Zjednoczeni w Szemini Aceret
W tę niedzielę jest biblijne święto Szemini Aceret – Ósme Zatrzymanie,
które jest oddzielną uroczystością po Chag Sukot – Święcie Szałasów
(o czym już w np. tekście „Szemini Aceret – Wypełnienie Porządku„),
w które świętujemy owoce tego, co zostało osiągnięte wcześniej:
radujemy się z kolejnego zakończonego rozważania całej Tory
oraz z przemian do jakich doprowadził wzrost jej zrozumienia,
stając przed obliczem Boga zjednoczeni w wierności Jego Słowu:
żadnej pracy (ani)_służby nie wykonujcie
i_oddacie wstępujące ogniowe, woń słodką dla יהוה [Boga]:
cielca jednego, barana jednego,
jagniąt, synów roku, siedem doskonałych
pokarmowe i_płynne dla_cielca, dla_barana
i_dla_jagniąt w_ilościach jak_Wyroki
i_kozła (za)_grzech jednego
oprócz wstępującego, codziennego i_pokarmowego i_płynnego.”
Wśród oddań nakazanych na Szemini Aceret jest jeden cielec,
czym to święto różni się od właśnie zakończonych 7 dni Szałasów,
gdzie na każdy dzień nakazano różne ilości, a łącznie 70 cielców:
Podczas gdy w Chag Sukot miały uczestniczyć wszystkie narody
w Szemini Aceret mamy już być zjednoczoną całą ludzkością
bez podziałów, bez sporów, bez różnic w najważniejszych sprawach,
ale w pełni zgodni w tym jak właściwie czcić Boga i żyć święcie,
ku naszemu pożytkowi i chwale Najwyższego…
Ta jedność jest też przedmiotem nauczania apostołów Mesjasza:
nie jest niewolnik ani wolny, nie jest męskie i żeńskie,
wszyscy bowiem wy jednym jesteście w Mesjaszu Jeszui.”
Nie jest to jednak źle pojmowana „jedność w dowolności”
ani nie jest to jedność, w której każdy może zostać przy swoim,
ale jedność pod panowaniem Boga i prowadzeniem przez Mesjasza,
w której każdy musi zrozumieć i uznać to, co prawdziwe i słuszne,
dlatego ważne jest by w drodze dyskutować i rozważać Słowo Boże,
a dzięki okazjom i doświadczeniom, jakie stwarzają biblijne święta
dojść do wspólnego pojmowania i takie razem spełniać…
We właściwym zjednoczeniu kluczową sprawą jest kierunek zmian,
którym nieznający Boga przyjmują przekonania i zwyczaje od znających,
ludzie niewiedzący uczą się od tych, którzy już nabyli wiedzę i doświadczenie
(co nie zależy od tego co kto sam o sobie uważa, lecz jest obiektywnym faktem,
zatem może być poddane próbom i zweryfikowane w rzetelnych dyskusjach),
więc ludzie z różnych narodów i kultur uczą się od jahudim (żydów) – Za 8,23,
jakimi na pewno są np. Jeszua (Jezus) Mesjasz, jego apostołowie i ich uczniowie,
bowiem ich Bóg wcześniej wybrał aby właśnie im dać się faktycznie poznać
i aby potem poprzez Iszraela pociągnąć ku sobie resztę ludzkości…
Każdy, kto chce prawdziwie dochodzić do doskonałości
potrzebuje przyłączać się do tych, którzy już są jej bliżej,
żeby z ich pomocą móc zmieniać siebie i robić postępy,
a nie próbować wytyczać swoje, nowe, zawodzące drogi;
lecz także nauczający nigdy nie mogą być zbyt pewni siebie
i trzeba nieustannie sprawdzać wierność swych przekonań,
żeby móc trwać i wzrastać na drodze prawdy…
Chwała Bogu!