Czystość Współżycia Małżeńskiego
Komentarz do parszy „Mecora” (części „Trędowaty„):
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 14,1-15,33; 2Krl 7,3-20; Rz 6,19-23.
Czystość współżycia małżeńskiego wobec jego wymagań i ograniczeń.
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia
Tematy tych czytań inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– nieczystości naturalne, jako kara i droga do uświęcenia;
– obmywanie rąk powstrzymujące zanieczyszczanie;
– nauczanie Mesjasza i świadectwo czynów jego rodziny;
– postępowanie unikające zanieczyszczenia.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Do Świętości przez Próbę;
– Perspektywa Wyborów.
2. Czystość Współżycia Małżeńskiego
(wylewając)_współżycia nasienie
i_obmyją_(się) w_wodzie i_nieczyści_(będą) aż ten_wieczór.”
W parszy na ten tydzień i kończący go Szabat jest zapisany werset
wedle którego wypłynięcie nasienia podczas współżycia zanieczyszcza;
co wśród wielu czytelników Biblii wzbudza mylne przekonanie
o potrzebie wstrzemięźliwości seksualnej, a nawet zupełnego celibatu,
co stoi w sprzeczności z nauką o małżeństwie, płodności i potomstwie,
które są właściwym zaleceniem i faktycznym wymogiem Słowa Bożego,
sprawą kluczową dla trwania i rozwoju społeczności wiernej Stwórcy,
której fundamentem powinny być rodziny wychowanych w świętości…
W niektórych istniejących wykładniach te słowa o nieczystości
są łączone z pewną wcześniejszą biblijną historią:
i_uświęcił_(się) oto ten_lud i_wyprali szaty_swoje.
I_rzekł do tego_ludu: 'Bądźcie gotowi na_trzy dni,
nie zbliżajcie_(się) do_kobiet.’
I_było w_dniu trzecim w_nastanie tego_ranka…”
I ponieważ Mosze(h) nakazał nie zbliżać się do kobiet przed nadaniem Tory
niektórzy uważają, że od współżycia trzeba powstrzymać się przed nabożeństwem,
czyli np. w noce tygodniowych Szabatów i corocznych biblijnych świąt Boga,
które przypadają bezpośrednio przed dniami zgromadzeń i uroczystości;
co jednak jest poglądem zupełnie przeciwnym do tradycji judaizmu o tym,
wedle której (jeśli małżonkowie są czyści) współżycie to część radości święta,
zatem zaleceniem jest, żeby (o ile można) go w Szabaty nie zaniedbywać
(z tym, że noc poślubna nie może przypadać w Szabat, ale przed nim,
co nie stanowi przeszkody dla kolejnego zbliżenia w nocy Szabatu)…
Jaka zatem jest prawda? Na czym polega nieczystość i co ją powoduje?
Czego należy unikać, a co można i należy właściwie czynić?
i_umyje w_wodzie to całe ciało_swe i_nieczysty_(będzie) aż ten_wieczór.
I_każdą tkaninę i_każdą skórę, (na)_których będzie na_nich współżycia nasienie
i_wypierze w_wodzie i_nieczyste_(będą) aż ten_wieczór.”
(czy)_wydziela ciało_jego ten wyciek_jego
albo zatrzymuje ciało_jego z_wycieku_jego, nieczystością_jego to_(jest),
każde to_łoże (na)_którym leżał_(będzie) na_nim ten_wyciek_mający będzie_nieczyste
i_każdy ten_sprzęt (na)_którym usiądzie na_nim nieczysty_(będzie).
A_mąż_[każdy], który dotknie do_łóżka_jego wypierze szaty_swe
i_umyje_(się) w_wodzie i_nieczysty_(będzie) aż ten_wieczór.”
Sama Tora(h) nieco wcześniej mówi o innym przypadku nieczystości
gdy wylanie nasienia nastąpi samoistnie, np. podczas snu;
co więcej nieczystość obejmuje nie tylko tego, komu się zdarzyła,
ale też przedmioty, na które trafi i osoby, które ich po tym dotkną,
w tym np. osobę która usiądzie, leży lub śpi na tym samym łóżku;
więc niezależnie czy zdarzy się to przy współżyciu czy bez współżycia
oboje małżonkowie sypiający razem będą nieczyści w obu przypadkach…
to_odliczy dla_siebie siedem dni od_oczyszczenia_swego
i_wypierze szaty_swe i_umyje ciało_swe w_wodzie tej_żywej i_czysty_(będzie).”
Co więcej, w następstwie zbyt długiej wstrzemięźliwości
może dość do zepsucia nasienia, które zmieni konsystencję
(z gęstego i lepkiego stanie się rzadkie – jak dzieje się też np. z białkiem jajka),
co oznacza, że obumarły zawarte w nim plemniki i nie można z niego począć
(organizm doprowadza do wylania nasienia we śnie głównie z tego powodu,
żeby pozbyć się zepsutego nasienia i zrobić miejsce na wytwarzane nowe);
w związku z czym związana z tym nieczystość będzie trwała 7 dni
i niezależnie od dnia wystąpienia na pewno obejmie to jakiś Szabat…
Tora(h) zakazuje współżycia w okresach kobiecych krwawień – grzech śmiertelny,
a także przez 7 dni po ich zakończeniu – wtedy nieczystość zaciąga też mężczyzna;
dlatego w każdym miesiącu jest czas wstrzemięźliwości i czas na współżycie,
którego nie należy ograniczać z innych powodów, a przy tym bezowocnie,
bo to nie tylko nie chroni od nieczystości, a może spowodować gorszą…
Po co zatem Tora(h) mówi o nieczystości związanej ze współżyciem
i jakie jest sedno tego ustanowienia? Jakiej sytuacji ono dotyczy?
Nieczystość zaciąga się przy wylaniu nasienia NA ZEWNĄTRZ – jak we śnie,
w następstwie przerwania zbliżenia lub niewłaściwych czynności seksualnych,
co np. Onan czynił celowo, żeby na pewno nie doprowadzić do poczęcia
(o czym jest napisane w Torze w Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 38,7-10),
co było bardzo złym postępowaniem, za które sam Bóg pozbawił go życia
(gdy ciążył na nim obowiązek lewiratu – przedłużenia rodu zmarłego brata),
a to ustanowienie ma zniechęcać i powstrzymać od takich praktyk;
dlatego ustanowienie o tym wcale nie dotyczy właściwego współżycia
i małżonkowie nie są zanieczyszczeni po współżyciu w nocy Szabatu
ani pozbawieni możliwości uczestnictwa w świętowaniu z tego powodu…
Nie każde współżycie płciowe musi też prowadzić do poczęcia potomstwa
(i poza pierwszymi dozwolonymi dniami w każdym miesiącu nie ma na to szans,
bo po pewnym czasie po owulacji płód nie zdoła już zagnieździć się w macicy);
ale nie można podejmować działań, które mają celowo współżycie zepsuć.
A czemu Mosze(h) nakazał, żeby „nie zbliżać się do kobiet” przed nadaniem Tory,
co wyraźnie oznaczało zakaz współżycia w dniach tuż przed tamtym Chag Szabuot,
przed dniem spotkania Narodu Iszraela z Bogiem objawiającym się na Górze Synaj?
Tora(h) zaczyna tę sprawę od nakazu [obmycia się i] wyprania szat,
co może nie wprost wskazywać, że ci ludzie wtedy już byli w stanie nieczystości, np.:
– mężczyźni, którym już zepsuło się lub wylało na zewnątrz nasienie,
– kobiety, które były w trakcie lub krótko po zakończeniu krwawień,
– osoby, które zjadły coś nieczystego, dotykały padliny, zwłok lub grobu,
– niektórzy nieświadomi, że coś takiego się wydarzyło lub że to jest nieczystością,
więc trudno byłoby szybko wszystkim wyjaśnić w jakiej są sytuacji i co mają czynić;
zaś wstrzemięźliwość miała powstrzymać nie jej powstawanie, a rozprzestrzenianie;
zatem jest to zgodne z Prawami Boga opisanymi w tym fragmencie Pisma;
a cały lud tak czy inaczej miał też nie zbliżać się i nie dotykać Góry Synaj,
co też dowodzi, że mimo wszystko jeszcze nie byli całkiem czyści ani święci,
ale wymieszani różni – jedni w gorszej, a inni w lepszej sytuacji…
2. Wstrzemięźliwość i Małżeństwo
dobre człowiekowi kobiety nie dotykać, przez zaś te nierządy
każdy tę swoją żonę niech_ma i każda tego swojego męża niech ma,
tej żonie ten mąż tę powinność niech_oddaje podobnie zaś i ta żona temu mężowi.
Ta żona tym własnym ciałem nie włada, ale ten mąż podobnie zaś
i ten mąż tym własnym ciałem nie włada, ale ta żona.
Nie pozbawiajcie_(się) wzajemnie jeśli nie ktokolwiek z uzgodnienia
do pory aby mielibyście_czas tej modlitwy i znów przy tym samym byliście,
aby nie doświadczałby was ten satanas_[przeciwnik] z_powodu tej niepowściągliwości waszej.
To zaś mówię według przyzwolenia, nie według nakazu:
Chcę zaś, wszyscy ludzie (żeby)_byli jak i ja,
ale każdy własny ma charyzmat z Boga, ten prawdziwie tak, ten zaś tak,
mówię zaś tym nieżonatym i tym wdowom – dobre im jeśli pozostaliby jak i_ja,
jeśli zaś nie powściągają_(się), niech_zaślubią_(się),
lepiej bowiem jest zaślubić_(się) niż być_rozżarzonym.
Tym zaś zaślubionym nakazuję nie ja, ale ten Władca: żona od męża nie oddzielana,
jeśli zaś i oddzielona_została, niech_trwa niezamężna lub (z)_tym mężem pojednana_(będzie)
i mąż żony (niech)_nie oddala.”
Apostoł Szaul (Paweł) pisze do Koryntian o pewnych korzyściach ze wstrzemięźliwości,
jak np. więcej szczególnego czasu na modlitwę i lepsze skupienie na duchowych sprawach;
ale zaleca to tylko w sytuacjach, gdy jest to możliwe i nie stanowi przeszkody, na krótki czas,
a ogólnie podtrzymuje nakaz małżeństwa i wywiązywania się z obowiązków męża i żony,
co jest lepsze niż płonięcie pożądliwościami, których inaczej nie można właściwie zaspokoić,
zaś szkodliwym oszukiwaniem samego siebie byłoby udawanie, że ich wcale nie ma…
Choć tekst 1Kor 7,8 sam w sobie tego jednoznacznie ani dokładnie nie określa,
wiele osób zgodnie z kościelną tradycją dopowiada, że apostoł był całkiem bezżenny,
choć zalecenie wstrzemięźliwości jest zapisane dopiero po wskazaniu wdowców,
a to lepiej pasuje do przeszłości Szaula jako perusza (faryzeusza) – Dz 26,5; Flp 3,5;
w której małżeństwo i liczne dzieci są bardzo istotne dla uzyskania autorytetu
i konieczne, żeby zrobić karierę (Dz 22,3-5 – nauka u Gamaliela, listy z Sanhedrynu):
bardzo często rabini zaczynają swe biografie od wymienienia swego potomstwa,
którego brak byłby uważany za zaniedbanie spełnienia Przykazania Płodności,
a bywa nawet, że za znak przekleństwa (choć to nie zawsze jest słuszne,
bo np. wielu bardzo pobożnych ludzi było niepłodnymi przez długie lata);
więc gdy tego brak, cała reszta może być uznawana za nieistotną…
Samotne życie, w którym można się w pełni oddać tylko służbie Bogu
może być dobre dopiero począwszy od pewnego wieku, dla osób starszych,
które najpierw próbowały i najlepiej, żeby spełniły obowiązek bycia mężem i ojcem,
co jest pierwotnym i doskonałym zamysłem Boga co do ludzi (Mt 19,4-6; Mk 10,6-9):
już wychowały swoje dzieci i zapewniły im i sobie utrzymanie na czas tej służby,
która powinna być własnym poświęceniem, a nie obciążeniem dla innych osób;
co jest też wymogiem wobec usługujących, nauczających i nadzorujących zbory
(o czym apostoł Szaul (Paweł) napisał wyraźnie w wersetach 1Tm 3,2.12; Tt 1,5-6),
żeby można było to czynić w oparciu o własne doświadczenie, pokazując praktykę;
a w ten sposób można dochować wierności i dalej pozostać „mężem jednej żony„
także po jej śmierci i z nadzieją dalszego wspólnego życia po zmartwychwstaniu
(tak samo kobiety owdowiałe po śmierci męża z uświęconego związku);
gdy nie będzie się zawierać nowych małżeństw, ale dobro powinno dalej trwać…
Dla wiernych Bogu słusznym może być zrezygnowanie z kolejnego małżeństwa,
nie zaś brak podejmowania prób założenia rodziny od samego początku;
dlatego „wytrzebienie dla Królestwa Niebios” (Mt 19,12) może mieć swój czas
i powinno być odróżniane np. od różnych wad, które nie są uświęcające…
3. Czystość Małżeństwa – Podsumowanie
Jak wiele innych spraw w Biblii także zasady współżycia małżeńskiego dowodzą,
że nie można wyciągać pochopnych wniosków z zapisanych pojedynczych faktów
ani popadać w skrajności w interpretacji i radykalne, przesadne poglądy i postawy;
bo cała prawda zwykle rozsądnie łączy świadectwa i jest ograniczona między nimi
nie zabraniając zbyt mało ani nie pozwalając zbyt dużo, a wszystkiego ile potrzeba,
żeby możliwe było zarówno spełnienie obowiązków i zaspokojenie słusznych potrzeb,
jak i nie danie się ponieść niepohamowanym i źle ukierunkowanym pożądliwościom.
Tora(h) zawiera Prawa, które jednocześnie wymagają i ograniczają współżycie,
Brit Chadasza(h) jednocześnie wymaga małżeństwa i zaleca wstrzemięźliwość,
bo w rzeczywistości różni ludzie mają różne potrzeby i różne problemy,
w związku z czym zdarza im się błądzić w różne skrajne poglądy i postawy,
zaś Stwórca, który sam wie najlepiej jak powinno być dla nas dobrze
z każdej z nich kieruje ku temu, co słuszne – z różnego ku jednemu.
Również w innych sprawach drogi ku Bogu mogą mieć różne początki,
ale rzetelne rozważanie Pisma Świętego i przyjmowanie kolejnych pouczeń
powinno sprawiać, że różnic ubywa, a początkowo odmienne drogi się łączą
i ostatecznie stają jedną wąską ścieżką wprowadzającą na sam szczyt…
Chwała Bogu!