Wszystkie Narody Na Święcie Szałasów
W ten Szabat tygodniowy jest siódmy dzień Święta Szałasów,
na które wszystkie narody będą pielgrzymować do Jeruszalaim,
żeby pokłonić się Bogu i uczestniczyć w składaniu oddań (ofiar)
zgodnie z tym, co mówią o tym proroctwa Tanakhu i Tora(h):
Za 14,16:
והיה כל הנותר מכל הגוים„
הבאים על ירושלם
ועלו מדי שנה בשנה
להשתחות למלך יהוה צבאות
„ולחג את חג הסכות
tych_przychodzących naprzeciw Jeruszalaim
i_będą_wchodzili z_wystąpieniem roku w_rok
dla_pokłonienia_(się) dla_Króla, יהוה [Boga] Zastępów
i_dla_świętowania tego Święta Szałasów.”
Bemidbar/4Moj/Arithmoi/Lb 29,32-34:
וביום השביעי פרים שבעה אילם שנים”
כבשים בני שנה ארבעה עשר תמימם
ומנחתם ונסכהם לפרים לאילם
ולכבשים במספרם כמשפטם
ושעיר חטאת אחד
„מלבד עלת התמיד מנחתה ונסכה
jagniąt, synów roku, cztery (i)_dziesięć, doskonałych
i_pokarmowe_ich i_płynne_ich dla_cielcaów, dla_baranów
i_dla_jagniąt w_ilościach jak_Wyroki
o_kozła (za)_grzech jednego
oprócz wstępującego, codziennego, pokarmowego i_płynnego.”
Oddania na siódmy dzień Święta Szałasów kończą cykl oddań (ofiar),
w którym w malejącym porządku składa się 13, 12, 11, 10, 9, 8 i 7 cielców,
zatem jest to łącznie 70 cielców, co jest liczbą o szczególnym znaczeniu w Biblii:
– rodzina Noacha po potopie to 70 osób (Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 10,1-32; 1Krn 1,4-26);
– rodzina Jakuba zstępująca to Micraim to 70 osób (Bereszit/1Moj/Genesis/Rdz 46,7-27);
– Narodowi Iszraela ma przewodzić 70 starszych (Bemidbar/4Moj/Arithmoi/Lb 11,16-17);
– narody podzielono ze względu na Iszraela (Debarim/5Moj/Deuteronomion/Pwt 32,8);
– w Świątyni Szlomo(ha) (Salomona) miało być łącznie 70 lamp (1Krl 7,49; 2Krn 4,7);
– te lampy symbolizują aniołów nadzorujących społeczności (Obj 1,20).
Te biblijne fakty zebrane razem łącznie zgodnie wskazują,
że Świątynię w Jeruszalaim i Święto Szałasów ustanowiono dla wszystkich narodów,
za które właśnie tam i właśnie w tym czasie mają być złożone Bogu oddania (ofiary)
i które właśnie tam i właśnie wtedy mają się jednoczyć pod panowaniem Boga,
który doprowadzi ludzi do uznania tych samych wartości, porządku i sposobu życia,
żebyśmy stali się zgodni w spełnianiu tego, co prawdziwie najlepsze dla wszystkich,
co przy doświadczaniu relacji z Bogiem wszyscy dostrzeżemy i zrozumiemy…
Nawet w czasach, gdy Sukot było świętowane tylko przez Naród Iszraela
sam Iszrael składał Bogu oddania za wszystkie narody zgodnie z ustanowieniem
od początku mając świadomość, że znaczenie święta dotyczy też innych ludzi
i że nadejdzie taki czas, że cudzoziemcy się do nich właściwie przyłączą,
co znalazło wyraz z modlitwie króla Szlomo(ha) (Salomona),
którą wypowiedział właśnie podczas Święta Szałasów:
1Krl 8,41-43:
וגם אל הנכרי אשר לא מעמך ישראל הוא”
ובא מארץ רחוקה למען שמך
כי ישמעון את שמך הגדול
ואת ידך החזקה וזרעך הנטויה
ובא והתפלל אל הבית הזה
אתה תשמע השמים מכון שבתך
ועשית ככל אשר יקרא אליך הנכרי
למען ידעון כל עמי הארץ את שמך
ליראה אתך כעמך ישראל
ולדעת כי שמך נקרא
„על הבית הזה אשר בניתי
a_przyjdzie z_ziemi dalekiej dla_powodu Imienia_Twego,
bo usłyszą (o)_tym Imieniu_Twoim tym_wielkim
i_(o)_tej ręce_Twej tej_silnej i_(o)_ramieniu tym_wyciągniętym
i_przyjdą i_modlić_(się_będą) ku temu_Domowi oto;
Ty wysłuchaj (w)_tych_Niebiosach, miejscu mieszkania_Twego
i_uczyń jak_wszystko, co nazwał ku_Tobie ten_obcy
dla_powodu (aby)_poznały wszystkie narody tej_Ziemi to Imię_Twe,
aby_bały_(się) Ciebie jak_Lud_Twój Iszael
i_aby _wiedziały, że Imię_Twe wzywane_(jest)
nad tym_Domem oto, który zbudowałem.”
Warto więc byśmy mieli udział w tym, co zostało dla nas uczynione
i żebyśmy wzorem biblijnych sług Boga mogli świadczyć o tym innym,
żeby dobre ustanowienie Boga mogło spełnić się dla wszystkich.
Podczas Święta Szałasów zwykle kończy się roczny cykl czytania Tory
i jest ono czasem radosnego rozważania tego, że wkrótce zacznie się nowy etap,
w którym w nas samych dokonają się kolejne przemiany na lepsze
na wzór tych, które są rozważane w biblijnej historii i proroctwach;
zatem w to święto dopełnia się coś, co potem ma być doskonalsze…
Chwała Bogu!