Mylić Się Może Nawet Największy
Komentarz do parszy „Szemini” (części „[Dnia]_Ósmego„):
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 9,1-11,47; 2Sm 6,1-7,17; Dz 10,9-35.
Nawet największy może się mylić i musi się poprawiać…
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Mylić Się Może Nawet Największy
szukając szukał Mosze(h), a_oto spalony_[został]
i_rozgniewał_(się) na Eleazara i_na Eitamara,
synów Aharona, tych_pozostających, mówiąc:
’Dlaczego nie zjedliście tego [oddania_za]_grzech w_miejscu tym_świętym,
przecież świętą (nad)_świętymi ona_[jest] i_ją dał dla_was
dla_zgładzenia tego przewinienia tej_społeczności,
dla_przebłagania za_nich przed_obliczem יהוה [Boga].
Oto nie wniesiona ta krew_jej do tej_Świątyni wnętrza,
jedząc zjecie ją w_świętym_[miejscu] jak nakazałem.’
I_mówił Aharon do Moszego:
’Oto tego_dnia złożyli oto te_[oddania_za]_grzech_swoje
i te [oddania]_wstępujące_swoje przed יהוה [Boga],
a_spotkała mnie taka_[sprawa]
i_[gdybym]_zjadł [oddanie_za]_grzech tego_dnia,
czy_[byłoby_to]_dobre w_oczach יהוה [Boga]?’
I_wysłuchał Mosze(h) i_dobre_[to_było] w_oczach_jego.”
W parszy na ten tydzień i kończący go Szabat jest opisane,
że Mosze(h) (Mojżesz) skarcił kohenów za niespożycie kozła,
który został złoży jako oddanie (ofiara) chatat – za grzech,
a jego krew nie została wniesiona do wnętrza Świątyni;
lecz gdy Aharon odpowiedział, że nie mógł go spożyć,
Mosze(h) uznał za słuszne wyjaśnienia swego brata,
a tym samym przyznał, że on sam się pomylił…
Zgodnie z tym, co dotąd było opisane w Torze
kozła składa się na indywidualne oddanie chatat księcia
(Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 4,22-26; 6,17-19/24-26)
i jego krwi nie wnosi się do Przybytku, a kohen ma go spożyć;
ale są też inne obowiązkowe rodzaje oddań chatat z kozłów
(Bemidbar/4Moj/Arithmoi/Lb 28,15.22-24.30; 29,5.11.16.38;
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 16,9.15; 9,3.15 -> 4,17-21; 6,23/30),
jakie składa się jedno za cały naród np. w biblijne święta Boga
i w „dniu ósmym” – dniu rozpoczęcia służby kohenów (kapłanów)
po zakończeniu 7 dni ich wyświęcania, co jest rozważane w tej parszy…
Jeśli tego dnia było złożonych kilka różnych kozłów (jak podaje tradycja),
to Mosze(h) mógł myśleć o złożonym na oddanie indywidualne księcia
(którego mięso któryś z synów Aharona spożył zgodnie z Prawem Boga),
podczas gdy faktycznie był on świąteczny i złożony za całe zgromadzenie
(jak w 1. dzień miesiąca, w coroczne święta lub na początku służby kohenów),
w związku z czym Aharon właściwie rozpoznał jego inną kategorię,
z której nie powinien spożywać, szczególnie w żałobie po śmierci synów,
z powodu której jednak nie może zaniedbać ani odstąpić od służby
(o czym wyraźnie mówi Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,10-12),
więc nie powinno to wpłynąć na sposób jego postępowania;
zatem sytuacja opisana w czytaniu nie stanowi wyjątku w Torze,
ale wymaga rozróżnienia między rodzajami oddań z kozłów,
bo Mosze(h) miałby rację co do jednego z nich,
zaś Aharon fatycznie miał ją co do innego…
Mosze(h) pomylił się i niesłusznie skarcił synów Aharona
wcale nie dlatego, że nie znał lub źle rozumiał Prawo Boga,
bo oczekiwał tego, co dla jednego z oddań było konieczne;
ale ponieważ już nie nadzorował wszystkiego co robią koheni,
bo zostali przygotowani, żeby móc czynić to samodzielnie;
to widział tylko część faktów spełnianych w praktyce,
co okazało się niewystarczające do jej właściwej oceny…
Ta biblijna historia stanowi doskonały przykład,
że sama znajomość Słowa Bożego nie wystarcza,
żeby właściwie rozumieć i oceniać co się dzieje,
ale trzeba też uważnie obserwować rzeczywistość
by rozpoznać do jakich faktów odnosi się Prawo
i zastosować dotyczące właśnie tej sprawy…
Jeśli pomylić mógł się nawet Mosze(h) natchniony do objawiania Tory,
to tym bardziej pomylić może się każdy inny, mniej znaczny człowiek;
dlatego ktokolwiek i cokolwiek mówi, musi to być poddane próbom
i każdemu należy zadawać pytania lub merytorycznie krytykować,
żeby w dyskusji okazało się czy wszystko uwzględnia się właściwie,
żeby móc w świetle faktów wybrać najlepszą wykładnię…
Prawo Boże wymaga, żeby w każdej sprawie zeznawało kilku świadków,
ale nie po to, żeby uznawać mnogość i różnorodność zeznań za prawdziwe,
lecz żeby zeznania się wzajemnie uzupełniały i potwierdzały jedną prawdę,
żeby skonfrontowane ze sobą zostały sprawdzone i uznane lub odrzucone,
więc należy je przyjąć tylko wtedy i tylko w sposób, w którym są zgodne,
zaś z pośród sprzecznych stanowisk jakieś na pewno trzeba odrzucić…
Mając to na uwadze zarówno rozważając aktualne wydarzenia jak i historie
zawsze należy szukać dodatkowych informacji i myśleć o uzyskanej wiedzy,
żeby na podstawie cząstkowego poznania nie ulegać mylnemu wrażeniu,
ale wzorem Moszego dowiedzieć się wszystkiego i poprawić stanowisko,
bo właśnie to prowadzi do prawdziwej doskonałości…
2. Wcześniej Omawiane Zagadnienia
Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– Szczegóły rozważania o powodach śmierci synów Aharona;
– Rozróżnianie czystości zwierząt i sens wizji Kefy (Piotra);
– 7 dni – pełny czas przygotowania do służby kohena.
Są one rozważane we wcześniejszym artykułach:
– Przygotowani do Świętości;
– Właściwe Uświęcenie;
które również warto przeczytać.
Chwała Bogu!