Wszystko Musi Się Spełnić
Komentarz do parszy „Nicabim” (części „[Wy]_Stojący”):
Debarim/5Moj/Deuteronomion/Pwt 29,9/10-30,20; Iz 61,10-63,9; Rz 10,1-13.
Wszystko musi się spełnić – dobro i zło w planie Boga.
Rozważanie należy zacząć od samodzielnego
przeczytania lub wysłuchania fragmentów Biblii.
1. Wcześniej Omawiane Zagadnienia
Tematy tego czytania inne niż omówione w tym tekście,
były komentowane w poprzednich cyklach czytania Tory:
– Przymierze ze wszystkimi: Iszrael i przybysze, także nieobecni;
– zakaz zatwardziałości, którą mamy i trzeba w sobie pokonać;
– nakaz wykonywania wyroków w sprawach jawnych;
– spełnienie wszystkich, dobrych i złych zapowiedzi;
– Tora(h) blisko nas, łatwa do poznania i spełniania;
– nakaz odczytania Tory podczas Sukot w Szemitę;
– ustanowienie Jahuszui jako następcy Moszego;
– obecność Tory w sercach ludzi już w czasach biblijnych;
– właściwe rozsądzanie i wybór prawd wierności Bogu;
– Przymierze z tymi, którzy chcą i z tymi, którzy nie chcą;
– Prawo dla uznających i dla odrzucających warunki.
Są one rozważane we wcześniejszych artykułach:
– Wszyscy Stoją przed Bogiem;
– Tora(h) w Sercu od Początku;
– Nieobecni w Przymierzu.
Poprzednie komentarze rozważają już praktyczne i duchowe treści parszy,
więc warto kliknąć i otworzyć artykuły wskazane w odnośnikach powyżej.
2. Wszystko Musi Się Spełnić
to_błogosławieństwo i_to_przekleństwo, które przedstawiłem przed_obliczem_twym
i_weźmiesz_(je) do serca_twego pośród_wszystkich tych_narodów,
do_których wypędzi_cię יהוה, Bóg_twój, tam
i_nawrócisz_(się) do יהוה, Boga_twego i_słuchał_(będziesz) w_głos_jego
jak_wszystko co Ja nakazuję_ci tego_dnia,
ty i synowie_twoi w_całe_serca_twe i_w_całą duszę_twą
i_odwróci יהוה, Bóg_twój, to wygnanie_twe
i_zmiłuje_(się_nad)_tobą i_przywróci i_zgromadzi_cię
ze_wszystkich tych_ludów, gdzie rozproszył_cię יהוה, Bóg_twój, tam.”
W parszy na ten tydzień i kończący go Szabat Tora(h) zapowiada,
że spełni się wszystko, co ogłosił Bóg – błogosławieństwo i przekleństwo,
nagroda i kara, dobro i zło, wierność i odstępstwo ludzi w Przymierzu,
czego nie określają tutaj słowa warunkowe takie jak np. „jeśli”,
ale jest to ogłoszone z pewnością, jako nieunikniony fakt;
więc choć celem Boga niewątpliwie jest doskonałość na końcu,
to po drodze w każdej społeczności muszą być próby i odstępstwa;
a nawet jeśli resztka wybranych nie ulegnie i zawsze wytrwa w wierności,
to wszędzie ktoś będzie popełniał grzechy i będzie za to wymierzana kara,
ponieważ jest to doświadczenie potrzebne do pełnego nawrócenia
i zrozumienia danego przez Boga wyboru wraz z konsekwencjami;
co oczywiście lepiej osiągnąć obserwując błędy innych i unikając własnych…
O spełnieniu się wszystkiego z Tory i Proroków nauczał też Mesjasz Jeszua (Jezus),
który w Mt 5,17-20 mówił, że nie można zmienić nawet najmniejszej literki,
ale trzeba spełniać i nauczać wszystkiego okaz oczekiwać, że wszystko się stanie;
ponieważ tylko doskonała sprawiedliwość i wierność Bogu pozwala wejść do Królestwa,
a za trwanie w nawet najmniejszym odstępstwie będzie się tam wzgardzonym,
co wyrażają odpowiednio słowa o „nazywaniu najmniejszym” lub „synem pustki”
w greckim i hebrajskim przekazie tej wypowiedzi Mesjasza…
Świadomość tego, że wśród społeczności wiernych musi zdarzać się grzech i odstępstwo,
w którym oczywiście nie powinno się brać udziału, ale trzeba się tego wystrzegać
jest bardzo ważna dla zachowania swej czystości i wytrwania w uświęceniu;
a niestety brakuje tego w społecznościach przekonanych o swej doskonałości
i nie dostrzegających lub ukrywających jakiemu zgorszeniu uległy…
Prawdy nie stanowi to co by się chciało uważać ani co ktoś sam o sobie zakłada,
ale jest nią dopiero to, co ktoś faktycznie sobą reprezentuje i spełnia w praktyce,
co niestety może bardzo różnić się od efektownego głoszenia religijnych haseł;
dlatego potrzebna jest świadomość i obawa, że przekleństwo może przyjść na nas,
żeby skorzystać z lekcji tego, że już przyszło na podobnych nam wcześniej
i w ten sposób dojść do spełniania się tego, co ma być po przekleństwach:
dojść do bycia ludźmi o obrzezanych sercach, którzy spełniają Torę,
dojść do stania się godnymi trwałego, ostatecznego błogosławieństwa.
Chwała Bogu!