Nieobecni w Przymierzu

Komentarz do parszy „Nicabim” (części „[Wy]_Stojący”):
Debarim/5Moj/Deuteronomion/Pwt 29,9/10-30,20; Iz 61,10-63,9; Rz 10,1-13.
Nieobecni też są objęci Przymierzem z lepszymi lub gorszymi skutkami…

Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.

1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia

Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– Przymierze ze wszystkimi: Iszrael i przybysze, także nieobecni;
– zakaz zatwardziałości, którą mamy i trzeba w sobie pokonać;
– nakaz wykonywania wyroków w sprawach jawnych;
– spełnienie wszystkich, dobrych i złych zapowiedzi;
– Tora(h) blisko nas, łatwa do poznania i spełniania;
– nakaz odczytania Tory podczas Sukot w Szemitę;
– ustanowienie Jahuszui jako następcy Moszego;
– obecność Tory w sercach ludzi już w czasach biblijnych;
– właściwe rozsądzanie i wybór prawd wierności Bogu.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Wszyscy Stoją przed Bogiem;
– Tora(h) w Sercu od Początku.

2. Nieobecni w Przymierzu

W pierwszym komentarzu do parszy na ten tydzień i kończący go Szabat
zostało pokazane, że Przymierze Boga z ludźmi zostało wtedy zawarte
z obecnym Iszraelem, cudzoziemcami wśród nich i ich przyszłymi pokoleniami,
co jest pozytywnym sposobem odczytu tych ostatnich słów cytatu z Tory
wynikającym z naturalnego pragnienia otrzymania obietnic i tego, co dobre…
W rzeczywistości jednak tekst nie wyjaśnia kim i dlaczego są nieobecni,
a nieprecyzyjność i ogólność tego sprawia, że powodów może być więcej…

Jedną z możliwości jest to, że ktoś nie chciał przyjść na wezwanie Moszego,
że ktoś nie chciał wejść w Przymierze z Bogiem, ale iść całkiem inną drogą,
na której nie będzie spełniał wymogów Tory ani doświadczał tego skutków,
dlatego w tym czasie pozostał w swoim namiocie lub nawet odszedł z obozu;
a jednak Tora(h) mówi, że to Przymierze mimo takiego stanu jest także z nim
tak samo jak wcześniej Duch został udzielony też Eldadowi i Midadowi
choć nie stawili się przy Przybytku (Bemidbar/4Moj/Arithmoi/Lb 11,24-29)…

Przypomina to, że ważność Prawa nie zależy od stanowisk poddanych,
którzy mogą nie znać, nie chcieć lub nie zgadzać się z częścią Przykazań;
ale tylko od Boga, który ma władzę i moc by egzekwować je od wszystkich,
który każdego może doprowadzić do spełniania lub ukarać za odstępstwo,
jak o tym mówi też fragment z Listu do Rzymian:

Czy pod Prawem czy bez Prawa, za grzech czeka osądzenie i śmierć,
a śmierć bez Prawa jest pewna, więc to sytuacja znacznie gorsza,
bo bez znajomości Prawa i świadomości winy nie będzie poprawy,
której dokonuje się w następstwie pojęcia, że uczyniło się coś złego,
a która jest drogą do zmazania winy i usprawiedliwienia od kary,
czego wykazanie przed Sądem jest konieczne by zachować życie…

Warto więc zadać sobie pytanie: „Po co i z jaką postawą czytam Biblię?„

Czy po to, żeby znaleźć powody, żeby jakieś warunki Boga odrzucić,
a więc po to, żeby odmówić przyjścia na wezwanie do Przymierza?

Czy po to, żeby poznać i uznać wszystkie warunki Boga i je spełniać,
a więc po to, żeby przyjść, służyć i korzystać z treści Przymierza?

Jeśli chcemy być zaliczającymi się i zaliczonymi przez Boga do obecnych
na zawarciu Przymierza, które wtedy ma być dla nas błogosławieństwem,
a nie tylko włączonymi w nie na siłę, wbrew woli, co skutkować będzie karą;
to Biblię trzeba czytać tak, żeby uczyć się wymagań i posłuszeństwa,
a nie żeby np. szukać w niej wykrętów do odrzucenia lub ominięcia
jakichś Praw, które komuś się nie podobają i nie chce ich spełniać;
co jest złą postawą i wynikającą z niej błędną interpretacją…

Przymierze Boga z ludźmi jest Jego wolą i na Jego Warunkach,
które człowiek może tylko poznać, uznać, przyjąć i spełniać,
bo wszystko będzie wyegzekwowane i osądzone według nich
niezależnie od tego czy ktoś chce je znać czy nie chce
i czy świadomie jest posłuszny czy się jawnie buntuje.

Stając przed wyborem jaki z różnych powodów mają nieobecni
lepiej być tymi, którzy przystępują do Przymierza dobrowolnie i chętnie,
żeby spełniając jego Prawa móc korzystać z obietnic Boga…

Chwała Bogu!