Ustanowienia Boga w Parszy Emor
Komentarz do parszy „Emor” (części „Powiedz”):
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,1-24,23; Ez 44,15-31; 1P 2,4-10.
Ustanowienia (Przykazania) jakie Bóg dał w parszy Emor.
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia
Tematy tych czytań inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– wybranie na kohenów i sensy tej funkcji;
– Prawa świętości kohenów i ich stosowanie;
– świętość oddań i możliwość ich spożywania;
– biblijne Święta Boga do spełniania przez ludzi;
– wyróżnienie i odmienność świąt od dni powszednich;
– kara za bluźnierstwo, podważanie autorytetu Boga;
– właściwy zakres obowiązywania zakazów i nakazów.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Kohen i Świętość;
– Wyróżnienie do Świętości;
– Święte Czasy Boga;
– Zakazane i Dozwolone.
Poprzednie komentarze rozważają już praktyczne i duchowe treści parszy,
więc warto kliknąć i otworzyć artykuły wskazane w odnośnikach powyżej.
2. Ustanowienia Boga w Parszy Emor
2.1 (399) Zakaz Zanieczyszczenia Kohena Przy Zwłokach (Tarjag 262)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,1.4:
ויּאמר יהוה אל משׁה”
אמר אל הכּהנים בּני אהרן ואמרתּ אלהם
לנפשׁ לא יטּמּא בּעמּיו
(…)
לא יטּמּא בּעל בּעמּיו
„להחלּו
Powiedz do tych_kohenów, synów Aharona i_powiedz im:
Dla_duszy_[zmarłej] nie zanieczyścisz_(się) w_ludzie_swym,
(…)
Nie zanieczyści_(się) (jako)_wódz w_ludzie_swoim,
dla_zbezczeszczenia_jego.”
Koheni nie mogą w żaden sposób zajmować się zmarłymi
poza wyjątkami, które określają dalsze Przykazania w tej parszy.
W szczególności kohen nie może uczestniczyć w pochówkach.
To ograniczenie sprawia, że nie wszyscy w społeczności mogą być kohenami,
bo społeczność ta samo potrzebuje zarówno kohenów jak i niekohenów.
2.2 (400) Nakaz Pochówku i Żałoby po Bliskich Krewnych (Tarjag 263)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,2-3:
כּי אם לשׁארו הקּרב אליו”
לאמּו וּלאביו ולבנו וּלבתּו וּלאחיו
ולאחתו הבּתוּלה הקּרובה אליו אשׁר לא היתה לאישׁ
„להּ יטּמּא
matki_swej i_ojca_swego i_syna_swego i_córki_swej i_brata_swego
i_siostry_swej, tej_dziewicy, tej_bliskiej mu, która nie była dla_męża,
dla_niej zanieczyścić_(się_może).”
Wyjątek pochówków dopuszczalnych nawet dla zwykłych kohenów
jest powszechnym obowiązkiem wszystkich oprócz Kohena HaGadol,
którzy muszą pogrzebać własnych zmarłych, a tych nie mających rodziny.
2.3 (401) Wygląd Ciała Kohenów
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,5:
לא יקרחה קרחה בּראשׁם”
וּפאת זקנם לא יגלּחוּ
„וּבבשׂרם לא ישׂרטוּ שׂרטת
i_boków bród nie odetną
i_na_ciałach nie natną nacięć.”
2.4 (402) Świętość Kohenów
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,6:
„
„
i_nie zbezczeszczą Imienia Boga_swego,
bo te ogniowe_[oddania] יהוה [Bogu],
pokarm Bogu_swemu oni składają
i_będą święci.”
2.5 (403) Zakaz Przystąpienia Kohena do Służby Przed Dopełnieniem Oczyszczenia (Tarjag 264)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,6b:
„”
Oczyszczenie Kohena wymaga obmycia ciała w wodzie i odczekania do zachodu Słońca,
po czym służba w Świątyni może być przez niego pełniona dopiero w kolejnej dobie;
jak to wynika z dalszego Przykazania podanego w Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,6-7.
Kohen nie może przystępować do swojej służby
ani przed obmyciem ani po obmyciu, ale przed zachodem Słońca;
ale jeśli podczas swej zmiany znalazł się w stanie rytualnej nieczystości,
to powinien przekazać obowiązki innemu kohenowi.
2.6 (404) Zakaz Małżeństwa Kohena ze Zhańbioną Kobietą (Tarjag 265)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,7:
„
„
ani_kobiety wypędzonej_[rozwiedzionej] od_męża_jej nie wezmą_[za_żonę],
bo poświęcony on dla_Boga_swego.”
Zakaz dotyczy wszystkich kobiet, które już współżyły z innym mężczyzną
z wyjątkiem wdów (które współżyły tylko z wcześniej zmarłymi mężami),
co może być potrzebne do spełniania lewiratu wśród kohenów.
Ograniczenia dla Kohena HaGadol są surowsze niż dla zwykłych kohenów (o czym dalej),
dlatego kolejnym Kohenem HaGadol może zostać tylko taki potomek wcześniejszego,
który przed sukcesją na urząd nie naruszył zakazów, które jeszcze go nie dotyczyły;
więc jeśli np. najstarszy brat weźmie za żonę wdowę, urząd musi przejąć inny z braci.
2.7 (405) Zakaz Małżeństwa Kohena z Córką z Niewłaściwego Związku (Tarjag 266)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,7:
„”
ani_kobiety wypędzonej_[rozwiedzionej] od_męża_jej nie wezmą_[za_żonę],
bo poświęcony on dla_Boga_swego.”
Kohen nie może zawrzeć małżeństwa z córką z zakazanego związku,
np. córką Kohena HaGadol, który porzucił urząd by związać się z wdową,
czy też z córką nieprawego łoża, poczętą w wyniku nierządu,
albo z córką z mieszanego małżeństwa z poza ludu Boga.
2.8 (406) Zakaz Małżeństwa Kohena z Rozwiedzioną (Tarjag 267)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,7:
„”
ani_kobiety wypędzonej_[rozwiedzionej] od_męża_jej nie wezmą_[za_żonę],
bo poświęcony on dla_Boga_swego.”
2.9 (407) Nakaz Uznawania Szczególnej Świętości Kohenów (Tarjag 268)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,8:
„
„
świętym będzie dla_ciebie, bo święty Ja יהוה [Bóg] uświęcam_was.”
2.10 (408) Nakaz Ukarania Śmiercią Nierządnej Córki Kohena
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,9:
„
„
tego ojca_jej ona shańbi, w_ogniu spalona_(będzie).”
2.11 (409) Zakaz Żałoby po Zmarłym dla Kohena HaGagol
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,10:
„
„
(na)_którego wylano na głowę_jego oliwę tego_namaszczenia
i_napełniono te ręce_jego przez_założenie oto tych_szat,
tej głowy_swej nie rozpuści_[włosów] i_szat_swych nie rozedrze
[na znak żałoby po zmarłym].”
2.12 (410) Zakaz Wchodzenia Kohena HaGadol do Pomieszczenia ze Zwłokami (Tarjag 269)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,11:
„
„
[nawet] dla_ojca_swego i_dla_matki_swej nie zanieczyści_(się)”
2.13 (411) Zakaz Uczestnictwa Kohena HaGadol w Pochówkach Zmarłych (Tarjag 270)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,11:
„”
[nawet] dla_ojca_swego i_dla_matki_swej nie zanieczyści_(się)”
2.14 (412) Zakaz Odstępowania Kohena HaGagol od Pełnego Uświęcenia
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,12:
„
„
i_nie zbezcześci tej świętości Boga_swego,
bo poświęcenie oliwą namaszczenia Boga_jego na_nim,
Ja יהוה [Bóg].”
2.15 (413) Nakaz Wzięcia przez Kohena HaGadol za Żonę Dziewicy z Iszraela (Tarjag 271)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,13.14z:
„
„
(…)
…bo tylko dziewicę z_ludu_swego weźmie (za)_żonę.”
2.16 (414) Zakaz Wzięcia przez Kohena HaGadol za Żonę Wdowy (Tarjag 272)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,14:
„
„
takiej oto nie weżmie, bo tylko dziewicę z_ludu_swego weźmie (za)_żonę.”
Ogólna możliwość małżeństw kohenów z wdowami
za zapewnić możliwość spełnienia obowiązku lewiratu;
z którego Kohen HaGadol jest tym zakazem wyłączony,
więc gdyby zdarzyło się, że bezpotomnie umarł jego brat,
to spełnienie tego przechodzi na kolejnego krewnego.
2.17 (415) Zakaz Współżycia Kohena HaGadol z Wdową (Tarjag 273)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,15:
„
„
bo Ja יהוה [Bóg] uświęcam_go.”
Współżycie poza małżeństwem ogólnie jest niewłaściwe i hańbiące,
jednak zwykły człowiek może naprawić błąd współżycia przed zawarciem umowy
zabiegając o możliwość formalizacji związku, do którego zobowiązał się czynem;
zaś Kohen HaGadol wcale nie może zgrzeszyć w taki sposób,
co stwarzałoby ryzyko spłodzenia shańbionego potomstwa.
2.18 (416) Zakaz Pełnienia Służby przez Kohena z [Trwałą] Cielesną Wadą (Tarjag 274)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,16-17:
„
„
Słowo do Aharona do_powiedzenia:
Mężczyzna z_potomstwa_twego według_pokoleń_ich,
(na)_którym będzie na_nim skaza,
nie zbliży_(się) aby_przybliżać pokarm Bogu_swemu.”
2.19 (417) Zakaz Pełnienia Służby przez Kohena z [Tymczasową] Cielesną Wadą (Tarjag 275)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,20z-21:
„
„
żaden mężczyzna, (na)_którym na_nim wada z_potomków Aharona, tego_kohena,
nie zbliży_(się) aby_przybliżać te ogniowe_[oddania] יהוה [Bogu];
skaza na_nim, (z)_tym pokarmem Boga_swego nie zbliży_(się) aby_przybliżać.”
Zakaz pełnienia służby z tymczasową wadą cielesną dotyczy okresu trwania nieczystości.
Gdy np. zranienie się zagoi i kohen dokona oczyszczenia, może wrócić do służby.
2.20 (418) Zakaz Wstępu do Świątyni Kohenów z Cielesną Wadą (Tarjag 276)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 21,23:
„
„
i_do tego_ołtarza nie zbliży_(się),
bo skaza na_nim i_nie zbezcześci tej świętości_Mojej,
bo Ja יהוה [Bogu] uświęcam_je.”
2.21 (419) Zakaz Pełnienia Służby przez Kohena w Rytualnym Skażaniu (Tarjag 277)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,3:
„
„
Każdy mężczyzna, który zbliży_(się) ze_wszystkich potomków_waszych
do tych_świętych_[darów], które poświęcają synowie Iszraela dla_יהוה [Boga],
a_nieczystość_jego na_nim, to_wytracona ta_dusza, ta_oto, od_oblicza_Mego,
Ja יהוה [Bóg].”
2.22 (420) Zakaz Spożywania z Darów na Oddania przez Kohena w Rytualnym Skażeniu (Tarjag 278)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,4A:
„
„
a_on (w)_caraacie albo (z)_wyciekiem,
ze_świętych nie zje aż który oczyści_(się).”
2.23 (421) Oczyszczenie Kohena z Rytualnego Skażenia
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,6-7:
„
„
i_nie zje z tych_świętych gdy jeśli obmyje ciało_swe w_wodzie
i_zajdzie to_Słońce i_czysty_(będzie) i_potem zjeść_(może) z tych_świętych,
bo pokarm_jego to.”
2.24 (422) Zakaz Spożywania z Darów na Oddania przez Niekohenów (Tarjag 279)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,10.13z:
„
(…)
„
mieszkaniec kohena i_najemnik nie zje świętych.
(…)
i_żaden obcy nie zje z_niego.”
Obcy względem kohena może być rozumiany blisko jako niekohen.
2.25 (423) Zakaz Spożywania z Darów na Oddania przez Nieobrzezanych (Tarjag 280)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,10:
„”
mieszkaniec kohena i_najemnik nie zje świętych.”
Obcy względem kohena może być tym bardziej rozumiany też daleko,
jako osoba nie będąca członkiem ludu Boga – spoza Iszraela, nie spełniająca Tory.
2.26 (424) Zakaz Spożywania z Darów na Oddania przez Gości i Pracowników Kohena (Tarjag 281)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,10z:
„”
Obce osoby przebywające w domu kohena nie mogą spożywać świętych darów,
więc jeśli kohen podejmuje gości, to powinien zorganizować dla nich inny pokarm;
także pracownicy, którzy są tam tylko tymczasowo by wykonać coś za zapłatę
nie mogą otrzymać do spożycia poświęconych darów ze Świątyni.
2.27 (425) Spożywanie z Darów na Oddania przez Rodzinę i Niewolników Kohena
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,11:
„
„
i_urodzeni (w)_domu_jego, oni jeść_(będą) z_pokarmu_jego.”
Rodzina kohena i jego niewolnicy – mający na stałe przebywać w jego domu,
mogą spożywać z darów ze Świątyni, które stały się pokarmem kohena;
kohen może więc nabyć człowieka w niewolę, żeby móc go tym nakarmić.
2.28 (426) Zakaz Spożywania z Darów na Oddania przez Kobiety poza Rodziną Kohena (Tarjag 282)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,12:
„
„
ona z_darów tych_świętych nie zje.”
Zakaz dotyczy zarówno samej córki kohena,
która zawierając małżeństwo z niekohenem przeszła do jego rodziny
jak i całego jej potomstwa, które zalicza się do rodziny jej męża.
2.29 (427) Powrót Córki Kohena bez Potomstwa do Rodziny Ojca
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,13:
„
„
a_potomstwa nie miała i_wróci do domu ojca_swego jak_(w)_młodości_jej,
z_pokarmu ojca_swego jeść_[może].„
2.30 (428) Nakaz Zwrotu z Naddatkiem Spożytych Zakazanych Świętych Darów
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,14:
„
„
to_doda piątą_[część] za_nią i_odda dla_kohena oto te_święte.”
Spożycie poświęconych darów przez nieuprawnionych,
choć jest to zakazane, to jednak nie jest grzechem śmiertelnym,
ale można naprawić szkodę – zwrócić z naddatkiem i się rytualnie oczyścić;
co wskazuje, że w uzasadnionych sytuacjach można uczynić wyjątek,
np. gdy od takiego nakarmienia głodnych może zależeć ich życie;
istotne jest jednak, żeby tak spożywający nie wiedzieli co im dano.
2.31 (429) Zakaz Spożywania Produktów, od których Nie Oddzielono Pierwocin i Dziesięcin (Tarjag 283)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,15:
„
„
tych, które poświęcają dla_יהוה [Boga].”
Przykazanie to jest dane w kontekście zakazu spożywania darów przez nie-kohenów,
więc w Torze Pisanej właściwym sensem jest niedopuszczanie do naruszania tamtego zakazu;
jednak tradycja judaizmu wywodzi z tego jeszcze zakaz związany z obowiązkiem składania darów
i nie pozwala korzystać z własnych plonów, z których te dary nie zostały oddzielone
(ich złożenie może nastąpić później, np. gdy przyjdzie się z nimi na Święto Pielgrzymie,
ale żeby na pewno tego nie zaniedbać, oddzielać powinno się już przy zbiorach).
2.32 (430) Zakaz Składania na Oddania Zwierząt z Wadami Cielesnymi (Tarjag 284)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,20:
„
„
bo nie przyjęte będzie od_was.”
2.33 (431) Zakaz by Zwierzęta Składane na Oddania Były Doskonałe – Bez Wad (Tarjag 285)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,21:
„
„
dla_יהוה [Boga] dla_wykonania ślubu lub dobrowolnie,
z_bydła czy z_owiec, bez_skazy będzie przyjęte,
żadnej skazy nie będzie na_nim.”
2.34 (432) Zakaz Dopuszczenia do Zranienia Zwierzęcia na Oddanie (Tarjag 286)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,22a:
„
„
lub opuchniętego lub zranionego lub owrzodzonego
nie złożycie takich dla_יהוה [Boga].”
2.35 (433) Zakaz Używania Przy Ołtarzu Zwierząt z Cielesną Wadą (Tarjag 287, 288, 289)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,22z:
„
„
Ten zakaz obejmuje: zarzynanie na oddanie, kropienie krwią i spalanie na ołtarzu części zwierzęcia;
dlatego w tradycji judaizmu dzieli się na 3 z 613 Przykazań – każda czynność w oddzielnym.
2.36 (434) Zakaz Kastracji Zwierząt (Tarjag 290)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,24z:
„
„
ani_oderwanymi ani_wyciętymi
nie złożcie dla_יהוה [Boga],
ani_w_kraju_waszym nie czyńcie_[takimi].”
2.37 (435) Zakaz Składania przez Cudzoziemców Oddań z Wadami (Tarjag 291)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,25:
„
„
z_wszelkiego tego, bo okaaleczenie na_nich, skaza na_nich,
nie (będzie)_przyjęte dla_was.”
2.38 (436) Zakaz Nabywania od Cudzoziemców Zwierząt z Wadami na Oddania
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,25:
„”
z_wszelkiego tego, bo okaaleczenie na_nich, skaza na_nich,
nie (będzie)_przyjęte dla_was.”
2.39 (437) Nakaz Przechowania Zwierząt do Ósmego Dnia po Urodzeniu (Tarjag 292)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,27:
„
„
to_pozostaną siedem dni pod matką_jego,
a_od_dnia tego_ósmego i_później
przyjęte na_oddanie ogniowe dla_יהוה [Boga].”
2.40 (438) Zakaz Zabijania w Jednym Dniu Matki i Jej Młodego (Tarjag 293)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,28:
„
„
2.41 (439) Zakaz Bezczeszczenia Imienia Boga (Tarjag 294)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,32:
„”
i_uświęcony_(będę) w_pośród synów Iszraela,
Ja יהוה [Bóg] uświęcam_was.”
2.42 (440) Nakaz Uświęcania Boga (Tarjag 295)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 22,32:
„”
i_uświęcony_(będę) w_pośród synów Iszraela,
Ja יהוה [Bóg] uświęcam_was.”
2.43 (441) Nakaz Ogłoszenia i Uczestnictwa w Zgromadzeniu w Pierwszym Dniu Przaśników
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,7:
„”
2.44 (442) Nakaz Odpoczywania w Pierwszym Dniu Przaśników (Tarjag 296)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,7:
„”
Nakaz odpoczynku jest wnioskowany z podobieństwa do zapisu o Szabacie tygodniowym,
jednak faktycznie w wersecie o święcie jest tylko zakaz pracy i nakaz zgromadzenia;
co oczywiście nie oznacza, że w tym dniu nie należy odpoczywać;
ale jednak zacznie ważniejszy jest udział w zgromadzeniu.
2.45 (443) Zakaz Wykonywania Czynności Pracy w Pierwszym Dniu Przaśników (Tarjag 297)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,7:
„”
2.46 (444) Nakaz Składania Oddań Dodatkowych przez Siedem Dni Przaśników
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,8a:
„”
Szczegółowe Prawa dotyczącego tego co ma być składane są w Księdze Bemidbar.
2.47 (445) Nakaz Ogłoszenia i Uczestnictwa w Zgromadzeniu w Siódmym Dniu Przaśników
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,8b:
„”W_dniu tym_siódmym zwołanie święte…”””
2.48 (446) Nakaz Odpoczywania w Siódmym Dniu Przaśników (Tarjag 296)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,8z:
„”
2.49 (447) Zakaz Wykonywania Czynności Pracy w Siódmym Dniu Przaśników (Tarjag 297)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,8z:
„”
2.50 (448) Nakaz Składania Oddania Kołysania Snopa [Aomeru]
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,9-11:
וידבּר יהוה אל משׁה לּאמר”
דּבּר אל בּני ישׂראל ואמרתּ אלהם
כּי תבאוּ אל הארץ אשׁר אני נתן לכם
וּקצרתּם את קצירהּ
והבאתם את עמר ראשׁית קצירכם אל הכּהן
והניף את העמר לפני יהוה לרצנכם
„ממּחרת השּׁבּת יניפנּוּ הכּהן
Słowo do synów Iszraela i_powiedz do_nich:
Gdy wejdziecie do tej_ziemi, którą ja dam dla_was,
i_zbierać_(będziecie) to żniwo_jej,
to_przyniesiecie ten snop początku żniwa_waszego do tego_kohena
i_zakołysze oto tym_snopem przed_obliczem יהוה [Boga] dla_przyjęcia_waszego.
Następnego_ranka (po)_tym_szabacie zakołysze ten_kohen.”
Snop kołysania podobnie jak oddania nakazane na święta
jest składany jeden za wszystkich, a nie po jednym od każdego;
dlatego nie trzeba ani nie można go przynosić ani ścinać wcześniej,
co wymagałoby rozpoczęcia żniw przed pielgrzymką i ich przerwania;
zaś przy właściwym spełnianiu wysyła się żeńców na jedno wybrane pole,
żeby obrzęd rozpoczynał żniwa, których wszyscy dokonują wracając do siebie.
Kołysanie snopa jest wykonywane w dniu początku żniw – wszystkich żniw zbożowych,
podczas których kolejno zbiera się odmiany jęczmienia, owsa, żyta i pszenicy (w tym orkiszu),
które nie rosną ani nie dojrzewają od zera dopiero po zebraniu poprzednich rodzajów zbóż,
ale mają coraz większe wymagania i rosną coraz dłużej na sąsiednich polach obok siebie,
gdzie są gotowe i możliwe do zbioru w kolejno następujących po sobie okresach czasu.
Każde z tych zbóż trzeba zebrać w krótkim czasie, a wszystkie razem w około 6 tygodni,
żeby nawet z najdalszych miejsc można było przyjść z plonami na Święto Tygodni.
Ponieważ żniwa zbożowe trzeba przeprowadzać bardzo szybko i sprawnie
poza Szabatami tygodniowymi nie może być w nich żadnych przerw,
jakimi byłyby np. dni pielgrzymki do Jeruszalaim na Dni Przaśników.
Sam zapis w Torze nie wyjaśnia w jakim dniu ani po jakim szabacie należy spełnić ten obrzęd,
jednak użyte słowo „השּׁבּת” („ha_szabat”) – „ten szabat”, jak każde z przedimkiem określonym
wskazuje, że chodzi o taki „szabat”, który w kontekście jest oczywisty dla odbiorcy,
np. nieco wcześniej „dzień ten_siódmy„ to jest „Siódmy Dzień Przaśników„,
a nie jakikolwiek siódmy dzień ani nie zwykły, tygodniowy dzień Szabatu,
dlatego, że to słowo wystąpiło w kontekście siedmiodniowego Święta Przaśników.
Tak samo tutaj mowa o „tym szabacie” jest tuż po Święcie Przaśników
i ostatni dzień szabatowy, o jakim była mowa, to był Siódmy Dzień Przaśników,
więc właśnie ten powinien być oczywisty dla rozważających tę treść w kontekście.
W podobny sposób dalej Szemini Aceret (Ósme Zatrzymanie) przypada w 8. dniu
liczonym od początku Chag Sukot (Święta Szałasów), niezależnie od dni tygodnia.
Z „chrześcijaństwa”, gdzie nie zna się świąt szabatowych i nie bierze ich pod uwagę,
a w dyskusjach czyta krótkie, wyrwane z kontekstu fragmenty gubiące dużo sensu,
wywodzi się wciąż trwający i dość popularny także w mesjanizmie naciągany pogląd,
że oczywisty jest Szabat tygodniowy, bo tylko ten najprostszy sens jest uwzględniany;
jednak o Szabacie tygodniowym jest mowa zbyt daleko wcześniej przed tą sprawą,
po czym wskazane są dwa kolejne święta szabatowe, o których jest ta część Tory;
zaś w oderwaniu o szabatów świątecznych nie byłoby wskazane jaki z wielu to ma być,
np. czy przypadający podczas czy po czy przed Świętem Przaśników – nie wiadomo;
tylko rozważanie w kontekście Święta Przaśników może określać jednoznacznie.
2.51 (449) Nakaz Składania Oddania Dodatkowego do Kołysania Snopa
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,12-13:
„
„
jagnię bez_skazy, syna roku na_[oddanie]_wstępujące dla_יהוה [Boga]
i_pokarmowe (z)_dwóch dziesiątych_[efy] mąki_najlepszej zaprawionej w_oliwie,
ogniowe_[oddanie] dla_יהוה [Boga], woń miłą
i_płynnego_[oddania] wina ćwierć tego_hinu.”
2.52 (450) Zakaz Spożywania Chleba przed Złożeniem Oddania Kołysania (Tarjag 298)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,14:
ולחם וקלי וכרמל לא תאכלוּ”
עד־עצם היּום הזּה עד הביאכם את קרבּן אלהיכם
„חקּת עולם לדרתיכם בּכל משׁבתיכם
aż_do samego tego_dnia oto, aż przyniesiecie to oddanie Bogu_waszemu;
Ustawa Wieczności dla_pokoleń_waszych we_wszystkich siedzibach_waszych.”
Spełnienie obrzędu kołysania snopa kończy zakazy Święta Przaśników,
podczas którego nie można spożywać ani posiadać [kwaszonego] chleba
ani ziaren, z których zakwas mógłby powstać, gdyby źle je przetwarzano.
Jest to „Ustawa Wieczności”, więc ma to być tak spełniane w każdym roku.
2.53 (451) Zakaz Spożywania Prażonego Ziarna przed Złożeniem Oddania Kołysania (Tarjag 298)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,14:
ולחם וקלי וכרמל לא תאכלוּ”
עד־עצם היּום הזּה עד הביאכם את קרבּן אלהיכם
„חקּת עולם לדרתיכם בּכל משׁבתיכם
aż_do samego tego_dnia oto, aż przyniesiecie to oddanie Bogu_waszemu;
Ustawa Wieczności dla_pokoleń_waszych we_wszystkich siedzibach_waszych.”
2.54 (452) Zakaz Spożywania Świeżego Ziarna przed Złożeniem Oddania Kołysania (Tarjag 298)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,14:
ולחם וקלי וכרמל לא תאכלוּ”
עד־עצם היּום הזּה עד הביאכם את קרבּן אלהיכם
„חקּת עולם לדרתיכם בּכל משׁבתיכם
aż_do samego tego_dnia oto, aż to_przyniesienie tego oddania Bogu_waszemu;
Ustawa Wieczności dla_pokoleń_waszych we_wszystkich siedzibach_waszych.”
2.55 (453) Nakaz Odliczania Siedmiu Tygodni – Siedem Razy po Siedem Dni (Tarjag 299)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,15:
וּספרתּם לכם ממּחרת השּׁבּת„
מיּום הביאכם את־עמר התּנוּפה
„שׁבע שׁבּתות תּמימת תּהיינה
od_dnia tego_przyniesienia tego snopa tego_kołyania,
siedem szabatów pełnych będzie.”
Słowo „pełny” rozróżnia 7 dni „szabatów”, którego mogłyby przypadać w 43-49 dni
zależnie od tego od jakiego dnia tygodnia zaczynałoby się liczenie tych tygodni
od „tygodni”, które muszą być okresami siedmiodniowymi – to zawsze 49 dni.
Z zapisu nijak nie wynika konieczność zaczynania w niedzielę ani kończenia w Szabat,
ponieważ kolejność to jest „uporządkowanie”, czyli zupełnie inna cecha niż „pełnia”.
Uporządkowanie wymagałoby znacznie więcej – nie tylko obecność wszystkich dni.
2.56 (454) Nakaz Złożenia Pierwocin z Plonów w Chag Szabuot (Tarjag 300)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,16-17a:
עד ממּחרת השּׁבּת השּׁביעת”
תּספּרוּ חמשּׁים יום והקרבתּם מנחה חדשׁה ליהוה
„ממּושׁבתיכם תּביאּוּ לחם תּנוּפה שׁתּים שׁני עשׂרנים
odliczycie pięćdziesiąt dni i_złożycie [oddanie]_pokarmowe nowe dla_יהוה [Boga],
z_siedzib_waszych przyniesiecie chleb kołysania, dwa_[bochenki] (z)_dwóch dziesiątych_[efy]…”
Termin Święta Tygodni jest wyznaczony przez liczenie 49 dni i jest w 50. dniu,
ale nie ma w Biblii podanej daty miesięcznej, bo może przypadać w 4 różne dni:
jeśli pierwsze 2 miesiące mają na przemian po 29 i 30 lub 30 i 29 dni,
to data święta jest średnia – najczęściej jest to 12. dzień 3. miesiąca Siwan;
ale jeśli 1. i 2. miesiąc mają oba po 30 dni, to data jest wcześniejsza – 11. dzień,
a jeśli 1. i 2. miesiąc mają oba po 29 dni, to data jest późniejsza – 13. dzień,
bo więcej lub mniej dni rachuby 49 dni przypada na wcześniejsze miesiące.
Poza tym jeśli 7. Dzień Przaśników przypada w piątek,
to żniw nie można rozpocząć w Szabat ani w tym dniu kołysać snopem,
dlatego początek rachuby przesuwa się na niedzielę po Święcie Przaśników,
a rachuba zaczyna się od 23. dnia 1. miesiąca Abib/Nisan zamiast od 22. dnia,
dlatego data Święta Tygodni także opóźnia się o 1 dzień względem 3 podanych,
co może prowadzić do wystąpienia w niektórych latach terminu 14. Siwan.
Ogólnie Święto Tygodni w 2 latach na 7 może przypadać w niedzielę,
po 1 roku z 5 na 7 może przypadać w każdy z pozostałych dni powszednich
i nigdy nie przypada w Szabat tygodniowy, od którego nie można zacząć liczyć.
Święto Tygodni jest świętem końca wszystkich żniw zbożowych,
podczas którego składa się w oddaniu pierwociny plonów wszystkich rodzajów,
ponieważ każdy rodzaj zboża przed tym dniem musiał być zebrany do końca,
a powrocie z pielgrzymki mogącej trwać nawet ponad 2 tygodnie
nie byłoby już czego zbierać, bo pozostawione zboże by opadło.
2.57 (455) Nakaz Złożenia Oddania Dodatkowego do Pierwocin
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,18a:
„
„
i_cielca, syna bydła jednego i_barany dwa,
będą [oddaniem]_wstępującym dla_יהוה [Boga]…”
2.58 (456) Nakaz Ogłoszenia i Uczestnictwa w Zgromadzeniu w Święto Tygodni
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,21:
„
„
zwołanie święte będzie dla_was.”
2.59 (457) Nakaz Odpoczywania w Święto Tygodni (Tarjag 301)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,21a:
„”
2.60 (458) Zakaz Wykonywania Czynności Pracy w Święto Tygodni (Tarjag 302)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,21:
„”
2.61 (459) Nakaz Odpoczywania w Dzień Trąbienia (Tarjag 303)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,24z-25a:
„
„
będzie dla_was szabaton upamiętnienia trąbieniem, zwołanie święte;
żadnej pracy [ani]_służby nie wykonujcie…”
2.62 (460) Nakaz Ogłoszenia i Uczestnictwa w Zgromadzeniu w Dzień Trąbienia
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,24z:
„”
będzie dla_was szabaton upamiętnienia trąbieniem, zwołanie święte;”
2.63 (461) Zakaz Wykonywania Czynności Pracy w Dzień Trąbienia (Tarjag 304)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,25a:
„”
2.64 (462) Nakaz Składania Oddań Dodatkowych na Dzień Trąbienia (Tarjag 305)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,25z:
„”
2.65 (463) Nakaz Ogłoszenia i Uczestnictwa w Zgromadzeniu w Dzień Przebłagań
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,27a:
„
„
Dzień Tych_Przebłagań, to zwołanie święte będzie dla_was.”
2.66 (464) Nakaz Ukorzenia się w Dzień Przebłagań (Tarjag 306)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,27b:
„”
W uzasadnionej biblijnie tradycji judaizmu ukorzenie się
jest rozumiane jako przejawiające się w poście – nie jedzeniu i nie piciu przez całą dobę,
ale sednem tego umartwienia jest rozważanie własnych grzechów i wola ich poprawy,
dlatego spełniając obrzęd trzeba mieć świadomość i spełniać jego znaczenie.
2.67 (465) Nakaz Składania Oddań Dodatkowych na Dzień Przebłagań (Tarjag 307)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,27:
„”
2.68 (466) Zakaz Wykonywania Czynności Pracy w Dzień Przebłagań (Tarjag 308)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,28:
„
„
bo Dzień Przebłagań to aby_przebłagać za_was przed יהוה, Bogiem_waszym.”
2.69 (467) Kara Śmierci za Brak Ukorzenie w Dzień Przebłagań (Tarjag 309)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,29:
„
„
to_wytracona z_ludu_jej.”
2.70 (468) Nakaz Odpoczywania w Dzień Przebłagań (Tarjag 310)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,32a:
„”
2.71 (469) Nakaz Ogłoszenia i Uczestnictwa w Zgromadzeniu w Pierwszy Dzień Szałasów
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,35:
„”
2.72 (470) Zakaz Wykonywania Czynności Pracy w Pierwszy Dzień Szałasów (Tarjag 311)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,35:
„”
2.73 (471) Nakaz Składania Oddań Dodatkowych na Siedem Dni Święta Szałasów (Tarjag 312)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,36a:
„”
2.74 (472) Nakaz Ogłoszenia i Uczestnictwa w Zgromadzeniu w Ósme Zatrzymanie
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,36b:
„”
2.75 (473) Nakaz Składania Oddań Dodatkowych na Ósme Zatrzymanie (Tarjag 313)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,36c:
„”
2.76 (474) Zakaz Wykonywania Czynności Pracy w Ósme Zatrzymanie (Tarjag 314)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,36z:
„”
2.77 (475) Nakaz Odpoczywania w Pierwszy Dzień Szałasów (Tarjag 315)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,39b:
„”
2.78 (476) Nakaz Odpoczywania w Ósme Zatrzymanie (Tarjag 316)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,39z:
„”
2.79 (477) Nakaz Wzięcia Gałęzi na Święto Szałasów (Tarjag 317)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,40:
„
„
liście palmowe i_gałązki drzew gęstych i_wierzby potokowej
i_(będziecie)_weselić_(się) przed_obliczem יהוה, Bogiem_waszym, siedem dni.”
W tradycji judaizmu ze wskazanych części drzew wykonuje się („lulaw”),
czyli „palmę”, którą potrząsa się podczas świątecznych modlitw.
Zwyczaj ten jest potwierdzony biblijnie w Obj 7,9 i wartościowy;
ale dosłownym sensem tego Przykazania w kontekście jest raczej,
żeby z tych składników wykonać przykrycie szałasu na święto.
2.80 (478) Nakaz Mieszkania w Szałasach Podczas Święta Szałasów (Tarjag 318)
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 23,42:
„
„
Wszyscy ci_rodowici w_Iszraelu mieszać_(będą) w_szałasach.”
3. Liczenie Aomeru
W Szabat 17/18.05.2024 jest 9. dzień 2. miesiąca Ziw/Eir,
18. dzień licząc od 1. powszedniego po zakończeniu Chag HaMacot,
zatem 4. dzień 3. tygodnia i łącznie 18. dzień liczenia aomeru.
Chwała Bogu!