Ustanowienia Boga w Praszy Ki Taboe
Komentarz do parszy „Ki Taboe” (części „Gdy Przyjdziesz”):
Debarim/5Moj/Deuteronomion/Pwt 26,1-29,8/9; Iz 60,1-22; Dz 7,30-36.
Ustanowienia (Przykazania) jakie Bóg dał w parszy Ki Taboe.
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia
Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– wejście do dziedzictwa otrzymanego od Boga;
– wyznanie prawdy o doświadczeniach i czynach;
– błogosławieństwa lub przekleństwa zależą od wierności;
– rozliczenie dziesięcin;
– dobre pouczenia zawarte w przekleństwach;
– zakaz błędnego nauczania i zwodzenia nieświadomych;
– uczciwe sprawdzanie i rozpoznawanie prawdy;
– życie pod panowaniem Mesjasza – w przyszłości i teraz;
– warunki wejścia i życia w Królestwie Boga.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Prawdziwość Życia Słowem Boga;
– Przekleństwa ku Dobremu;
– Era Mesjańska;
– Wejście do Królestwa Boga.
2. Ustanowienia Boga w Praszy Ki Taboe
2.1 (853) Wyznanie Przy Składaniu Pierwocin (Tarjag 605)
’Aramejczykiem błądzącym ojciec_mój i_zstąpił do_Micraim
i_przebywał tam wśród_ludzi niewielu
i_stał_(się) tam za_naród wielki, silny i_liczny
i_źle_czynili z_nami ci_Micrejczycy i_gnębili_nas
i_nakładali na_nas służby ciężkie.
I_wołaliśmy do יהוה, Boga ojców_naszych
i_usłyszał יהוה [Bóg] ten głos_nasz
i_ujrzał tę nędzę_naszą i_ten trud_nasz i_ten ucisk_nasz
i_wyprowadził_nas יהוה [Bóg] z_Micraim w_ręce mocnej
i_w_ramieniu wyciągniętym i_wśród_grozy wielkiej
i_wśród_znaków i_wśród_cudów.
I_zaprowadził_nas na to_miejsce oto
i_dał dla_nas oto tę_ziemię, tę_oto,
ziemię płynącą mlekiem i_miodem
i_teraz oto przyniosłem te początki płodów tej_ziemi,
którą dałeś dla_mnie יהוה [Boże].’”
Nie jest to nakaz złożenia jednorazowego wyznania tylko przy składaniu
pierwocin pierwszych plonów pierwszego pokolenia w Ziemi Obiecanej,
ale wyznanie to ma być składane przy składaniu pierwocin każdego roku
przez wszystkie pokolenia, które dziedziczą ziemię daną przodkom przez Boga,
dlatego mają utożsamiać się tak z tym doświadczeniem jak z jego owocami.
2.2 (854) Wyznanie po Skończeniu Składania Dziesięcin 3. i 6 Roku (Tarjag 606)
(z)_plonów_twoich w_roku tym_trzecim, roku dziesięcin
i_oddasz dla_Lewity, dla_cudzoziemca, dla_sieroty, i_dla_wdowy
i_(będą)_jedli w_bramach_twoich i_(będą)_nasyceni,
to_powiesz przed_obliczem יהוה, [Boga_twego]:
’Usunąłem to_poświęcone z tego_domu i_też dałem_to
dla_Lewity i_dla_cudzoziemca, dla_sieroty i_dla_wdowy
według_wszystkich Przykazań_Twoich, jakie nakazałeś_mi,
nie przekroczyłem_[nic] z_Przykazań_Twoich i_nie zapomniałem,
nie jadłem w_żałobie z_tego i_nie usunąłem z_tego w_nieczystości
i_nie dałem z_tego dla_zmarłego, usłuchałem w_głos יהוה, Boga_mego,
postąpiłem według_wszystkiego, co nakazałeś_mi,
[zatem]_spójrz z_Przybytku Świętego_Twego, z tych_Niebios
i_pobłogosław ten lud_Twój tego Iszraela
i_oto tę_ziemię, którą dałeś dla_nas,
jak przysiągłeś dla_ojców_naszych,
ziemię płynącą mlekiem i_miodem.'”
Złożenie wyznania o tej treści jest nakazane i obowiązkowe,
ale musi ono być też prawdziwe, więc trzeba postępować zgodnie z jego treścią,
a zatem np. składać dziesięciny i zakończyć żałobę przed świętami pielgrzymimi,
żeby móc w ich trakcie uczestniczyć w ucztach i radować się zgodnie z Torą;
bo inaczej ten nakaz nie mógłby być uczciwie spełniony.
2.3 (855) Zakaz Użycia [Pieniędzy ze Sprzedaży] Dziesięciny na Inny Cel niż Świąteczna Uczta (Tarjag 607)
i_nie dałem z_tego dla_zmarłego, usłuchałem w_głos יהוה, Boga_mego,
uczyniłem według_wszystkiego, co nakazałeś_mi…”
Treść wyznania wskazuje, że zgodnie z Torą nie można użyć dziesięcin do innego celu,
co obejmuje zarówno same zwierzęta i płody roli, jak i pieniądze z ich sprzedaży,
która jest dopuszczalna gdyby ich dalekie dostarczenie do Świątyni było zbyt trudne
i w takiej sytuacji można sprzedać, przynieść pieniądze i na ucztę przeznaczyć wartość
wydając całość środków ze sprzedaży dziesięcin na produkty dostępne przy Świątyni,
które powinny być tam oferowane za tę samą cenę i dostępne w tej samej ilości,
bo dziesięcina ma służyć radości ku czci Boga, a nie wzbogacaniu kupców.
2.4 (856) Zakaz Spożywania Dziesięciny w Żałobie (Tarjag 608)
2.5 (857) Zakaz Spożywania Dziesięciny w Nieczystości (Tarjag 609)
2.6 (858) Ustawienie Kamiennych Tablic z Całą Treścią Prawa
do tej_ziemi, którą יהוה, Bóg_twój, daje dla_ciebie,
że_ustawisz dla_siebie kamienie wielkie i_pobielisz je w_wapno
i_wypiszesz na_nich te wszystkie słowa tej_Tory, tej_oto, w_przeprawę_twą;
dlatego gdy wejdziesz do tej_ziemi, którą יהוה, Bóg_twój, daje dla_ciebie,
ziemi płynącej mlekiem i_miodem jak obiecał יהוה, Bóg ojców_twych dla_ciebie,
to_będzie w_przeprawę_waszą oto tego_Jardenu,
(że)_ustawicie oto te_kamienie, te_oto, jak ja nakazuję wam tego_dnia
na Górze Aibel i_pobielisz je w_wapno.
(…)
I_wypiszesz na tych_kamieniach oto wszystkie słowa tej_Tory, tej_oto
wyraźnie (i)_dobrze.„
Wcześniej w parszy Rea(h) był już dany nakaz błogosławieństwa i przekleństwa,
zaś w tym miejscu ważne jest zapisanie i publiczne wystawienie całej treści Tory,
która w związku z tym ma być nie tylko trwale upamiętniona, jak w Skrzyni Przymierza,
ale też powszechnie i dobrze znana, żeby można było ją spełniać w praktyce.
2.7 (859) Bycie Świętym dla Boga – Spełnianie Wzoru, który Dał Bóg (Tarjag 610)
bo strzegł_(będziesz) tych Przykazań יהוה, Boga_twego i_chodził_(będziesz) po_drogach_Jego.”
Chodzenie po drogach Boga jest tu rozumiane jako podążanie śladem Boga,
a zatem kształtowanie w sobie cech i spełnianie czynów wyznaczonych przez Boga:
rozwijanie w sobie współczucia, miłosierdzia, sprawiedliwości, mądrości i uczynności,
żeby nie tylko biernie przyglądać się sytuacji i problemom, z jakimi zmagają się inni,
ale podejmować działania, które będą prowadzić do faktycznych zmian na lepsze
rozumiejąc co się dzieje, rozpoznając problem i wybierając właściwe rozwiązanie,
które nie musi być popularne ani się podobać, ale ma prowadzić do efektów
tak jak odpowiednio stosowane przez Boga błogosławieństwa i przekleństwa,
kary za odstępstwa i grzechy oraz pomoc w potrzebach i trudnościach.
Chwała Bogu!