, brat wasz, którego sprzedaliście…”,
kiedy dał się poznać braciom i przyjął ich pod swoją opiekę…

Głębia emocji wyrażonych w tym fragmencie Biblii jest też ważna dlatego,
że w ten sposób utrwala w świadomości czytelnika przesłanie tej historii,
którym jest jeden z najdoskonalszych wzorów miłości nieprzyjaciół
i miłosierdzia, jakie pokrzywdzony może okazać grzesznikom
tak jak Josef wybaczył braciom, którzy go nienawidzili i skrzywdzili,
którzy byli gotowi go zabić, a ostatecznie sprzedali w niewolę,
oddali na służbę cudzoziemcom i wysłali do obcego kraju 22 lata wcześniej
by prawdopodobnie nigdy więcej nie mógł wrócić i spotkać swej rodziny;
a jednak mówi on im „Ja jestem Josef, brat wasz, którego sprzedaliście…”.

Choć Josef ostatecznie okazuje braciom to wielkie miłosierdzie,
to nie robi tego pochopnie ani niesprawiedliwie, ale bardzo mądrze,
najpierw traktując ich z wyjątkową surowością i ciężko doświadczając
oskarżeniem ich o szpiegostwo i uwięzieniem jednego z nich,
postawieniem twardych warunków ich powrotu i kolejnego spotkania,
oraz podstępem pozwalającym pojmać najmłodszego brata;
co doprowadziło ich do refleksji o ich wcześniejszych czynach,
nieświadomego przyznania się mu do tego, jak źle z nim postąpili
(co jest opisane w Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 42,21-23),
wyznania winy, żalu i skruchy potrzebnych do rzeczywistej poprawy
(jakiej dokonuje Jahuda(h) w Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 44,33),
co doprowadziło ich do stanu, gdy można im było dobrze wybaczyć
mając powody do przekonania, że odtąd będą już trwale lepsi…

Darowanie winy przez Josefa nie jest jak np. wybaczenie kradzieży
ani żadnej innej materialnej szkody, którą można łatwo naprawić;
nie jest to też jak odpuszczenie obcym grzechu, który nas nie dotyczy,
jak np. ogłoszenie miłosierdzia dla jakiejś odległej części świata
lub gdy nowe osoby nawracają się i przystępują do społeczności,
gdy darowanie im ich dawnych win jest potrzebne i słuszne;
co w związku z brakiem własnej krzywdy można uczynić łatwo…
Josef wybaczył śmiertelny grzech, który dotykał jego osobiście,
on wybaczył to, że jego najbliżsi uczynili mu największą krzywdę…
Przykład większej miłości nieprzyjaciół w Biblii jest tylko jeden,
którego proroczym typem, wzorem i wskazaniem jest ta historia:
gdy Jeszua (Jezus) Mesjasz przyjmie pod swą opiekę cały Iszrael,
w tym przywódców, którzy go odrzucili, nienawidzili i posłali na śmierć,
dzięki czemu mógł stać się władcą wśród narodów i iść na czele przed nimi…

3. Wybrany Jeszua Daje Się Poznać Iszraelowi

3a. Sposób Objawienia Jeszui Iszraelowi

„Wam zaś mówię, tym narodom na ile prawdziwie więc
jestem ja narodów wysłannikiem, tę posługę moją chwalę
jeśli jakoś pobudziłbym_do_zazdrości moje to ciało
i uratowałbym niektórych z nich [z_Iszraela].
(…)
Oto wiec łagodność i surowość Boga:
na prawdziwie tych upadających surowość
na zaś ciebie łagodność Boga jeśli utrzymywałbyś tę łagodność
skoro_[inaczej] i ty zostałbyś_odcięty.
A_oni zaś jeśli nie utrzymywaliby tej niewiary zostaną_wszczepieni,
mocny bowiem jest ten Bóg znów wszczepić ich.
Jeśli bowiem ty z tego według natury zostałeś_odcięty dzikiego_oliwnika
i obok natury zostałeś_wszczepiony w szlachetny_oliwnik,
jak_wiele bardziej tamci oto według natury
będą_wszczepieni własnemu oliwnikowi.
Nie bowiem chcę (abyście)_wy nieświadomi_(byli) bracia
tej tajemnicy oto, aby nie bylibyście w samych_sobie rozumni,
że zatwardziałość z z części Iszraela nastała aż_do_[czasu],
którego to wypełnienie tych narodów weszłoby
i tak cały Iszrael zbawiony_będzie tak_jak jest napisane:
’przyjdzie z Cijonu ten ratujący, odwróci bezbożności od Jakuba,
i to (dla)_nich to ode Mnie Przymierze gdy zabrałbym te grzechy ich’,
według prawdziwie tej Ewangelii wrogowie z_powodu was,
według zaś tego wybrania umiłowani z_powodu tych ojców
niezmienne bowiem te dary)łaski i to powołanie tego Boga.”
(Rz 11,13-14.22-29)

Skoro cały Iszrael ma być zbawiony i przyjęty przez Mesjasza,
a ma się to stać poprzez pobudzenie ich do zazdrości przez obcych,
jak o tym mówi też parsza(h) HaEzinu (komentarz „Pieśń Nauki i Mocy„)
i w tak ma nastąpić zjednoczenie całego Ludu Boga ze wszystkich narodów;
to wielu „chrześcijan” z tego powodu podejmuje próby nawracania jahudim,
ale niestety robią to w sposób całkiem pomijający świadectwo z tej historii…
Zamiast uznać i spełniać lub czekać na wykonane postanowienia Boga
ludzie wymyślają i wykonują swoje wyobrażenia i bezskuteczne sposoby…

Istnieją grupy, których członkowie podróżują do Ziemi Obiecanej,
żeby tam śpiewać pieśni uwielbiające „Jezusa” przed synagogami
i jednocześnie ogłaszać, że trzeba go przyjąć jako Mesjasza
oczekując, że jahudim (żydzi) nawrócą się pod wpływem tego;
co w rzeczywistości odbierane jest jako prowokacja i obelga,
więc raczej utwierdza i wzmacnia sprzeciw wobec tego, co głoszą;
szczególnie gdy robią to osoby lekceważące zwyczaje judaizmu,
a nawet jawnie naruszające Przykazania Tory i wzywające do tego,
poprzez np. nieobyczajny ubiór, publiczne nauczanie przez kobiety…

W historii Josefa objawione jest proroctwo o tym,
jak odrzucająca i wroga mu część Iszraela ma poznać Mesjasza
i na pewno nie stanie się to tak, jak przyjmują go inne narody,
nie doprowadzi do tego jawne głoszenie Ewangelii o Jeszui,
bo ci, którzy odrzucili to w czasach życia i działalności apostołów,
kiedy jeszcze był właściwy czas na czynienie tego w taki sposób;
są jak bracia Josefa, którzy nie zaakceptowali jego proroctw;
a którym nikt nie poszedł głosić, że „Josef jest zarządcą Micraim”,
więc gdy tam przybyli, nie mieli o tym nawet podejrzeń
i mogli poddać się jego zamysłowi…

Jak bracia sami przyszli do Micraim, gdzie władał Josef,
bo znaleźli się w potrzebie i musieli tam nabyć pożywienie;
tak Iszrael sam musi pójść tam, gdzie włada Mesjasz,
bo znajdzie się w potrzebie, którą tylko tam zaspokoi.
Jak Josef nie ogłosił i nie wymagał uznania kim jest,
ale poprowadził braci drogą, którą mogli się poprawić
okazując postawę poprawy względem dawnego błędu;
tak mesjańscy przywódcy nie mają ogłosić jahudim Jeszui,
ale poprowadzić ich do refleksji o ich historii i decyzjach,
która pozwoli im odwrócić to, w czym wcześniej zbłądzili..
Jak Josef dał się poznać dopiero gdy dokonała się poprawa,
tak Jeszua będzie poznany przez jahudim na końcu tej drogi…

„Oto zostawiony_jest wam ten dom wasz,
mówię za wam: 'nie, nie zobaczylibyście mnie
aż kolwiek [przyjdzie] [gdy] powiedzielibyście:
`błogosławiony ten przychodzący w Imieniu יהוה.`'”
(Łk 13,35)

Wypowiedzenie „błogosławiony przychodzący” („ברוך הבא” – „barukh haba”)
w tym wersecie to nie jest np. tradycyjne powitanie w domu gościa
ani nie po prostu fragment recytacji Halelu (Ps 118,26) podczas świąt,
ale z pewnością użycie tego jako wyraz pochwały dla posłanego Mesjasza
i uznanie, że przychodzi on jako pośrednik i przedstawiciel Boga (J 17,3).
Jak jednak jahudim mogą to powiedzieć zanim zobaczą Jeszuę (Jezusa)
i dostrzegą, zrozumieją, że to właśnie o nim mają powiedzieć te słowa;
skoro mają go rozpoznać dopiero pod wpływem jego władzy,
gdy powie im „Ja jestem Jeszua, brat wasz, którego wydaliście…”;
a jego powtórne przyjście w ciele ma być jawne dla wszystkich
gdy z mocą i chwałą ukaże się na obłokach (Mt 24,30; Mk 13,26; Łk 21,27)
spełniając znak z proroctwa objawionego Danielowi (Dn 7,13-14)?

Władza Mesjasza obecnie nie działa jedynie bezpośrednio,
lecz też poprzez sługi natchnione Duchem Mesjaszowym (1P 1,10-12),
którzy są wierni nauczaniu i naśladują wzór, który dał Jeszua (Jezus);
społeczność wiernych jest „ciałem Mesjasza” (1Kor 12,27; 10,16; Rz 12,5);
dlatego jego panowanie może być ukryte przed innymi jahudim
inaczej niż tożsamość Josefa była skrywana przed jego braćmi,
może być niewidoczna dzięki działaniu za pośrednictwem innych
i powinnością uczniów jest spełnienie tej części dzieła Mesjasza;
dlatego potrzeba, żebyśmy chcieli i potrafili pomóc i uratować Iszrael,
żebyśmy czynami i dając dobre wzory mogli znaleźć się w pozycji,
żebyśmy mieli możliwość udzielenia im tego, czego będą potrzebować
kiedy oni pierwsi przyjdą do nas szukając możliwości zakupu pokarmu
i żebyśmy mogli postawić im wtedy warunki i poddać ich takiej próbie,
która zmusi ich do głębokiej rewizji ich historii i przekonań
co do uznawania i odrzucania nauczycieli i przywódców;
żeby problem, przed którym wtedy staną wobec Mesjasza
w zupełnie innej przyszłej sprawie otworzył im przeszłość
i pozwolił wyznać, że odrzucili i wydali sprawiedliwego…

3b. Czas Spełnienia Proroctwa

Naturalnym dla wierzących Jeszui (Jezusowi) Mesjasza
jest oczekiwanie jego powtórnego przyjścia jako króla
i pragnienie by nastało to jak najszybciej, za naszych dni;
ale apostołowie Mesjasza i wiele pokoleń uczniów po nich
czekając umarli, a niektórzy nawet męczeńsko oddawali swe życia
zachowując nadzieję na spełnienie obietnic po zmartwychwstaniu,
które jest tak samo blisko dla ludzi ze wszystkich wieków,
bo czy zasnęli tysiące lat temu, czy dziś czy za wiele lat,
wszyscy zostaną wzbudzeni na głos trąbienia anioła (1Tes 4,16),
które będzie zwiastowało oczekiwane przyjście Jeszui…

Są jednak ludzie, którzy nie okazują takiej ufności i cierpliwości,
ale szukają rzekomych znaków, że to ma wydarzyć się już teraz,
jak np. zjawiska na niebie – komety, zaćmienia lub koniunkcje planet
lub wydarzeń na świecie – kataklizmy, wojny, choroby lub inne plagi,
by na tej podstawie wnioskować i ogłaszać szybkie przyjście Mesjasza,
które wciąż nie następuje jak po wielu podobnych zjawiskach wcześniej;
a kolejne zawodzące zapowiedzi mogą tylko osłabiać wiarę…

Powrót Mesjasza na pewno nastąpi w czasie, który wyznaczył Ojciec
po spełnieniu wszystkich warunków i w sposób, jaki zapowiadają proroctwa;
więc zamiast rozpalać oczekiwania dopowiedzeniami do pojedynczych znaków
trzeba poznawać i sprawdzać czy wszystko spełnia się w objawionej kolejności,
bo zapowiedzi Boga wykonają się tylko dokładnie tak, jak to przekazano…

Kluczowe w tej sprawie jest także objawienie w historii Josefa i jego braci,
które symbolicznie obrazuje wydarzenia przed tym objawieniem Mesjasza;
z którego wiadomo, że zanim ono będzie mogło nastąpić w swoim czasie,
najpierw Mesjasz musi stać się zarządcą narodów (poprzez swe sługi),
a przywódcy niemesjańskich jahudim znaleźć się w potrzebie i przyjść po pomoc,
której otrzymanie będzie wymagało doświadczeń, prób i poprawy przekonań,
które doprowadzą ich do wyznania, po którym Jeszua (Jezus) się im objawi
aby spełnić obietnice zbawienia Iszraela i znów przyjąć ich jako braci…

Trzeba więc ocenić aktualną sytuację i sprawdzić w którym etapie jesteśmy:
– czy judaizm mesjański symbolicznie z powodzeniem służy u Poti Fera;
– czy judaizm mesjański symbolicznie jest ograniczony w więzieniu;
– czy judaizm mesjański symbolicznie gromadzi zapasy w latach obfitości;
– czy judaizm mesjański nabywa ludzi dla Boga z zebranych plonów?
I w jak w tej sytuacji może być daleko do przyjścia Iszraela do Mesjasza…

Skoro dano nam tak piękne i pewne objawienia od samego Boga,
to warto im ufać, w nich pokładać nadzieję i oczekiwać właściwie;
a nie ulegać niecierpliwości i szukać sobie innych znaków,
które miałyby wskazywać czas wcześniejszy, ale nieprawdziwy…

Chwała Bogu!

Ostatnia modyfikacja: 2020-12-28.