Ustanowienia Boga w Parszy Tazrija
Komentarz do parszy „Tazrija” (części „Zajdzie_w_Ciążę„):
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 12,1-13,59; 2Krl 4,42-5,19; Mt 8,1-4.
Ustanowienia (Przykazania) jakie Bóg dał w parszy Tazrija.
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia
Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– nieczystości naturalne, jako kara i droga do uświęcenia;
– obmywanie rąk powstrzymujące zanieczyszczanie;
– nauczanie Mesjasza i świadectwo czynów jego rodziny;
– postępowanie unikające zanieczyszczenia;
– zwykłe i niezwykłe liczenie tygodni od różnych początków;
– doświadczenia mające dobry cel i wydające owoce.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Do Świętości przez Próbę;
– Perspektywa Wyborów;
– Niezwykłe Tygodnie;
– Wartość Trudnych Doświadczeń.
Poprzednie komentarze rozważają już praktyczne i duchowe treści parszy,
więc warto kliknąć i otworzyć artykuły wskazane w odnośnikach powyżej.
2. Ustanowienia Boga w Parszy Tazrija
Tradycja judaizmu wywodzi z parszy Tazrija 7 Przykazań,
z tym, że jedna wersja zawiera tu obrzezanie ciała synów w 8. dniu od urodzenia,
a wedle innej było ono uwzględnione już przy nadaniu go Abrahamowi;
w związku z czym różne tradycyjne spisy obejmują różne Przykazania,
a trzeba też zwrócić uwagę na kilka dodatkowych szczegółów.
2.1 (286) Rytualna Nieczystość Kobiety po Porodzie Syna (Tarjag 166)
Powiedz do synów Iszraela mówiąc:
Mężowa jeśli zajdzie_w_ciążę i_urodzi męskie_[dziecko],
to_nieczysta_(będzie) siedem dni
jak_(w)_dni krwawienia_miesięcznego słabości_jej nieczysta_(będzie).
(…)
I_trzydzieści dni i_trzy dni pozostanie w_krwi oczyszczeniu…”
Matka staje się nieczystą po porodzie dziecka,
żeby mogła odpocząć i zregenerować się po tym ciężkim doświadczeniu,
żeby jej mąż nie chcąc się zanieczyścić powstrzymał się od współżycia w tym czasie.
Pomiędzy rozdzielonymi 7 i 33 dniami należy w 8. dniu obrzezać syna.
2.2 (287) Zakaz Obecności w Świątyni i Dotykania Świętości Podczas Nieczystości (Tarjag 167)
ani_do tej_Świątyni nie przyjdzie
aż spełnią_(się) dni oczyszczenia_jej.”
Na wewnętrzny dziedziniec Świątyni zawsze wstęp mają tylko koheni,
więc zakaz tutaj dotyczy możliwości przychodzenia przed bramę,
gdzie przyprowadza się dary na oddania i odbiera części na ucztę,
w których spożywaniu też nie można uczestniczyć ani dotykać darów.
Choć Przykazanie tutaj wyraźnie dotyczy kobiety tuż po porodzie,
to łączy się z kontekstami z zakazami przy innych nieczystościach,
w związku z czym i spożywanie i dotykanie są zakazane ogólnie;
a niektóre wersje spisu Przykazań wywodzą ten z innego wersetu.
W wielu religiach uczestnictwo w obrzędach jest sprawą najważniejszą;
jednak zgodnie z Torą czasami trzeba tego zaniechać lub odłożyć na później,
bo właściwie nie można tego spełniać będąc w nieodpowiednim stanie.
2.3 (288) Rytualna Nieczystość Kobiety po Porodzie Córki
to_nieczysta_(będzie) tygodnie_[dwa]
jak_(w)_krwawienie_miesięczne_jej
i_sześćdziesiąt dni i_sześć dni pozostanie na krwi oczyszczenie.”
Tradycja judaizmu łączy nieczystość po urodzeniu syna i córki w jedno Przykazanie,
bo różnią się one przede wszystkim długością, a mają ten sam cel i sposób spełniania;
gdy chodzi o dziewczynki, to nie ma też nakazu ani nawet możliwości obrzezania.
Warto też zwrócić uwagę na różnicę w formie przedstawienia tego Przykazania,
bo o ile pierwszy okres nieczystości po urodzeniu chłopca ma trwać „siedem dni”,
to ta nieczystość po urodzeniu dziewczynki trwa „tygodnie_[dwa]” (w liczbie podwójnej),
a w sposób oczywisty zaczyna się ona od doby narodzin, nie zaś zawsze od niedzieli,
co świadczy, że oprócz rachuby zwykłych tygodni trwających od niedzieli do Szabatu
w szczególnych sytuacjach funkcjonują też wyjątkowe o różnych dniach początków.
Taki sposób liczenia tygodni może działać dla różnych spraw przez krótki czas,
ale nie można w ten sposób wprowadzić alternatywnego stałego porządku.
2.4 (289) Nakaz Złożenia Oddania po Zakończeniu Rytualnej Nieczystości (Tarjag 168)
przyprowadzi jagnię, syna roku na_[oddanie]_wstępujące
i_syna gołębia lub synogarlicę na_[oddanie_za]_grzech
do wejścia Namiotu Wyznaczonych_Czasów, do kohena.
I_przybliży przed_oblicze יהוה [Boga] i_przebłaga za_nią
i_oczyszczona_(będzie) od_upływu krwi_jej.
To Tory tej_(która)_urodziła_[dziecko] dla_męskiego lub dla_żeńskiego.
A_jeśli nie znajdzie (w)_ręce_jej wystarczająco (na)_baranka,
to_weźmie dwie synogarlice lub dwóch synów gołębi,
jednego na_[oddanie]_wstępujące i_jednego na_[oddanie_za]_grzech
i_przebłaga za_nią ten_kohen i_czysta_(będzie).”
Złożenie przebłagania jest początkiem ponownej możliwości
uczestnictwa w składaniu oddań i spożywaniu darów na ucztę.
Łk 2,22-24 świadczy, że rodzice Jeszuy (Jezusa) Mesjasza spełnili to Prawo
i byli w tym czasie dość ubodzy, bo skorzystali z możliwości złożenia mniejszego daru.
W związku z tym, że ta relacja blisko siebie łączy ze sobą trzy różne sprawy,
mylone bywa obrzezanie syna, poświęcenie pierworodnego i oczyszczenie matki,
które spełnia się w różnych okolicznościach i bywa, że w znacząco różnym czasie
(oczyszczenie matki i poświęcenie pierworodnego może być w 1. terminie).
2.5 (290) Osądzanie Caraatu Przez Kohenów
(U)_człowieka jeśli będzie na_skórze ciała_jego
opuchlizna lub wysypka lub plama
i_będzie na_skórze ciała_jego na_plagę caraatu,
to_przyprowadzą do Aharona, tego_kohena
lub do jednego z_synów_jego, tych_kohenów
i_obejrzy ten_kohen oto tę_plagę na_skórze tego_ciała
i_włosy na_pladze zmieniły_(się) (na)_białe
i_kształt tej_plagi głębszy od_skóry ciała_jego,
to_plaga caraatu to_(jest)
i_zobaczy_go ten_kohen i_nieczystym go_(uzna).”
Choć caraat w sposób oczywisty jest widoczny na ciele przed osądzeniem,
to człowieka uważa się za nieczystego dopiero po wyroku badającego to kohena,
który ma sprawdzić i rozpoznać czy zmiany na skórze nie są czyste.
Wymóg oceny przez kohena rozróżnia tę sprawę od choroby, którą może zbadać lekarz.
Może być tak, że caraat jest, a nie jest chorobą lub choroba jest, a nie jest caraatem;
choć może zdarzyć się i tak, że to samo zjawisko będzie rozpoznane jako oba,
co jednak powinny oceniać właściwe osoby o różnych kwalifikacjach.
2.6 (291) Skażenie Człowieka z Caraatem na Ciele (Tarjag 169)
(U)_człowieka jeśli będzie na_skórze ciała_jego
opuchlizna lub wysypka lub plama
i_będzie na_skórze ciała_jego na_plagę caraatu,
to_przyprowadzą do Aharona, tego_kohena
lub do jednego z_synów_jego, tych_kohenów
i_obejrzy ten_kohen oto tę_plagę na_skórze tego_ciała
i_włosy na_pladze zmieniły_(się) (na)_białe
i_kształt tej_plagi głębszy od_skóry ciała_jego,
to_plaga caraatu to_(jest)
i_zobaczy_go ten_kohen i_nieczystym go_(uzna).”
W ramach tego Przykazania określone są szczegółowe warunki
rozpoznawania poważniejszych i mniej poważnych zmian na skórze,
które mogą rozwijać się, trwać lub zanikać, od czego zależy nieczystość.
2.7 (292) Czystość Człowieka Pokrytego Caraatem na Całym Ciele
i_pokryje ten_caraat oto całą tę_skórę tego_(w)_pladze
od_głowy_jego i_do stóp_jego na_wszystkim z_widzenia oczu tego_kohena
i_zobaczy ten_kohen i_oto pokrył ten_caraat oto całe ciało_jego,
i_czystym_(uzna) oto tego_(w)_pladze,
cały_on zmienił_(się) w_białego, (to)_czysty on_(jest).”
Jeśli caraat pokrywa całe ciało, ale nie wnika do jego wnętrza,
to człowiek tak pokryty skażeniem jest przez Boga uznany za czystego,
co patrząc na to w doczesny sposób sprawia wrażenie pozbawionego sensu;
lecz symbolicznie może to obrazować wzięcie na siebie nieczystości innych,
ale nie pozwolenie, żeby przeniknęły do wnętrza i zmieniły nas samych;
tak w przypadku Mesjasza, który uczynił to jako wzór uświęcenia i poprawy,
żeby dla naszego zbawienia doprowadzić nas do porzucenia grzechów.
2.8 (293) Zakaz Golenia Włosów na Skażonym Miejscu (Tarjag 170)
i_odosobni ten_kohen oto tego_(ze)_skażeniem (na)_siedem dni ponownie.”
Zmiany włosów na skażonym miejscu są jednym z kryteriów oceny nieczystości,
dlatego w czasie doświadczania plagi lub jej podejrzenia nie można ich golić.
2.9 (294) Nakaz Ostrzegania Przed Swym Rytualnym Skażeniem (Tarjag 171)
szaty_jego będą rozdarte i_głowa_jego będzie rozwichrzona
i_przed wargami osłonięte i_’nieczysty nieczysty’ wołał_będzie.„
Człowiek świadomy swojej nieczystości jest odpowiedzialny za to,
żeby nie dopuścić do przeniesienia jej na kolejne osoby i rozprzestrzenienia,
dlatego jego określony wygląd i zachowanie powinny ostrzegać z daleka,
że nie należy się do niego zbliżać i tak być chronionym od plagi.
2.10 (295) Skażenie Szat Caraatem (Tarjag 172)
(na)_szacie wełnianej albo (na)_szacie lnianej…”
Zależnie od tego z czego wynika zesłanie plagi caraatu,
np. za jaki grzech jest karą lub o czym ma pouczyć i do czego przygotować,
może ona wystąpić na ludzkim ciele lub na mieniu, w tym np. ubraniach
i w każdym przypadku określone są kryteria jej rozpoznawania
oraz postępowania w jej trakcie i oczyszczenia.
Chwała Bogu!