Zakazane i Dozwolone
W Szabat 05/06.05.2023 jest 15. dzień 2. miesiąca Ziw/Eir,
24. dzień licząc od 1. powszedniego po zakończeniu Chag HaMacot,
zatem 3. dzień 4. tygodnia i łącznie 24. dzień liczenia aomeru.
Komentarz do parszy „Emor” (części „Powiedz”):
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,1-24,23; Ez 44,15-31; 1P 2,4-10.
Zakazane i dozwolone – bywa, że to samo, ale dla innych…
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia
Tematy tych czytań inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– wybranie na kohenów i sensy tej funkcji;
– Prawa świętości kohenów i ich stosowanie;
– świętość oddań i możliwość ich spożywania;
– biblijne Święta Boga do spełniania przez ludzi;
– wyróżnienie i odmienność świąt od dni powszednich;
– kara za bluźnierstwo, podważanie autorytetu Boga.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Kohen i Świętość;
– Wyróżnienie do Świętości;
– Święte Czasy Boga.
Poprzednie komentarze rozważają już praktyczne i duchowe treści parszy,
więc warto kliknąć i otworzyć artykuły wskazane w odnośnikach powyżej.
2. Koheni Strzegący Służby
którzy strzegli tej służby Sanktuarium_Mojego gdy_odstąpili synowie Iszraela ode_Mnie.
Oni przystąpią do_Mnie dla_służenia_Mi i_(będą)_stali przed_obliczem_Mym,
żeby_oddawać dla_Mnie tłuszcz i_krew, wyrocznia Władcy_mego, יהוה [Boga].
Oni (będą)_wchodzili do Santuraium_Mego i_oni (będą)_przystępowali do_stołu_Mego,
żeby_służyć_Mi i_(będą)_strzegli tej służby_Mojej.”
Najważniejszym tematem parszy i haftory na ten tydzień i kończący go Szabat
są Prawa świętości kohenów (kapłanów) pełniących służbę w Świątyni
(które nawet w czasach wielkich odstępstw spełniali potomkowie Cadokha,
dlatego Bóg zapewnił ich, że oni będą nadal sprawować tę świętą służbę),
które są surowsze niż ogólne i mają ich wyróżniać od innych ludzi:
– koheni ogólnie nie mogą uczestniczyć w pochówkach zmarłych
(mogą pochować tylko najbliższych krewnych, a kohen hagadol nikogo);
– koheni muszą zawierać małżeństwa tylko z dziewicami z Narodu Iszraela
(lub ewentualnie z wdową po kohenie aby spełnić lewirat wobec brata).
Pomimo tego, że są to dobre Przykazania ustanawiające świętość,
bardzo ważne i słuszne jest, że akurat te dotyczą tylko szczególnych osób
i osoby, które nie zostały do tego wybrane i namaszczone, a mają inne funkcje
nie muszą ani nawet nie powinny uważać ich za je obowiązujących ani spełniać;
bo równocześnie jest potrzebne, żeby inni ludzie mogli dokonywać pochówków
i by cudzoziemki po konwersji na judaizm mogły zawierać ważne małżeństwa
(np. Rachab i Rut stały się przodkiniami króla Dawida i Jeszui (Jezusa) Mesjasza).
3. Spożywanie Świętego – Zakazane i Dozwolone
mieszkaniec_[domu] kohena i_najemnik nie (będzie)_jadł świętych;
a_kohen gdy kupi osobę nabytą pieniędzmi_jego, on (będzie)_jadł z_tego
i_urodzeni (w)_domu_jego, oni (będą)_jedli w_pokarmie_jego.
(…)
A_mężczyzna, jeśli (będzie)_jadł święte w_pomyłce,
to_doda (jeszcze)_piątą_(część)_jego i_odda kohenowi te święte.”
daj w_rękę_mą albo to_znalezione.
I_odpowiedział ten_kohen temu Dawidowi i_powiedział:
’Nie_ma chleba zwykłego aby dać ręce_twej, bo tylko chleb święty jest.
Czy powstrzymali_(się) młodzieńcy przynajmniej od_kobiet?’
I_odpowiedział Dawid oto temu_kohenowi i_powiedział do_niego:
’Ponieważ od kobiety powstrzymujemy dla_nas jak_wczoraj i_trzeci_(dzień),
kiedy wychodzę i_były członki_młodzieńców święte
i_ta droga zwykła, zatem że tego_dnia uświęceni w_członkach.’
I_dał dla_niego ten_kohen święty_(chleb), bo nie było tam chleba_(innego)
jak tylko chleb pokładny zabierany z_przed_oblicza יהוה [Boga],
dla_zastąpienia_(go) chlebem ciepłym w_dniu zabrania_go.”
’Ani to przeczytaliście co uczynił Dawid gdy zgłodniał on i ci z nim [będący]?
[Jak] wszedł do tego Domu tego Boga i te chleby te przedkładania
wziąwszy zjadł i dał tym z nim, (z)_których nie dozwolone zjeść
jeśli nie samym tym kohenom.'”
Tora(h) zabrania osobom z poza rodziny i własności kohena
spożywania chlebów pokładnych, które są zapłatą za służbę i święte;
jednak zrobienie tego przez pomyłkę nie jest grzechem śmiertelnym,
ale może być naprawione przez zwrócenie później większej ilości chleba;
a kohen może też nabyć człowieka w niewolę aby móc go nakarmić;
dlatego gdy Jeszua Mesjasz powołuje się na historyczny fakt z Tanakhu
(a relacja tej jego wypowiedzi znajduje się także w Mt 12,3-4 i Mk 2,25-26),
że Dawid i jego towarzysze zjedli chleby, które są dozwolone tylko kohenom,
to wcale nie wskazuje jak się wydaje, że oni wtedy uczynili coś niewłaściwego;
ale raczej że Prawo dawało sposób, żeby można było okazać im to miłosierdzie:
– inni mogli nie wiedzieć, że to chleby pokładne (kohen powiedział Dawidowi);
– kohen mógł nabyć wszystkich w niewolę aby ich nakarmić i potem uwolnić.
Odnosząc się do tej sprawy Jeszua wyszedł od pochopnego i błędnego poglądu
jaki był oparty na powierzchownej znajomości Prawa u stawiających mu zarzuty
(co do naruszania Szabatu przez uczniów spożywających ziarno z kłosów na polu)
i pokazał, że pełna znajomość Przykazań pozwala rozumieć sprawę lepiej,
żeby nie tylko w historycznych przykładach, ale też tak samo w życiu
znajdować sposoby na czynienie zgodnie z Prawem Boga i dobrze,
nie naruszając Przykazań, a spełniając zawarte w nich warunki,
które w odpowiedni sposób pozwalają czynić określone wyjątki
pokazując przy tym, że nie ma się intencji naruszenia zakazu…
Sprawa ta jest doskonałym biblijnym przykładem,
że nawet proste zagadnienia – ustanowienie w 1 fragmencie i kilka historii
bez zebrania i łącznego rozważania świadectw mogą być błędnie rozumiane,
dlatego jest potrzebna dobra znajomość Pism i ich rzetelne wykładanie,
bo np. słowa Jeszui, że „tych chlebów nie może nikt jeść, tylko sami kapłani”
źle odczytane jako stwierdzenie faktu, a nie przytoczenie opinii o nim
sprawiają, że nie dostrzega się, że zawsze mogą też np. ich żony i dzieci,
które na pewno nie są kohenami i nie pełnią służby, a nawet nigdy nie będą;
a kohen może też w odpowiedni sposób udzielić pokarmu innym osobom,
które muszą albo najpierw zaprzedać się w niewolę albo później oczyścić,
co ma uzasadnienie np. gdy zależy od tego uratowanie ich życia,
bo kohen nie ma nic innego, czym mógłby nakarmić głodnego…
Chwała Bogu!