Wybrani do Skarcenia

Czas czytania: 5 minut

Komentarz do parszy „Wajiszlach” (części „I_wysłał”):
Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 32,3/4-36,43;
Oz 11,7-12,11/12; Ab 1,1-21; Mt 26,36-46.
Lud Boga – wybrani do skarcenia i poprawy.

Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.

1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia

Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– Posłannictwo jako sposób objawień Boga w sługach;
Właściwe rozmowy i szacunek dla wysłanników, w tym Mesjasza;
– Zmaganie z aniołem Boga – pouczenie, ćwiczenie i przygotowanie;
– Podejście do obrzezania ciała i innych wymagań Boga;
– Właściwe relacje wśród wierzących i ze światem;
– Dobry wzór i miłosierdzie w celu przemiany grzesznika.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Prawdziwa Miłość i Jej Owoce;
– Obrzezanie Narodów;
– Posłanie ku Wywyższeniu;
Darowanie Zachętą do Poprawy;
Postępowanie ku Pokojowi.

Poprzednie komentarze rozważają już praktyczne i duchowe treści parszy,
więc warto kliknąć i otworzyć artykuły wskazane w odnośnikach powyżej.

2. Wybrani do Skarcenia

„Nie uczynię zapalczywości gniewu_Mego,
nie powrócę aby_zniszczyć Efraima,
bo Bogiem Ja_(jestem), a_nie mężczyzną,
we_wnętrzu_twym Święty i_nie przyjdę do_miasta.
(…)
Otacza_Mnie w_kłamstwie Efraim i_w_oszustwie dom Iszraela,
a_Jahuda(h) jeszcze wędruje z Bogiem i_ze_świętościami umocniony_jest.
Efraim pasterzem wiatru i_goni wiatr_wschodni,
każdego tego_dnia kłamstwo i_ruinę pomnaża
i_przymierze z Aszur zawierają i_oliwa do_Micraim przynoszona_jest.
I_spór od_יהוה [Boga] z Jahuda(h)em i_dla_ukarania na Jakubie
według_dróg_jego, według_uczynków_jego powróci do_niego.
(…)
A_ty do_Boga_twego powrócisz,
miłosierdzia i_Prawa strzeż i_czekaj na Boga_twego stale.
Kanaan w_ręku_swym (ma)_szale oszustwa, aby_ciemiężyć kocha
i_[też]_rzekł Efraim: 'zaiste bogatym_ja, znalazłem moc dla_siebie,
wszystkie trudy_moje nie znalzły we_mnie nieprawości, która grzechem.'”

Haftora(h) do parszy na ten tydzień i kończący go Szabat zapowiada,
że Bóg nie zamierza zniszczyć Iszraela, choć ukarze go za grzechy,
którymi zwiedli nawet samych siebie tak, że nie umieli ich rozpoznać,
bo wmówili sobie, że docześnie korzystne postępowanie jest właściwe
w związku z czym zaczęli naśladować oszustwa Kanaanu – bałwochwalców.

Bóg wybrał Iszraela, żeby usunął bezbożność Amorytów i otrzymał ich ziemie,
ale nie chodziło o to, że Iszrael z Bogiem mógłby bezkarnie czynić tak samo,
lecz jako wierni Bogu mieli wnieść nową jakość lepszego postępowania;
a jeśli zamiast tego okazali się tak samo zepsuci i nieprawi jak poprzednicy,
jeśli przejęli i zaczęli naśladować ich zły wzór fałszywych miar i wyzysku,
to i wśród nich musi wtedy zostać dokonane oczyszczenie i ukaranie win,
po którym zostanie tylko resztka właściwie strzegąca sprawiedliwości,
która nie dopuszcza się zbrodni, a okazuje życzliwość i czyni dobrze,
dlatego jest godna zachowania obietnic i trwania w dziedzictwie.

Uważając się za nawróconego i religijnego czy nawet pobożnego człowieka
nie można uważać, że Bóg bezwarunkowo popiera wszystkie decyzje i czyny
czym czynić się niezdolnym do dostrzeżenia własnych błędów i grzechów;
bo świadectwa w Biblii pokazują, że Bóg także swoich osądza i karci,
a nawet że wobec swoich Bóg jest znacznie bardziej wymagający,
bo jako znający Jego Pouczenia powinni być zdolni do bycia lepszymi;
więc powinniśmy umieć wybierać lepiej i powstrzymywać się od gorszego.
Skarcenie w tej haftorze jest skierowane do Ludu Boga, a nie do obcych!

Biblia nie uczy uważania, że „my jesteśmy wspaniali, a innych trzeba zniszczyć”,
ale podane w niej warunki świętości trzeba sprawdzać i na zewnątrz i wewnątrz,
bo zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz może być coś godnego błogosławieństwa
i zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz może być coś, co trzeba naprawić lub usunąć;
a jeśli Lud Boga ma być tego wzorem, musi to czynić jako pierwszy pośród siebie.
Jesteśmy wybrani do skarcenia, które mamy przyjąć by wydało w nas dobre owoce.

Dla nieświadomych swoich win pierwszy krok to pouczenie i zachęta do poprawy;
ale jeśli ktoś został już skarcony i mimo tego trwa w uporze i świadomie grzeszy,
to tak jak zapowiada i pokazuje to sam Bóg, potrzeba bardziej stanowczych metod;
bo miłosierdzie dla 1 grzesznika nie może obciążać sprawiedliwych krzywdzonych,
ale trzeba uczciwą miarą porównać zło i dobro oraz ostatecznie dokonać wyboru,
że bezowocne dawanie ciągle marnowanych szans kiedyś musi się skończyć,
żeby móc poświęcić się raczej temu dobru, które wydaje owoce,
żeby móc pomagać tym, którzy z szans próbują korzystać…

We wszystkim tym potrzebna jest rozwaga i równowaga,
dlatego gdy ludzie są zbyt surowi, Bóg wzywa do miłosierdzia
czego najlepszym przykładem jest służba Jeszui (Jezusa) Mesjasza;
a gdy ludzie są zbyt „miłosierni”, Bóg wzywa do sprawiedliwości,
co widać w objawieniach wielu proroków w księgach Tanakhu;
zaś my reagując nieco przesadnie wychylamy się na różne strony,
ale jeśli przyjmujemy kolejne pouczenia i rozumiemy coraz lepiej,
to błędy powinny być coraz mniejsze i zbliżamy się do doskonałości;
zatem warto sprawdzać, uczyć się i ciągle dokonywać swej poprawy…

Chwała Bogu!

Wyraź opinię o artykule:

Click to listen highlighted text!