Świadomość Winy po Zbawieniu

Czas czytania: 12 minut

Komentarz do parszy „WaJechi” (części „I_Żył”):
Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 47,28-50,26; 1Krl 2,1-12; 1P 1,3-9.
Świadomość winy za grzechy po otrzymaniu miłosierdzia.

Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.

1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia

Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– Zobowiązanie i wykonanie pochówku Jakuba;
– Miejsce pogrzebu i droga z Ziemi Micraim (Egiptów);
– Synowie Josefa – pierworództwo jako wyróżnienie;
– Proroctwa o plemionach potomków Jakuba;
– Wzajemne oceny Josefa i jego braci.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Słowa Pewnej Przyszłości;
– Uważne Rozpoznawanie Dobra.

2. Bracia Obawiają się Kary od Josefa

„I_widzieli bracia_Josefa, że umarł ojciec_ich
i_powiedzieli: ‚(Oby)_nie prześladował_nas Josef
i_odpłacając odpłacił nam to całe zło,
które [my] wyrządziliśmy jemu.’
I_kazali_(powiedzieć) do Josefa mówiąc:
‚Ojciec_twój rozkazał przed śmiercią_swą mówiąc
Tak powiedzie Josefowi: Ach, odpuść proszę
zbrodnię braci_twoich i_grzech_ich,
bo zło wyrządzili tobie,
a_teraz odpuść proszę zbrodnię sługom Boga ojca_twego!‚
I_płakał Josef (z_powodu)_mowy_ich do_niego.
I_przyszli też_bracia_jego i_padli przed_obliczem_jego
i_powiedzieli: ‚Oto_my_(będziemy) dla_ciebie sługami.’
I_powiedział do_nich Josef: ‚Nie_bójcie_(się),
bo_(czy) zamiast Boga ja_(jestem)?
Choć_wy planowaliście przeciw_mnie zło,
[to] Bóg planował_je na_dobro, aby uczynić jak_dzień ten,
dla_przeżycia [tego] ludu_licznego, a_teraz [wy] nie bójcie_(się),
ja będę_żywił was i_te dzieci_wasze
i_pocieszał_ich i_mówił do_serc_ich.’”
(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 50,15-21)

Jak zostało to już rozważone we wcześniejszych komentarzach,
ocena zamiarów Josefa przez braci była zupełnie błędna
gdy pomyśleli, że on teraz chciałby się na nich zemścić;
podczas gdy Josef nie tylko powiedział, że im wybacza,
ale też troszczył się o nich i ich rodziny już przez wiele lat
i wyjaśnił, że wszystko było spełnieniem dobrego zamysłu Boga,
więc uznaje, że po prostu musiał być tak przez nich potraktowany,
żeby spełniły się proroctwa, które wcześniej o tym otrzymał…

Warto jednak zwrócić uwagę na to, że mimo błędnej oceny Josefa,
postawa braci i ich postępowanie w tej sytuacji było słuszne,
bo oni faktycznie wcześniej bardzo wobec niego zawinili,
za co mogli sprawiedliwie być surowo ukarani, nawet zabici,
przecież sprzedając go w niewolę popełnili śmiertelny grzech;
więc gdyby w pozycji Josefa znalazł się ktoś inny niż on,
kto nie dostrzegłby i nie spełniłby w tym prowadzenia Boga,
kto zechciałby wykorzystać swą władzę w jakiś inny sposób,
to miałby pełne prawo do końca postąpić z nimi surowo…

Bóg dał w Josefie wzór tego, jak Mesjasz okaże miłosierdzie,
ale też dał w braciach wzór żałowania za winy, skruchy i pokory,
uznania i świadomości swej winy prowadzących do poprawy
oraz prośby o miłosierdzie także gdy ono już zostało okazane.

Jest to postawa radykalnie inna od tego,
co uważa i jak postępuje współcześnie wielu „chrześcijan”
pochopnie przekonanych, że „Bóg nas kocha i jest miłosierny,
więc musi nas uznawać jakimi jesteśmy i ciągle nam wybaczać,
że ciągle postępujemy tak samo źle i nie chcemy tego zmieniać”
zamiast rozumieć, że okazanie łaski jest przywilejem Władcy
i choć Bóg istotnie chce i może być dla nas miłosierny,
to ocenia i wie kiedy i dla kogo warto, a kiedy i dla kogo nie;
bo choć najpierw udziela tego niezasłużenie, za darmo,
to też oczekuje, że wyda to godne owoce nawrócenia,
co potwierdza też nauczanie Brit Chadasza(h)…

3. Syn Marnotrawny Chce Być Sługą Ojca

„Powiedział za [Jeszua]: człowiek pewien miał dwóch synów
i powiedział ten młodszy (z)_nich temu ojcu:
’ojcze dam mi tę przypadającą część tego majątku’,
on zaś rozdzielił im te (środki_na)_życie
I po nie wielu dniach zebrawszy wszystkie ten młodszy syn
odjechał do krainy odległej i tam roztrwonił ten majątek jego żyjąc rozwiąźle,
gdy_wydał zaś on wszystkie stał_się głód mocny po tej krainie oto
i on zaczął (być_w)_niedostatku i poszedłszy został_przyłączony
(do)_jednego (z)_tych obywateli tej krainy oto i posłał go na te pola jego paść świnie
i pragnął być_nasyconym z tych strąków, które jadły te świnie i nikt (nie)_dawał mu,
Do swego_[rozumu] za przyszedłszy powiedział:
’ilu najemników tego ojca mego, [a]_mają_w_obfitości chlebów,
ja zaś głodny tu ginę, wstawszy pójdę do tego ojca mojego i powiem mu:
ojcze, zgrzeszyłem przeciw tym Niebiosom i wobec ciebie
już_nie jestem godny zostać_nazwanym synem twoim,
uczyń mnie jak jednego (z)_tych najemników twoich’.
I wstawszy przyszedł do tego ojca swojego,
jeszcze zaś on wielce gdy_jest_oddalony, zobaczył go ten ojciec jego
i ulitował_(się) i podbiegłszy upadł na tę szyję jego i pocałował go,
powiedział zaś ten syn mu:
’ojcze, zgrzeszyłem przeciw tym Niebiosom i wobec ciebie,
już_nie jestem godny zostać_nazwanym synem twoim’,
powiedział zaś ten ojciec do tych sług jego:
’szybko wynieście długą_szatę, tę pierwszą_[najlepszą] i przyobleczcie go
i dajcie pierścień na tę rękę jego i sandały na te stopy
i_przyprowadźcie to cielę to tuczone, zarźnijcie i zjadłszy będziemy_uradowani,
gdyż oto ten syn mój martwy był, a ożył, był zagubiony, a został_odnalezony’
i zaczęli być_uradowanymi, był zaś ten syn jego, ten starszy, w polu
i gdy przychodzący zbliżył_(się) (do)_tego domu, usłyszał muzykę i tańce
i przywoławszy jednego (z)_tych chłopców wypytywał_(się)
co kolwiek oby_jest te_[rzeczy], on zaś powiedział mu, że ten brat twój przychodzi
i zarźnął ten ojciec twój to cielę to tuczone, bo będącego_zdrowym go odzyskał.
Został_rozgniewany zaś i nie chciał wejść, ten zaś ojciec jego wyszedłszy prosił go,
on zaś odpowiedziawszy powiedział temu ojcu jego:
’oto tak_wiele lat służę ci i nigdy przykazania twojego (nie)_przekroczyłem
i mi nigdy dałeś kozła aby z tymi przyjaciółmi moimi zostałbym_rozweselonym,
gdy zaś ten syn twój, oto ten przejadłszy twoje te [środki_na]_życie z nierządnicami
przyszedł, zarżnąłeś mu to tuczone cielę’,
On zaś powiedział mu: 'dziecko, ty zawsze ze mną jesteś i wszystkie te moje twoje jest,
zostać_rozweselonym zaś i uradować_(się) należało, bo ten brat twój,
ten martwy był i ożył, i (by)_zagubiony i został_znaleziony.'”
(Łk 15,11-32)

W przypowieści o „synu marnotrawnym”, którą opowiedział Jeszua (Jezus) Mesjasz,
ojciec cieszy się z powrotu grzesznego syna i lekcji, jaką dało mu to doświadczenie,
które przemieniło jego myślenie i uzdolniło go do podjęcia rozsądnej decyzji;
zaś syn nie oczekuje takiego miłosierdzia ani nie przychodzi z roszczeniami,
żeby dano mu więcej majątku, bo go potrzebuje, żeby dalej żyć jak sam chce…

Życie dane nam w tym świecie nie jest zbędne ani bez sensu,
a doświadczenia, w tym błędy, są po to, żeby się z nich uczyć,
żeby zrozumieć różne wybory i ich skutki, żeby się poprawiać;
żeby doświadczając poznać i nauczyć się okazywać miłosierdzie
(którego nie miał syn, który cały czas żył bez skazy przy ojcu)
oraz inne wartości i postawy pojawiające się przy trudnościach;
dlatego swoich darowanych przewinień nie należy zapominać,
ale raczej wyciągać z nich właściwe, przemieniające wnioski,
żeby uczynione i doświadczone zło mogło być ku dobremu
nie zaś pozostało faktem, który wydarzył się na darmo…

4. Proroctwa o Odnowionym Przymierzu, a Świadomość Winy

W tym kontekście warto rozważyć także 2 zapowiedzi odnowienia Przymierza,
które koniecznie trzeba przeczytać i rozumieć razem, połączone w jedno,
bowiem różnią się one pewnymi szczegółami, które muszą się uzupełnić:

„Oto dni nadchodzą, proroctwo יהוה [Boga], że_sprzymierzę
(z)_tym Domem Iszraela i_(z)_tym Domem Jahuda(ha) Przymierze Odnowione,
nie jak Przymierze, które sprzymierzyłem (z)_tymi ojcami_ich,
w_dniu (gdy)_ująłem za_rękę_ich dla_wyprowadzenia_ich z_Ziemi Micraim,
które oni złamali to Przymierze_Moje choć_Ja panowałem w_nich, proroctwo יהוה [Boga];
bo oto to_Przymierze, które sprzymierzyłem (z)_tym Domem Iszraela:
po tych_dniach, tych_oto, proroctwo יהוה [Boga],
umieszczę tę Torę_Moją we_wnętrzu_ich i_na sercu_ich wypiszę_je
i_będę dla_nich za_Boga, a_oni będą dla_mnie za_lud.
I_nie (będą)_pouczać_(się) więcej
mąż_[każdy] tego przyjaciela_swego i_mąż_[każdy] tego brata_swego
aby_mówić; 'poznajcie tego יהוה [Boga]’,
bo wszyscy_oni (będą)_znać Mnie od_z_małych i_do wielkich, proroctwo יהוה [Boga],
bo przebaczę od_nieprawości_ich i_od_grzechu nie (będę)_pamiętać więcej.
Tak mówi יהוה [Bóg] dający Słońce na_światło dniom,
ustawy Księżyca i_gwiazd na_światło nocy,
wzburzający to_morze i_huczą fale_jego,
יהוה [Bóg] Zastępów Imię_Jego:
Gdyby ustały te_Ustawy, te_oto, przed_obliczem_Moim, proroctwo יהוה [Boga],
także nasienie Iszraela przestałoby z_bycia narodem
przed_obliczem_Moim (na)_wszystkie te_dni.
Tak mówi יהוה [Bóg]:
Gdyby_(można) zmierzyć niebiosa od_góry [a nie można]
i_gdyby_(można) zbadać ustanowienia Ziemi od_dołu;
także Ja odrzucę w_całe nasienie Iszraela za_wszystko, co uczynił,
proroctwo יהוה [Boga].”
(Jr 31,31-38)

„Dlatego powiedz do_Domu Iszraela wśród_narodów, (do)_których przybyli tam,
dlatego powiedz do_Domu Iszraela: tak mówi Władca_mój, יהוה [Bóg]:
Nie z_powodu_was Ja czynię Domu Iszraela, bo raczej dla_Imienia Świętego_Mego,
które zbezcześciliście między_narodami, gdzie przybyliście tam.
I_uświęcę to Imię_Moje, to_wielkie, zbezczeszczone wśród_narodów,
które [wy]_zbezcześciliście wśród_nich i_poznają te_narody, że Ja יהוה [Bóg],
proroctwo יהוה [Boga] w_tej_świętości_Mojej w_was dla_oczu_ich.
I_wezmę was z tych_narodów i_zgromadzę was ze_wszystkich tych_ziem
i_przyprowadzę was do_ziemi_waszej
i_pokropię na_was wody czyste i_(będziecie)_czyści ze_wszystkich nieczystości_waszych
i_ze_wszystkich bożków_waszych oczyszczę was
i_dam dla_was serce odnowione i_ducha odnowionego dam we_wnętrza_wasze
i_usunę to serce kamienne z_ciał_waszych i_dam dla_was serce mięsiste.
I_tego Ducha_Mojego dam we_wnętrza_wasze i_sprawię to,
że w_Ustawach_Moich (będziecie)_postępowali i_Wyroków_Moich przestrzegali i_spełniali
i_zamieszkacie w_ziemi, którą dałem dla_ojców_waszych
i_będziedzie dla_Mnie za_lud, a_Ja będę dla_was za_Boga.
I_uwolnię was od_wszystkich nieczystości_waszych
i_zawołam do_zboża i_pomnożę go i_nie sprowadzę na_was głosu
i_pomnożę ten owoc tego_drzewa i_plon tego_pola,
z_powodu którego nie bierzcie już hańby głodu wśród_narodów.
I_wspomnicie te drogi_wasze złe i_czyny_wasze, które nie_(były) dobre
i_poczujecie_odrazę wobec_siebie
z_powodu grzechów_waszych i_z_powodu obrzydliwości_waszych.
Nie z_powodu_was Ja czynię, proroctwo Władcy_mego, יהוה [Boga],
niech_(będzie)_wiadomo dla_was, wstydźcie_(się)
i_(bądźcie)_zawstydzeni z_dróg_waszych Domu Iszraela.”
(Ez 36,22-32)

Oba biblijne proroctwa zapowiadają znajomość, szacunek i spełnianie Tory Boga,
uznanie przez Boga wybranego ludu oraz bycie przez יהוה Bogiem dla nich,
ale jedna sprawa wielu wydaje się sprzecznością znacząco różniącą te słowa:
– u Jirmijahu (Jeremiasza) Bóg ma więcej nie wspominać naszych grzechów;
– u Jechezkela (Ezechiela) ludzie mają się brzydzić swymi dawnymi grzechami.
Żadnej sprzeczności oczywiście nie ma, bo różnica dotyczy różnych osób…

Tak jak z natchnienia objawia i ogłasza to Josef i Jeszua (Jezus),
Bóg daruje winy tym, którzy do Niego przychodzą i się nawracają
i nie będzie później za nie karał osób, którym okazał miłosierdzie;
ale jak jednocześnie pokazuje wzór braci i syna marnotrawnego,
przychodzący w pokorze powinni wciąż pamiętać o swoich winach,
żeby to powodowało i podtrzymywało przemianę ich postawy,
żeby dawnych błędów unikać i nie chcieć do nich wracać,
żeby rozumieć jak powinno być i świadomie wybierać dobro.

5. Świadomość Winy po Zbawieniu

Świadomość tego, że byliśmy grzeszni i jaka przemiana w nas zaszła,
a także tego, jak wielkie i niezasłużone miłosierdzie okazał nam Bóg
jest ważna i potrzebna, żeby umacniać w nas sprawiedliwość,
dlatego nie można zapominać błędów ani wzgardzić skarceniami;
o czym świadczą także różnice w postawach potomków Jakuba,
którzy otrzymali od niego błogosławieństwa przed jego śmiercią,
ale od nich zależało jak skorzystają ze słów, które wypowiedział…

Choć Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 49,28 mówi, że Jakub błogosławił,
więc takie w istocie były intencje wszystkiego, co powiedział synom;
to jednak on swych trzech najstarszych synów skarcił i przeklął:
– Reubena pozbawił zwierzchnictwa wśród braci i plemion,
– potomków Szimaona i Lewiego rozproszył za ich gniew:

„Szimaon i Lewi, (to)_bracia:
narzędziami przemocy miecze_ich,
Do_zmowy_ich nie_przyjdź duszo_ma,
ze_zgromadzeniem_ich nie_łącz_(się) chwało_ma;
bo w_gniewie_swym zamordowali człowieka,
i_w_swawoli_swej okaleczali bydło;
przeklęty gniew_ich, gdyż silny_(jest)
i_szał_ich, bo okrutny_(jest).
Podzielę_ich w_Jakubie i_rozproszę_ich w_Iszraelu.”
(Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 49,5-7)

Pomimo tego, że dwaj bracia otrzymali te same słowa,
w rzeczywistości oznaczało to dla nich zupełnie inne skutki,
bo zupełnie inne były też ich postawy i dalsze czyny:
– plemię Szimaona wzgardziło karceniem i dalej czyniło zło,
uległo bałwochwalstwu i wielu ich zginęło w plagach;
dlatego stało się małym dodatkiem do innych plemion,
wśród których musieli zamieszkać zgodnie z zapowiedzią;
– plemię Lewiego pamiętało skarcenie i się poprawiło,
dlatego powierzono mu służbę przy Przybytku Boga
i wśród wszystkich plemion pełnią świętą służbę,
od wszystkich przyjmują dary, a innych nauczają i sądzą.

Bóg nie chce, żebyśmy grzeszyli i nie powinniśmy czynić zła świadomie,
ono nie powinno trwać ani tym bardziej nie należy ciągle dopuszczać się nowego;
ale celem Stwórcy jest nasza doskonałość po nawróceniu i w przyszłym świecie,
w życiu „po powrocie syna marnotrawnego” i „po pojednaniu braci z Josefem”;
dlatego warto zachować świadomość swoich wcześniejszych błędów
nie po to, żeby je sobie i innym wypominać, się nimi zadręczać i cierpieć;
ale po to, żeby zachowywać uświęcające pouczenia z tych doświadczeń
jako powody dla postawy pokory i pragnienia wiernej służby Bogu,
które będą dla nas owocować licznymi błogosławieństwami…

Chwała Bogu!

Ostatnia modyfikacja: 2021-01-07.