Ustanowienia Boga w Parszy Teruma(h)
Komentarz do parszy „Teruma(h)” (części „[Wyznaczony]_Dar”):
Szemot/2Moj/Exodos/Wj 25,1-27,19;
1Krl 5,12-6,13; Mt 5,33-37; 2Kor 9,1-15.
Ustanowienia (Przykazania) jakie Bóg dał w parszy Teruma(h).
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia
Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– Rodzaje i znaczenia darów na budowę Przybytku;
– Świątynia od początku w treści Przymierza;
– sprzęty Świątyni Boga i ich prorocze znaczenia;
– wolność uczestnictwa w wykonaniu swej części wzoru.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Dary Przedstawiające Wieczność;
– Świątynia Przymierza;
– Symbole Świątyni i Ich Znaczenia;
– Wzór i Pobudzenie.
Poprzednie komentarze rozważają już praktyczne i duchowe treści parszy,
więc warto kliknąć i otworzyć artykuły wskazane w odnośnikach powyżej.
2. Ustanowienia Boga w Parszy Teruma(h)
Tradycja judaizmu wywodzi z parszy Teruma(h) 3 Przykazania,
a choć w tym przypadku mała liczba nie umniejsza treści,
potrzebne jest rozważenie czy słuszne jest takie uogólnienie,
czy jednak potrzeba wyszczególnienia wielu konkretów
o formie wykonania Świątyni i wszystkich jej sprzętów?
Tytułowy „dar” nie jest uznawany za Przykazanie samo w sobie,
bowiem słowa „którego pobudzi_go serce_jego” jasno wskazują,
że zbiórka na budowę Przybytku miała charakter dobrowolny
(poza srebrem, które w całości pochodzi z podatku ze spisu);
natomiast istotne jest właściwe wykorzystanie tego,
czego dano nawet więcej niż było potrzebne…
2.1 (172) Nakaz Zbudowania Świątyni (Tarjag 95)
jak_wszystko, co Ja pokażę tobie:
ten wzór tego_Przybytku i_ten wzór wszystkich naczyń_jego;
i_tak uczynią.”
Jeśli jako Przykazanie przytaczałoby się tylko pogrubiony fragment,
to pozostawałaby ogromna dowolność tego kto, co i jak ma wykonać;
więc wiele różnych osób mogło by używać tych słów do swych celów:
aby zbierać bogactwa i budować różne obiekty sakralne niby dla Boga;
podobnie byłoby gdyby ktoś słowa „pokażę tobie” odnosił do samego siebie
i uważał je za upoważniające by podjąć działania według własnych wyobrażeń
zamiast zrozumieć, że są o tym, co Bóg pokazał Moszemu (Mojżeszowi) (Hbr 8,5)
i co jest obszernie i dokładnie opisane w kolejnych wersetach i rozdziałach Tory,
więc chodzi tylko o to, co wtedy i w taki sposób już wykonano jak nakazane,
a te same sprzęty ciągle mają służyć do oddawania czci Bogu.
2.1.1 (173) Nakaz Wykonania Skrzyni Świadectwa
2.1.2 (174) Nakaz Wykonania Stołu Chlebów Pokładnych
2.1.3 (175) Nakaz Wykonania 7-Ramiennego Świecznika
2.1.4 (176) Nakaz Wykonania Przybytku
Najważniejsze jest wykonanie dwóch oddzielonych pomieszczeń,
które w Namiocie i kamiennej Świątyni miały różne formy i rozmiary.
2.1.5 (177) Nakaz Wykonania Ołtarza Zewnętrznego
2.1.6 (178) Nakaz Wykonania Ogrodzenia Dziedzińca
2.2 (179) Zakaz Oddzielania Drążków Skrzyni Świadectwa (Tarjag 96)
nie (będą)_oddzielane od_niej.”
Przekłady i wyjaśnienia tego wersetu zwykle podają,
że drążków nie można było wyciągać z pierścieni Skrzyni,
więc przez cały czas miałby być założone jak do noszenia;
jednak Tora(h) w Bemidbar/4Moj/Arithmoi/Lb 4,6 mówi
o zakładaniu drążków, co świadczy też o ich wyciąganiu,
bez którego ta czynność nie byłaby potrzebna ani możliwa;
dlatego właściwym sensem jest tutaj zakaz oddzielania
czyli przenoszenia samych drążków w inne miejsce,
np. na jakąś większą odległość od Skrzyni Świadectwa
lub poza zasłonę czy ścianę, do innego pomieszczenia.
Drążki są integralną częścią Skrzyni Świadectwa i jako takie
mają być przechowywane wraz z nią w Świętym Świętych
niezależnie od tego czy są założone czy z niej wyciągnięte,
żeby umożliwić kohenowi (kapłanowi) przejście obok Skrzyni,
o czym więcej w 4. części komentarza „Szacunek dla Słów„.
Właściwym sensem tego Ustanowienia Boga jest,
żeby nie traktować tych drążków jako narzędzia technicznego,
które nieużywane mogłoby trafić np. do składu poza Świątynią
czy nawet do skarbca znajdującego się w obrębie Świątyni,
ale poza wyznaczonym miejscem spełniania służby.
Pierwsze zdanie wersetu o byciu drążków w pierścieniach
może być odczytywane jako oddzielna czynność złożenia Skrzyni
i wbrew wrażeniu nie być kontynuowane w zakazie oddzielania;
albo wysuwanie drążków mogło być wykonywane częściowo
i nawet gdy nie były założone w pozycji do noszenia,
to wciąż ich końce pozostawały w pierścieniach.
2.3 (180) Nakaz Składania Chlebów (Tarjag 97)
Aby Świątynia mogła funkcjonować nie wystarczy samo istnienie jej sprzętów,
ale trzeba też ciągłej obecności w niej ludzi i regularnie przynoszonych darów,
z których pierwsze są chleby obecności – po tygodniu służby pokarm kohenów
i świadectwo wdzięczności za otrzymywane błogosławieństwa Boga.
Ustanowienie nie precyzuje kto jest odpowiedzialny za dostarczanie chlebów,
zatem trzeba w tej sprawie ustanowić praktyczny porządek spełniania tego
przy pomocy dostarczania przez różne osoby lub utrzymywania służby,
która zapewni, że do Świątyni zawsze trafią odpowiednie chleby.
Chwała Bogu!