Obietnice Boga w Tradycjach Pesach

Czas czytania: 7 minut

Komentarz do parszy „Waere”
(części „I_objawiłem_(się)”):
Szemot/2Moj/Exodos/Wj 6,2-9,35;
Ez 28,25-29,21; Rz 9,14-24;
Iz 66,1-24.23: Szabat w tygodniu przed Rosz Chodesz.
1Sm 20,18-42: Szabat w dniu przed Rosz Chodesz.

1. Tradycja Pesach – Obietnice Boga

1a. Pesach Iszraela w Micraim

Tak na prawdę sednem wypowiedzi Boga,
która rozpoczyna czytanie Tory na ten tydzień
są obietnice, które właśnie zaczynają się spełniać…

„’…DLATEGO POWIEDZ synom Iszraela:
Ja_(jestem) יהוה
i_WYWIODĘ was spod ucisku Micraim
i_WYZWOLĘ was z_niewoli_ich,
i_WYBAWIĘ was w_ramieniu wyciągniętym i_przez wyroki wielkie,
I_WEZMĘ was sobie za_lud i_będę wam za_Boga
i_poznacie, że Ja_(jestem) יהוה, Bóg_wasz,
wywodzący was spod ucisku Micraim;
i_WPROWADZĘ was do_tej_ziemi,
(nad)_którą podniosłem tę rękę_Mą,
dla_dania jej dla_Abrahama, dla_Icchaka i_dla_Jakuba
i_WRĘCZĘ ją wam (jako)_dziedzictwo, Ja יהוה!'”
(Szemot/2Moj/Exodos/Wj 6,6-8)

Pierwsze 4 z powyższych 6 zapowiedzi Stwórcy
wiążą się też z tradycyjnymi 4 kielichami wina,
które porządkują Seder – przebieg Wieczerzy Pesach:
każdy z nich ma w nim swoją organizacyjną funkcję
rozdzielania kolejnych etapów porządku uroczystości
(każdy błogosławi się przed i wypija po części sederu):
1) kidusz – uświęcenia czasu – oddzielenia święta od powszedniego,
2) hagada(h) – opowiadania – rozważania biblijnej historii święta,
3) brakha(h) – błogosławieństwa – podziękowania Bogu po jedzeniu,
4) halel – chwały – uwielbienia Boga za te wielkie cuda;
ale jest też okazją do omówienia z tych obietnic.

1b. Pesach Mesjasza w Jeruszalaim

Czytając kolejno całe lub długie fragmenty Ewangelii,
np. cały ostatni pobyt Mesjasza na Pesach w Jeruszalaim,
od wjazdu do miasta na osiołku po zmartwychwstanie;
widać tylko ogólne podobieństwo opisanych w nich historii,
powtarzanie się (jakiejś części) tych samych sytuacji;
ale trudno dostrzec te pouczenia, które wynikają z różnic
i pozwalają lepiej poznać szczegóły przebiegu wydarzeń…
Ponieważ teksty te opisują równolegle te same fakty,
dobrze czytać je razem krótkimi tematycznymi fragmentami,
zacząć od podziału ich na części mówiące o tym samym
i uzupełniając poznanie wszystkich opisanych zdarzeń
zanim przejdzie się do rozważania kolejno dalszych…

„I przyjąwszy kielich dzięki_uczyniwszy powiedział:
’weźcie to i rozdzielcie między siebie,
mówię bowiem wam, że nie _ będę_pił
od tego teraz z tego plonu tej winnicy
aż gdy to Królestwo tego Boga przyjdzie.’
I_wziąwszy chleb dzięki_uczyniwszy połamał i dał im mówiąc:
’To jest to ciało me, to za was dające_(się),
to czyńcie dla tego mojego przypomnienia.'”
(Łk 22,17-19)

„I ten kielich tak_samo po tym wieczerzaniu mówiąc:
’ten to kielich tym odnowieniem Przymierza we krwi mej,
ten za was wylewający_(się),
lecz oto ta ręka tego wydającego mnie
ze mną na tym stole, bo ten syn tego człowieka
według tego ustalonego idzie,
lecz biada temu człowiekowi owemu,
przez którego zostaje_wydany…'”
(Łk 22,20-23)

„Zaczęli smucić_(się) i mówić mu jeden po jednym: 'Ale_nie ja?’
On zaś powiedział im: 'Jeden ten (z)_dwunastu,
ten zanurzający_(rękę) ze mną do tej misy,
bo ten prawdziwie syn tego człowieka odchodzi,
jako napisane_(jest) o nim, biada jednak
temu człowiekowi owemu, przez którego
ten syn tego człowieka jest_wydawany,
dobrze mu, jeśli nie urodziłby_(się) ten człowiek ów.’
(…)
I (gdy)_jedli oni, wziąwszy chleb, pobłogosławiwszy
połamał i dał im i powiedział: 'weźcie, to jest to ciało me.’
I wziąwszy kielich, dzięki_uczyniwszy dał im
i wypili z niego wszyscy i powiedział im:
’To jest ta ta krew ma tego Przymierza, ta wylewająca_(się) za wielu,
amen mówię wam, że już_nie, nie wypiję z tego plonu tej winorośli
aż_do tego dna owego gdy go pić_będę znowu
w tym Królestwie tego Boga.'”
(Mk 14,19-25)

„Odpowiadając zaś Jahuda(h),
ten wydający go, rzekł:
'Ale_nie ja jestem, rabbi?’
Mówi mu [Jeszua]: 'ty powiedziałeś.’
(…)
(Gdy)_jedli zaś oni, wziąwszy ten Jeszua
chleb i pobłogosławiwszy połamał
i dawszy tym uczniom powiedział:
'weźcie, zjedzcie, to jest to ciało me.’
I wziąwszy kielich i dzięki_uczyniwszy
dał im mówiąc: 'wypijcie z niego wszyscy,
to bowiem jest ta krew ma tego Przymierza,
ta za wielu wylewana na odpuszczenie grzechów.'”
(Mt 26,25-29)

„I hymn_zaśpiewawszy wyszli ku tej Górze tych Oliwek.”
(Mk 14,26)

„I hymn_zaśpiewawszy wyszli ku tej Górze tych Oliwek.”
(Mt 26,30)

Porównując ze sobą powyższe fragmenty trzeba zauważyć,
że sam tylko Łukasz opisuje 2 BŁOGOSŁAWIENIA WINA:
pierwsze przed łamaniem chleba, a drugie po nim;
zatem nie można źle myśleć, że było tylko jedno,
jak to dziś błędnie praktykuje większość „chrześcijan”
redukujących całą wieczerzę do 1 porcji chleba i wina;,
ale porządek tej wieczerzy na pewno ma ich więcej…

Dalsze porównanie relacji Łukasza, Mateusza i Marka
odkrywa kolejną różnicę i uzupełnienie przebiegu:
U Łukasza oba kielichy zostały pobłogosławione
przed zapowiedzią zdrady, sporem o wielkość
(a także obmywaniem nóg i wyjściem Jahuda(ha));
podczas gdy Mateusz i Marek opisują późniejsze,
które powinny być już po odejściu zdrajcy;
więc jeśli wszystkie ich relacje są prawdziwe,
to Ewangelie razem poświadczają co najmniej 3 kielichy…

Tak samo u Łukasza chleb błogosławiony jest przed jedzeniem,
podczas gdy Mateusz i Marek opisują to podczas posiłku,
a więc jego spożycie jest zakończeniem trwającej uczty…
Przebieg wieczerzy dodatkowo kończy śpiewanie Psalmów,
czyli tradycyjnej czynności towarzyszącej 4. kielichowi;
co jest bardzo mocnym biblijnym świadectwem o tym,
że Jeszua nauczał spełniania wieczerzy Pesach
według tradycyjnego porządku judaizmu.

Choć ani wprost napisany nakaz w Torze
ani żadne historyczne świadectwo w Tanakhu
przedstawiające świętowanie Pesach lub Przaśników
nie wspomina nawet słowem o winie podczas wieczerzy;
to jednak z Ewangelii synoptycznych wiadomo na pewno,
że z Jeszuą (Jezusem) nie tylko to wino wtedy pito,
on nie tylko uczynił z tego znak odnowienia Przymierza,
ale też ZROBIŁ TO ZGODNIE Z ISTNIEJĄCĄ TRADYCJĄ…
Niemesjański judaizm rabiniczny też tak praktykuje,
jahudim robią to bardziej jak Jeszua niż „chrześcijanie”;
a przecież na pewno nie przyjęli tego od Nauczyciela,
od jego apostołów ani od ich późniejszych uczniów,
których odrzucili i którym nadal się sprzeciwiają;
to Jeszua Mesjasz kontynuując zwyczaje swego narodu,
które inni jahudim dziedziczą z tego samego źródła
NADAŁ IM GŁĘBSZY DUCHOWY SENS I WYKŁADNIĘ,
z której idąc za nim możemy korzystać…

1c. Pesach Wszystkich w Przyszłości

Dwie dalsze obietnice: WPROWADZĘ oraz WRĘCZĘ
również spełniły się wokół Pesach i Chag HaMacot,
gdy Naród Iszraela przekroczył Jarden z Jahuszuą (Jozuem)
i rozpoczął podbój Ziemi Kanaan od zburzenia Jerycha.
W historycznym sensie można by więc rozważać 6 kielichów;
ale ponieważ wydarzenia rozważane w ostatnich 2 z nich
są proroczym wskazaniem na przyszłe Królestwo Boga;
zgodnie z tradycją z ich spełnianiem nadal czekamy
na nadejście dla nas świętowania w Ziemi Obiecanej,
by pod Królowaniem Mesjasza w Pesach spełniać wszystkie.

2. Inne Zagadnienia

Sporo innych tematów niż omówione w tym tekście,
było komentowanych w poprzednim cyklu czytania Tory:
– Aby Się Objawiła Moc Boga
(ten tekst powstał jako wyodrębnienie tematu z tamtego).

Chwała Bogu

Ostatnia modyfikacja: 2020-03-18.