Era Mesjańska
Komentarz do parszy „Ki Taboe” (części „Gdy Przyjdziesz”):
Debarim/5Moj/Deuteronomion/Pwt 26,1-29,8/9; Iz 60,1-22; Dz 7,30-36.
Era Mesjańska – na pewno w przyszłości, ale i teraz…
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia
Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– wejście do dziedzictwa otrzymanego od Boga;
– wyznanie prawdy o doświadczeniach i czynach;
– błogosławieństwa lub przekleństwa zależą od wierności;
– rozliczenie dziesięcin;
– dobre pouczenia zawarte w przekleństwach;
– zakaz błędnego nauczania i zwodzenia nieświadomych;
– uczciwe sprawdzanie i rozpoznawanie prawdy.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Prawdziwość Życia Słowem Boga;
– Przekleństwa ku Dobremu.
2. Era Mesjańska Według Proroctw
o_prześladowaniu i_zniszczeniu w_granicach_twoich
i_nazwiesz zbawieniem mury_twoje, a_bramy_twoje chwałą.
Nie będzie dla_ciebie już to_Słońce za_światło we_dnie
i_od_blasku ten_Księżyc nie będzie świecił dla_ciebie,
ale_będzie dla_ciebie יהוה [Bóg] za_światło wieczne i_Bóg_twój na_ozdobę_twą.
Nie zajdzie już Słońce_twe ani_Księżyc nie zniknie,
bo יהוה [Bóg] będzie dla_ciebie za_światło wieczne
i_skończą_(się) dni smutku_twego.
I_lud_twój, wszyscy_oni sprawiedliwi_[będą] na_wieczność,
odziedziczą ziemię, odrośl szczepu, szczepu_Mego,
dzieło rąk_Moich abym_wsławił_(Się).
Najmniejszy będzie jak_tysiąc, a_znikomy jak_naród potęży,
Ja יהוה [Bóg] w_czasie_swoim sprawię_to.”
Haftora(h) do parszy na ten tydzień i kończący go Szabat mówi o „Erze Mesjańskiej”,
czyli o tym czasie, w którym Mesjasz i wierni mu będą panować jeszcze na tym świecie,
o „Tysiącletnim Królestwie” zapowiadanym też w Objawieniu Jochanana (Obj 20,1-6).
Ma to być czas spełnienia obietnic danych Iszraelowi, wyróżnienia Jeruszalaim,
które będzie celem pielgrzymek narodów, które będą tam przynosić obfite dary;
ale co dużo ważniejsze, ma to być czas sprawiedliwego życia bez doznawania krzywd,
w którym nawet cudzoziemcy będą pragnąć znajomości i posłuszeństwa Bogu,
w którym normą będzie długie życie (Iz 65,20) z perspektywą wieczności (Iz 60,21),
gdzie nad zmartwychwstałymi śmierć nie ma już władzy – oni na pewno nie umrą,
a i wielu innych, którzy dożyli lub urodzili się w tym czasie, może przeżyć 1000 lat,
gdyby zaś nie byli sprawiedliwi i tego godni, typowe będą setki lat życia ludzi
i nawet najgorsi grzesznicy istniejący wtedy umrą dopiero w wieku 100 lat
(co też może świadczyć, że ich grzechy nie będą na tyle ciężkie i szkodliwe,
żeby wymagały wcześniejszego ukarania, a mogą dostać szanse na poprawę).
W jakich okolicznościach ma dziać się to wszystko?
Co różni „Erę Mesjańską” od obecnej rzeczywistości?
Istotne są 2 skrajne czynniki ze strony dobra i ze strony zła:
1. panowanie Mesjasza i zmartwychwstałych świętych,
którzy będą wtedy wzorami i nauczycielami sprawiedliwości;
2. związanie Szatana i prawdopodobnie jego aniołów (Obj 12,7-10),
którzy w tym czasie nie będą mogli siać zgorszenia i kusić do zła.
Jeśli jednak władzę nad światem sprawował będzie Mesjasz
i światłość Boga będzie przewyższała tę od Słońca i Księżyca
(które ciągle będą pełnić swoje funkcje i nadal wyznaczać czasy,
ale będzie to dużo mniej ważne niż odczuwalna obecność Boga);
a nie będzie miał wtedy na niego żadnego wpływu Szatan;
to dlaczego ludzie będą nadal grzeszyć i za to umierać?
Warto mieć świadomość, że złe myśli i grzech mogą mieć różne przyczyny,
zarówno zewnętrzne jak i wewnętrzne – wynikające z pożądliwości człowieka.
Możliwości i pragnienia zła człowiek uczy się od innych, bierze wzór i naśladuje,
ale kiedy już ziarno zostanie zasiane, to żyje własnym życiem, rośnie i mnoży się;
więc nawet gdy nie będzie działał „Wąż”, który to wszystko zaczyna w ludziach,
to efekty jego dzieła nadal trwają i jedni ludzie nadal uczą i kuszą innych…
Zła skłonność nadal jest, nawet gdy Szatana i upadłych aniołów nie będzie!
Nie można uważać, że zło ma tylko jedną przyczynę – na zewnątrz albo wewnątrz,
bo jeśli jakiegoś zagrożenia się nawet nie dostrzega, to i się przed nim nie broni;
a żeby nie ulegać skażeniu trzeba skutecznie wystrzegać się wszystkich zagrożeń,
zarówno ze strony Szatana, jego aniołów, złych ludzi jak i nawet samego siebie;
bo nie wszystkie te czynniki muszą działać na nas zawsze lub jednocześnie,
ale mogą się pojawiać na jakiś czas i znikać w innych okresach,
żeby potem ze zdwojoną siłą uderzyć w nieprzygotowanych,
którzy ustali w czujności wobec zlekceważonego zagrożenia;
jakim będzie też wypuszczenie Szatana po 1000 lat – Obj 20,7-10,
które według tego proroctwa okaże się nadzwyczaj skuteczne!
Zlekceważenie jakiegokolwiek podstępu daje przewagę temu, kto go dokonuje,
dlatego jasnym powinno być, że za ignorancję odpowiadają oszukujący,
podczas gdy nauczający wierności zawsze wzywają do ostrożności,
która jest potrzebna by wytrwać do końca na dobrej drodze,
bo nawet „Era Mesjańska” to jeszcze nie będzie koniec…
3. Era Mesjańska w Praktyce
którą יהוה, Bóg_twój daje dla_ciebie w_dziedzictwo
i_posiądziesz_ją i_osiedlisz_(się) w_niej,
to_weźmiesz z_początków wszelkich_płodów tej_ziemi,
jakie uzyskasz z_ziemi_twojej, którą יהוה, Bóg_twój daje dla_ciebie
i_włożysz do_kosza i_pójdziesz na to_miejsce,
które wybierze יהוה, Bóg_twój, dla_mieszkania Imienia_Swego tam
i_przyjdziesz do tego_kohena, który będzie w_dniach tych_oto
i_powiesz do_niego: 'wyznaję tego_dnia przed_יהוה, Bogiem_twoim,
że_przyszedłem do tej_ziemi, którą przysiągł יהוה [Bóg]
dla_ojców_naszych, aby_dać_[ją] dla_nas.’”
Jak zostało już wcześniej pokazane w 1. komentarzu do tej parszy,
słowa rozpoczynające fragment Tory nie mówią „Iszrael” ani „Kanaan”,
więc ich sens nie ogranicza się tylko do ziemi danej potomkom Jakuba;
ale Przykazanie dostali właśnie oni, bo tylko oni byli wtedy Ludem Boga.
Jeśli zaś do Przymierza ze Stwórcą dołączą także inne narody świata,
które w związku z tym otrzymają wtedy swoje przydziały dziedzictwa,
to także te narody będą musiały spełniać ten nakaz w swoim zakresie…
Prawo to nie było spełniane przez Iszraela natychmiast gdy je otrzymali,
ale jak jest w nim wprost powiedziane i zapisane – „Ki Taboe„, „Gdy Przyjdziesz„,
zatem sama Tora(h) stanowi, że to ma działać po wejściu do Królestwa Boga,
co dla wielu ludzi będzie oznaczało dopiero Erę Mesjańską, a nie ten czas…
Nie oznacza to jednak, że nie ma obecnie osób, które mogą się z tym utożsamiać,
a mając świadomość przyszłych obowiązków warto myśleć o ich spełnianiu
i choć to jeszcze dobrowolne, podejmować tego próby, uczyć się i doświadczać,
bo dzięki temu w przyszłości będzie łatwiej uczynić to właściwie…
…a właściwie nie chodzi tylko przekonanie, że „coś mi się należy”,
lecz o wszystkie wynikające z tego obowiązki i uprawnienia;
bo Bóg nie tylko przydziela swoim wybranym dziedziczne ziemie,
ale wymaga też, żeby każdy właściwie z tą ziemią postępował,
a także utożsamiał się z doświadczeniami, które do tego doprowadziły,
co trzeba potwierdzać powtarzając szczerze nakazane wyznanie,
które musi też wtedy być w pełni zgodne z praktyką życia…
Era Mesjańska będzie czasem powszechnego błogosławieństwa,
w którym wszyscy będą szukać poznania Boga i starać się być wiernymi;
ale zanim to się stanie i kiedy większość świata jest od tego odmienna,
można starać się budować mesjańskie realia w swoim otoczeniu
kształtując siebie i zachęcając bliskich do takiego świętego życia.
Chwała Bogu!