Czas Miłosierdzia i Sprawiedliwości

Czas czytania: 8 minut

W Szabat 12/13.05.2021 jest 22. dzień 2. miesiąca Ziw/Eir,
31. dzień licząc od 1. powszedniego po zakończeniu Chag HaMacot,
zatem 3. dzień 5. tygodnia i łącznie 31. dzień liczenia aomeru.
Komentarz do parszy „BeHar” (części „Na_Górze”):
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 25,1-26,2; Jr 32,6-27; Łk 4,16-21
oraz do parszy „BeChukotai” (części „W_Ustawach_Moich”):
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 26,3-27,34; Jr 16,19-17,14; 2Kor 6,14-18.
Czas miłosierdzia i sprawiedliwości – warunki okazywania łaski.

Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.

1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia

Tematy tych czytań inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– lata szabatowe i jubileuszowe – powody i termin;
– wcześniejsze postanowienia Boga objawione później;
– odnowienie Przymierza – warunki i treść;
– śluby dla Boga – właściwe składanie i spełnianie;
– trudności i kary pobudzające do poprawy i rozwoju.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Błogosławieństwo w Ograniczeniu;
– Przewidziane od Początku;
– Czas Do Odpuszczenia;
– Odnowienie Treścią Przymierza;
Trudności i Zło w Drodze do Dobra.

Poprzednie komentarze rozważają już praktyczne i duchowe treści parszy,
więc warto kliknąć i otworzyć artykuły wskazane w odnośnikach powyżej.

2. Czas Miłosierdzia i Sprawiedliwości

I_uświęcicie ten rok, pięćdziesiąty rok i_obwołacie_wolność w_ziemi
dla_wszystkich mieszkańców_jej, Jobel to będzie_dla_was
i_wrócicie mąż_[każdy] do własności_swojej i_mąż_[każdy] do_rodziny_swojej wrócicie.
Jobelem on_[jest], rok pięćdziesiąty rokiem_[szabatowym] będzie dla_was,
nie obsiewajcie i_nie_zżynajcie tego_samo_wyrastającego
i_nie zrywajcie_(winogron) (z)_tymi nieobciętymi_pędami,
bo Jobelem on_[jest], święty będzie dla_was, z tego_pola jedli_(będziecie) ten plon_jego.
W_roku tego_Jobelu tym wrócicie mąż_[każdy] do własności_swojej.
I_jeśli sprzedasz ze_sprzedawanego dla_sąsiada lub kupisz z_ręki sąsiada_twego,
nie uciskaj mąż_[każdy] tego brata_jego.
W_liczbie lat po tym_Jobelu kupisz od_tego sąsiada_twego
[i]_w_liczbie lat owoców sprzedasz dla_niego.”

„Duch יהוה [Władcy] na mnie,
który ze_względu_na namaścił mnie by_ogłosić_dobrą_nowinę ubogim,
wysłał mnie ogłosić zniewolonym wyzwolenie i niewidomym przejrzenie,
(by)_wysłać te_złamane w wyzwoleniu, (by)_ogłosić rok יהוה [Władcy] przychylny.”

„Duch Adonai, יהוה [Boga] nade_mną,
bo namaścił יהוה [Bóg] tego_mnie dla_dobrej_nowiny_[głoszenia] ubogim,
posłał_mnie dla_opatrzenia_ran dla_[tych_ze]_złamanym sercem,
abym_ogłosił dla_zniewolonych uwolnienie i_dla_uwięzionych otwarcie więzień,
dla_ogłaszania roku łaskawości od_יהוה [Boga] i_dnia odpłaty od_Boga_naszego,
dla_pocieszania wszyskich_zasmuconych…”

W parszy na ten tydzień i kończący go Szabat są ustanowione Prawa Jobelu,
zaś Brit Chadasza(h) relacjonuje ogłoszenie przez Mesjasza „roku łaskawości”
na podstawie proroctwa, które jednak nie jest zwykłą haftorą do tych czytań,
a jednak zostało przez Jeszuę (Jezusa) znalezione i odczytane na nabożeństwie

Bardzo częste, niemal powszechne w „chrześcijaństwie” jest odczytywanie
„miłosiernego roku” jako czasu miłosierdzia dla nadal trwających grzechów,
jako czasu, w którym Bóg nie zważa i nie wymierza kar za zaciągane winy,
więc niby można postępować jak się chce lekceważąc zakazy i wymagania;
ale jest to pochopna i błędna interpretacja całkiem oderwana od definicji Jobelu,
który jest rokiem miłosierdzia dla pokutujących, którzy już naprawiają swe winy
i w tym czasie mają odzyskać ziemie, które musieli sprzedać by spłacić długi,
zatem w minionych latach byli w trakcie zadośćczynienia lub odbywania kar
i miłosierdzie Boga dotyczy tylko tych, którzy się nawrócili i poprawiają,
co jest też ogólną prawdą i zgodnie łączy się ze sprawiedliwością Ojca…

Nauczanie Jeszui (Jezusa) Mesjasza to nie tylko obietnica miłosierdzia,
ale też wezwanie do nawrócenia i prawdziwej poprawy postępowania,
od czego uczestnictwo człowieka w zbawieniu musi się zacząć,
zaś łaską daną nam jako dar od Boga jest ta szansa i wezwanie,
które zostało skierowane, żeby do tej przemiany pobudzić…

Jak napisał apostoł Jochanan (Jan) w 1J 1,8-10 wraz z 1J 3,9; 5,18
prawdziwie nie można nie dostrzegać i lekceważyć swoich grzechów,
ale trzeba się przyznawać do tych, które się wcześniej popełniło,
a w konsekwencji tego też naprawiać je i zmieniać postępowanie,
bo będąc narodzonym z Boga nowych grzechów popełniać nie można,
ale wtedy można liczyć na miłosierdzie i wsparcie w sprawiedliwości.

3. Warunki Przymierza z Bogiem

„Jeśli w_Ustawach_Moich postępować_(będziecie)
i_tych Przykazań_Moich przestrzegać_(będziecie)
i_wykonywać_(będziecie) oto_te…”

Podobnie jak „chrześcijanie” źle postrzegając miłosierdzie Boga
uważają, że można bezkarnie grzeszyć, bo Bóg wszystko wybacza;
ludzie niewierzący lub niereligijni („niepraktykujący”) często mówią,
że „wystarczy być dobrym człowiekiem”, co interpretują na swój sposób
zwykle ograniczając się tylko do oczywistych podstaw etyki i uczciwości
jak nie krzywdzenie innych czy pomoc chorym i ofiarom kataklizmów,
a także tolerancja dla odmiennych przekonań i zwyczajów,
jakiej jednakowo oczekuje się od innych dla siebie…

W tytule drugiej z parsz rozważanych w tym tygodniu „BeChukotai”
występuje słowo Chukot zwykle przekładane na polski jako „Ustawy”,
ale w tradycji judaizmu wytłumaczane jako „Prawa Przekraczające Rozum”
czyli takie, których człowiek samodzielnie nie może zrozumieć ani wyjaśnić
(np. wszystkie Przykazania rytualne – oddania (ofiary), święta, obrzezanie ciała;
wcześniejsze wersety mówią o czci dla Świątyni i zakazie bałwochwalstwa)
,
ponieważ nie mają one swojego samodzielnego, doczesnego sensu,
który można by dostrzec rozważając jedynie ich względy praktyczne;
a mogą być pojmowane dopiero jako przyjęte ustanowienia Boga,
które mają symboliczne znaczenia i pełnią role w duchowej relacji,
jako „cienie” pokazują coś innego, na co bezpośrednio patrzeć się nie da…

Treść Tory wyraźnie mówi, że błogosławieństwo i Przymierze z Bogiem
będą uzależnione od spełniania właśnie tych szczególnych „Chukot”,
co wcale nie oznacza, że etyczne Przykazania mogłyby być pomijane;
ale wskazuje, że etyka spełniana przez ludzi niereligijnych nie wystarczy,
bo oprócz uczciwego postępowania trzeba też dbać o duchowe życie,
które rozwija się w posłuszeństwie Bogu w ustanowionych obrzędach,
które pouczają i pozwalają doświadczać obecności i dzieł Boga,
które mamy wspominać aby historie spełniały się dla nas…

4. Umocnione Przymierze Boga z Ludźmi

„I_oblicze_Moje_zwrócę ku_wam i_płodnymi_uczynię was i_rozmnożę_was
i_umocnię to Przymierze_Moje (z)_wami
i_jedli_(będziecie) stare zapasy i_stare z_powodu nowego wyrzucicie.
I_umieszczę Przybytek_Mój pośród_was
i_nie obrzydzi_(sobie) dusza_Ma wami.
I_przechadzał_(się_będę) pośród_was
i_będę wam za_Boga i_wy będziecie dla_Mnie za_lud.
Ja_(jestem) יהוה Bóg_wasz, który wyprowadziłem was z_Ziemi Micraim
z_bycia ich niewolnikami i_złamałem jarzma nad_wami
i_chodzić_(dałem) wam wyprostowanymi,”

Obietnice związane ze spełnianiem „Chukot” zawierają zapowiedzi,
że Ojciec umocni Przymierze, umieści Przybytek i będzie pośród ludzi,
dla których On będzie Bogiem, a oni Jego ludem – wiernymi poddanymi;
co ma sens i jest dobre dla tych, którzy tego właśnie chcą i oczekują,
dlatego pobożność prawdziwie oparta na Biblii to posłuszeństwo Bogu,
do którego zalicza się też właściwy udział w służbie w Świątyni,
która jest dla Boga tym samym co pałac dla namaszczonego króla:
miejscem, gdzie przychodzi się po rady, rozkazy i aby oddać cześć.

5. Czas Miłosierdzia po Poprawie Zła

„I_wspomnę to Przymierze_Moje Jakuba
i_też to Przymierze_Moje Icchaka
i_też to Przymierze_Moje Abrahama wspomnę
i_tę_ziemię wspomnę.
A_ta_ziemia opuszczona_(będzie) przez_nich
i_spłacać_(będzie) te szabaty_swoje w_spustoszeniu przez_nich
i_oni odpłacą te winy_swoje ponieważ i_dlatego_(że)
w_Prawa_Moje wzgardzili i_te Ustawy_Moje obrzydziły dusze_ich;
ale_także ponad to w_pobycie_ich w_ziemi wrogów_ich
nie wzgardzę_nimi i_nie obrzydzę_ich_(Sobie)
aby_całkiem_im zerwać Przymierze_Moje (z)_nimi
,
bo Ja_(jestem) יהוה, Bóg_wasz.
I_wspomnę dla_nich Przymierze przodków_ich,
których wyprowadziłem ich z_Ziemi Micraim na_oczach tych_narodów
aby_być dla_nich za_Boga, Ja_(jestem) יהוה [Bóg].”

Treść czytania oprócz obietnic zawiera też jednak zapowiedzi kar za odstępstwo,
które nie mają na celu doszczętnego wyniszczenia wszystkich grzeszników,
ale jednak np. głód, choroby i przegrane wojny z silniejszymi wrogami
doprowadzą do śmierci większości tych, którzy się zbuntowali przeciw Bogu
i trwając w zatwardziałości odmówili rozważenia błędów, nawrócenia i poprawy;
a te ciężkie doświadczenia pobudzą do zmiany tych, którzy byli ich świadkami,
bo Bóg jest wierny Przymierzom zawartym z przodkami i ich dotrzyma
doprowadzając wybranych potomków do tego, żeby byli ich godni,
do czego może przyłączyć się każdy, kto to samo dostrzeże i zrozumie,
więc tak samo zechce żyć zgodnie z objawieniami od Boga…

Chwała Bogu!

Wyraź opinię o artykule:

Click to listen highlighted text!