Liczenie Wybranych
Komentarz do parszy „BeMidbar” (części „Na_Pustyni”):
Bemidbar/4Moj/Arithmoi/Lb 1,1-4,20; Oz 1,10/2,1-2,20/22; 1Kor 12,12-20.
Liczenie wybranych do wiernej służby Bogu i błogosławieństwa.
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Liczenie Odnowionego Iszraela
które nie zmierzy_(się) i_nie zliczy_(się)
i_będzie w_miejscu, gdzie powiedziano: 'nie ludem_Moim wy’,
powie_(się) do_nich: 'Synowie Boga Żyjącego!'”
i_zaręczę_cię dla_Siebie w_sprawiedliwości i_w_Prawie
i_w_łasce i_w_miłosierdziach,
i_zaręczę_cię dla_Siebie w_wierności i_poznasz tego יהוה [Boga].”
Haftora(h) do parszy na ten tydzień i kończący go Szabat rozpoczyna się
od słów Boga o ponownym przyjęciu i zjednoczeniu Narodu Iszraela
po latach odstępstwa, podziału, odrzucenia i rozproszenia wśród obcych;
co potwierdza myśl o tym z ostatniego czytania z 3. Księgi Wajikra,
gdzie surowe karzące plagi także są drogą do odnowienia Przymierza,
które z Narodem Iszraela nie będzie nigdy zerwane ani zastąpione…
bo ona nie_(jest) żoną_Moją, a_Ja nie_(jestem) mężem_jej
i_musi_usunąć nierząd_swój z_twarzy i_cudzołóstwo_swe z_między piersi_jej.
(…)
I_tym synom_jej nie (okażę)_miłosierdzia, bo synami nierządu oni.”
Pomimo tego, że początek i koniec proroctwa stanowią dobre obietnice,
podobnie jak we fragmencie wcześniejszej parszy większość to skarcenia
i zapowiedź odrzucenia niewiernej matki i jej dzieci (czyli też adresatów)
aż do czasu ich nawrócenia i poprawy, powrotu do wierności Bogu…
Dowodzi to, że choć Bóg ciągle miłuje Swój Lud,
z łaski okazuje miłosierdzie i podejmuje działania ku jego zbawieniu,
to jednak nie chodzi w tym tylko o piękne, wzniosłe słowa obietnic,
lecz o praktyczną rzeczywistość, która ma warunki i wymagania,
ma formę wyrazu w postępowaniu zgodnym z Przykazaniami;
więc ludzie muszą dawać świadectwa owoców działań Boga,
żeby móc dalej z nich korzystać i przekazywać potomnym…
Trzeba też mieć świadomość faktu z tego proroczego tekstu,
że wbrew „chrześcijańskim”, wyrwanym z kontekstu źródła interpretacjom,
Rz 9,25-27 wcale nie mówi o zastąpieniu Iszraela jakąś resztą innych;
lecz o przywróceniu należnego miejsca zachowanej resztce z Iszraela:
to są słowa O ISZRAELU, a nie o żadnej alternatywie dla Iszraela!
Cudzoziemcy mogą się do Iszraela jedynie przyłączyć przyjmując Torę,
przyjmując zasady i wzór postępowania od tych, którzy już ją spełniają,
żeby stając się takimi samymi jak właściwy Iszrael zasilić jego liczbę
w społeczności zbudowanej na potomkach Abrahama, Icchaka i Jakuba,
wśród których jest też Jeszua (Jezus) Mesjasz – wybrany przez Boga król.
2. Liczenie i Wykup Pierworodnych
’Spisz każdego pierworodnego mężczyznę od_synów Iszraela,
od_syna (wieku)_miesiąca i_wzwyż i_dodaj tę liczbę imion_ich.’
(…)
I_weźmiesz pięć, pieć szekli na_głowę
w_szeklu tej_Świątyni weźmiesz dwadzieścia gera(h) tego_szekla
i_dasz to_srebro dla_Aharona i_dla_synów_jego
(za)_wykup przewyższających za_nich.”
W parszy po spisach książąt, plemion, obozów, rodów Lewitów i ich obozów
poruszona jest sprawa zliczenia i wykupu wszystkich pierworodnych synów
czy to przez zastąpienie ich powołaniem do służby Lewitów czy za zapłatę…
W czasie tych wydarzeń zliczono Lewitów i pierworodnych z innych plemion
w wieku od miesiąca wzwyż i natychmiast po tym dokonano wykupu:
nie czekano aż brakujący Lewici urodzą się by zastąpić synów innych,
ale za przewyższających liczbę Lewitów należało zapłacić po 5 szekli.
Może się wydawać, że w tej sprawie zaistniał wtedy wielki spór
o kolejność wyboru pierworodnych wykupionych Lewitami bez zapłaty
oraz pozostałych, za których trzeba było zapłacić po 5 szekli srebra:
czy odbywało się to np. według plemion i rodów, czy w inny sposób;
kto będzie musiał zapłacić, a kto jest wolny od tego obowiązku…
Cena wykupu odpowiada wartości ślubu za chłopca do 5 lat
(o którym jest napisane w Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 27,6),
więc wynika z tego, że liczenie odbywało się według wieku
od starców przez dorosłych oraz starsze i młodsze dzieci
i począwszy od najstarszych kolejno zastępowano ich Lewitami,
a najmłodsi zostali, żeby zapłacić za nich taką cenę wykupu
i nie pozostali żadni starsi, za których mogłaby być wyższa…
Warto przy tym też zwrócić uwagę na historyczny fakt,
że wykup dokonywał się z powodu śmierci pierworodnych i Pesach
(jak o tym mówi w Torze np. Szemot/2Moj/Exodos/Wj 13,11-16),
a początkowo pierworodni byli wybrani do składania oddań Bogu
(zgodnie ze świadectwem w Szemot/2Moj/Exodos/Wj 24,5);
zaś potem Lewici zastąpili ich w tej służbie i pełnili ją dla innych
składając np. oddania Pesach dla właściwych rodzin (2Krn 35,10-13).
Okazuje się zatem, że to nabycie Lewitów nie było bezzasadne,
ale stawali się zastępstwem pierworodnego w określonym celu
obejmując odpowiedzialność za służbę w Świątyni dla właściwej rodziny
i mając udział w darach, które ta rodzina przynosiła np. na święta;
zaś ci, dla których zastępstwa zabrakło, musieli zapłacić nie na darmo,
lecz także z powodu tego, że niektórzy Lewici będą mieli więcej pracy,
bo będzie na nich ciążyła służba za dwie rodziny z innych plemion.
W ustanowieniach Boga zawsze jest sens i cel,
a wykupujący pierworodnych otrzymywali w zamian służbę Lewity,
który był dla nich odpowiedzialny za to, co im samym zabronione,
więc niezależnie od sposobu wykupu do jakiego doprowadziło liczenie
wszyscy rozumieli po co mają to uczynić i że to dla nich dobre.
3. Inne Zagadnienia
Na podstawie treści zapisanych w tej parszy
w poprzednich komentarzach były omówione zagadnienia:
– porządki spisów książąt, plemion i obozów Iszraela;
– przydział odpowiedzialności Lewitów i plemion;
– liczebność członków i właściwe dla nich funkcje;
– wartość żmudnego czytania powtórzeń;
– proces Jeszui (Jezusa) Mesjasza;
– ustawienie Skrzyni Przymierza.
Są one omówione w tekstach:
– Porządek Społeczności;
– Szacunek dla Słów.
Chwała Bogu!