Nów 4. Miesiąca Tamuz
Zgodnie z przewidywaniami po obserwacji Księżyca
w Erec Iszrael wieczorem po Szabacie 20.05.2023
kiedy Księżyc był po raz pierwszy widoczny w niskiej fazie
(wąski „sierp” poniżej 30 godzin po koniunkcji, 1.0% oświetlenia
w nieco powyżej średniej odległości Księżyca od Ziemi
średnio nad horyzontem (około 10.94° przy zachodzie Słońca)),
zatem zapowiadał 30 dni miesiąca Siwan
w wieczór po poniedziałku 19.06.2023
będzie biblijny nów 4. miesiąca Tamuz.
Jeśli obserwacja nowiu Księżyca
będzie możliwa w ten wieczór w Jeruszalaim
(a nów widziano już np. w Kaliforni w USA i w Australii),
to średnia faza Księżyca powyżej 30 godzin (≈2.2% oświetlenia),
czyli blisko granicy rozróżniającej według tego kryterium,
w bardzo dużej odległości Księżyca od Ziemi
co jest mocnym wskazaniem według tego czynnika
i wysoko nad horyzontem (około 15.21° przy zachodzie Słońca)
(łatwa w przyzwoitych warunkach obserwacji)
będzie zapowiadać 30 dni długości tego miesiąca.
Gdyby jednak warunki uniemożliwiły tę obserwację
(ale w Jeruszalaim zachmurzenie jest niewielkie),
to widoczności większych faz Księżyca w kolejne dni
wyznaczą później krótszy czas do końca miesiąca,
który powinien zakończyć się po 19.07.2023.
Znaczenie Miesiąca Tamuz - 25.06.2023:
Według Jr 39,1-3; 52,6-7 w 4. miesiącu Babilończycy dokonali wyłomu w murach Jeruszalaim,a Miszna(h) Taanit 4:6 podaje, że Rzymianie potem powtórzyli to 17. dnia tego miesiąca;
dlatego w tradycji judaizmu w tym miesiącu przypada wspominający to post,
który zgodnie z Za 8,19 ma w przyszłości zmienić się w dzień radosny
(gdy Świątynia znów będzie odbudowana i przyczyna smutku zniknie).
Ponieważ do tych oblężeń i zburzeń Jeruszalaim wraz ze Świątynią
doszło za karę w następstwie grzechów bałwochwalstwa w Iszraelu
jest to czas smutku i rozważania historii o tym jako przestrogi,
żeby takiego błędu nie powtórzyć ponownie.
Choć nazwa „Tamuz” pochodzi od bożka czczonego w Aszurze (Asyrii) i Babelu (Babilonie)
w judaizmie nie funkcjonuje ku czci bożka, ale raczej w zupełnie przeciwnym temu sensie,
więc dobrze rozumiane nie narusza to Przykazania Tory z Szemot/2Moj/Exodos/Wj 23,13,
które zabrania wypowiadania imion bożków [jako modlitwy do nich lub w celu czci,
przekonując do uwierzenia w nie czy ogólnie w jakikolwiek pozytywny sposób];
ale np. Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 10,8-12 – Nimrod, inspirator i pierwowzór bożków
i dalsze przykłady Szemot/2Moj/Exodos/Wj 14,2.9; Bemidbar/4Moj/Arithmoi/Lb 33,7;
Wajikra/3Moj/Leutikon/Kpł 18,21; 20,1-5; Jr 32,35; 1Krl 11,7; Dz 7,43; Iz 46,1;
Bemidbar/4Moj/Arithmoi/Lb 23,1-5; Ps 106,28; Oz 9,10; Sdz 3,7; 2Krl 18,4; Dz 19,34;
i Debarim/5Moj/Deuteronomion/Pwt 4,3; 13,13/14; 1Sm 2,12; 2Kor 6,15; Dz 14,11-12;
w Biblii podają imiona bożków, choć wyrażenie sensu tekstu tego nie wymaga,
bo zakazanie i potępienie bałwochwalstwa byłoby w pełni zrozumiałe bez tego;
ale z konkretnymi przykładami historycznymi staje się bardziej wyraziste i silniejsze,
bo one świadczą, że taki grzech został już popełniony i trzeba się z niego oczyścić;
a jednocześnie dowodzi to, że zły kult bożka można wspomnieć, żeby go skarcić.
W wersecie Ez 8,14 jest zapisane imię bożka Tamuza i tam czyta się to słowo,
które utrwalił natchniony prorok Boga po otrzymanym w tej sprawie objawieniu,
dowodząc, że z punktu widzenia Boga może to być właściwe i potrzebne.
Biblijny judaizm nie upiera się wbrew faktom, że jego wyznawcy są doskonali,
nie ukrywa popełnionych grzechów ani się ich nie wypiera, nie wybiela ludzi;
ale błędy się wspomina i wyciąga z nich wnioski aby uczyć się i stawać lepszym,
żeby rozumiejąc złe skutki rozpoznawać i unikać tego, co może do nich prowadzić
i taki jest też słuszny sens uznania pogańskiej nazwy „Tamuz” dla tego miesiąca,
który wciąż jest czasem smutku i zadumy z powodu grzechów.
Miesiąca Tamuz Dobrego!
Chodesz Tamuz Tob!
!חודש תמוז טוב