Nakaz Surowej Sprawiedliwości

Czas czytania: 5 minut

Komentarz do parszy „WaJechi” (części „I_Żył”):
Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 47,28-50,26; 1Krl 2,1-12; 1P 1,3-9.
Nakaz surowej sprawiedliwości w służbie Mesjasza i naszej…

Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.

1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia

Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– Zobowiązanie i wykonanie pochówku Jakuba;
– Miejsce pogrzebu i droga z Ziemi Micraim (Egiptów);
– Synowie Josefa – pierworództwo jako wyróżnienie;
– Proroctwa o plemionach potomków Jakuba;
– Wzajemne oceny Josefa i jego braci;
– Pamiętanie o pouczających doświadczeniach;
– Warunki otrzymania i dziedziczenia pierworództwa.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Słowa Pewnej Przyszłości;
– Uważne Rozpoznawanie Dobra;
Świadomość Winy Po Zbawieniu;
Pierworodny, a Nie Pierwszy.

Poprzednie komentarze rozważają już praktyczne i duchowe treści parszy,
więc warto kliknąć i otworzyć artykuły wskazane w odnośnikach powyżej.

2. Nakaz Surowej Sprawiedliwości

„I_zbliżyły_(się) dni Dawida by_umrzeć
i_polecił temu Szlomo(h)owi synowi_swemu mówiąc:
’Ja idę w_drogę całej tej_Ziemi,
i_(ty_bądź)_mocny i_bądź dla_męstwa
i_będziesz_strzegł tych Postanowień יהוה, Boga_twego,
by_chodzić po_drogach_Jego, by_strzec Praw_Jego,
Przykazań_Jego i_Wyroków_Jego i_Świadectw_Jego
jak_napisane_(jest) w_Torach Moszego,
aby powiodło_(ci_się) to wszystko, co czynisz
i_to wszystko, (do)_czego zwrócisz_(się) tam;
aby spełnił יהוה to_Słowo_Swe,
które wypowiedział o_mnie mówiąc:
'Jeśli strzec_(będą) synowie_twoi tych dróg_ich,
by_chodzić przede_Mną w_wierności
z_całego serca_ich z_całej duszy_ich', mówiąc:
nie odcięty_(będzie) ci nikt z tronu Iszraela’.

Zarówno parsza(h) jak i haftora(h) na ten tydzień i kończący go Szabat
mówią o pouczeniach, jakie ojciec dawał tuż przed swoją śmiercią:
Jakub dla 12 patriarchów oraz król Dawid dla Szlomo(ha) (Salomona).

Król Dawid jest w Tanakhu wielokrotnie przedstawiany jako wzór,
np. jego panujący potomkowie są oceniani w porównaniu do niego
i albo spełniający wolę Boga i sprawiedliwi jak Dawid albo nie
(czego przykładami są wersety 1Krl 15,11; 2Krl 18,3-5; 2Krl 14,3; 2Krl 16,2);
proroctwa i świadectwa o Mesjaszu mówią, że jest potomkiem Dawida,
co dotyczy nie tylko jego ludzkiego pochodzenia w linii męskiej,
ale też wskazuje, że Jeszua (Jezus) miał być i jest jak Dawid,
bo naśladuje i spełnia wzór wierności Bogu, jaki on dał
i na tym opiera się jego szczególna pozycja przed Bogiem,
która jest spełnieniem obietnicy danej Dawidowi (2Sm 7,12-16).

„I_również ty wiesz to, co uczynił mi Joab syn Ceruja(ha),
co uczynił dla_dwóch dowódców armii Iszraela,
dla_Abnera, syna Nera i_dla_Amasza, syna Jetera,
bo_zabił_ich i_przelał krew wojny w_pokoju_[czasie] i_splamił krwią wojny
na_pas_swój, który na_biodrach_jego i_na_sandały, na_nogach_jego.
I_uczynisz według_mądrości_swej
i_nie (pozwolisz)_zejść w_starości_jego w_pokoju (do)_Szeolu.

W tym kontekście trzeba rozważyć, że ostatnie słowa Dawida do Szlomo(ha)
to nie tylko zacytowane wyżej wezwanie do posłuszeństwa Bogu i Torze,
ale też nakaz wymierzenia surowych kar tym, którym Dawid nie mógł,
bo wcześniej zawarł z nimi przymierza i złożył przysięgi, że ich nie zabije;
zaś Szlomo(h) jest wolny od tych ograniczeń i władny uczynić co konieczne,
dlatego dostał od ojca polecenie wymierzenia winnym kar śmierci,
nakaz surowej sprawiedliwości, jaką musiał wykonać…

Fakty te ukazują, że rolą Mesjasza jest nie tylko okazywanie miłosierdzia,
ale też wymierzanie sprawiedliwości, która wcześniej została odroczona
i ukaranie śmiertelnych grzechów, których sprawcy „uchronili się od kar”,
a przynajmniej do pewnego czasu mogło im się tak wydawać…

„I z tych ust jego wychodzi miecz [obosieczny] ostry aby w nim uderzyłby te narody
i sam pasł_(będzie) ich w lasce żelaznej i sam depcze tę tłocznię tego wina
tego wzburzenia [i] tego gniewu tego Boga, tego Wszechmogącego.”

„I ten zwyciężający i ten zachowujący aż_do końca te uczynki moje,
dam mu władzę nad narodami i pasł_(będzie) ich w lasce żelaznej,
jak naczynia te gliniane kruszone_(są),
jak i_ja otrzymałem od tego Ojca mojego”

Choć w Pismach Brit Chadasza(h) (Odnowionego Przymierza)
dużo więcej miejsca jest poświęcone miłosierdziu i zbawieniu,
bo akurat taka była potrzeba w czasach objawiania tych treści;
to nie pomijają ani nie negują one surowego aspektu władzy Mesjasza,
której wykonanie przekaże i powierzy też swoim wiernym sługom;
co także jest zapowiedziane w Biblii i tak samo musi się spełnić,
dlatego zamiast oczekiwać bezwarunkowej i bezgranicznej łaski
koniecznie trzeba nawracać się ze swych win i poprawiać błędy,
żeby być godnym miłosierdzia i nie zostać ukaranym
rękami tych, których Bóg do tego powołał…

Aby być prawdziwie wiernym Bogu i faktycznie się uświęcać
nie można wybierać dla siebie tylko atrakcyjnej części faktów,
które są prawdą mającą zachęcać do dokonania poprawy siebie,
ale trzeba kierować się wszystkimi, nawet rzadkimi i mało znanymi;
które ukazują trudniejsze, ale równie ważne i potrzebne pouczenia,
wedle których trzeba odpowiedzialnie kierować się sprawiedliwością
i być gotowym na wymierzenie kar grzesznikom, a nawet w tym uczestniczyć,
gdy właśnie takie zadanie powierzy sam Bóg lub ustanowiony Mesjasz,
jak np. uczynił Dawid wobec Szlomo(ha), a Jeszua wiernym z Tiatyry…

Chwała Bogu!

Wyraź opinię o artykule:

Click to listen highlighted text!